Kazimierz Prokopowicz
Kazimierz Prokopowicz, (ros.) Казимир Цезаревич Прокопович (ur. w lipcu 1905 w Bobrujsku, zm. 1976 w ZSRR) – generał brygady WP, radziecki generał major artylerii.
| |
 generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1925 – ? |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
8 pułku artylerii obrony przeciwlotniczej |
| Stanowiska |
dowódca dywizji |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Pochodził z polskiej rodziny zamieszkałej w Bobrujsku, gdzie skończył dziesięcioklasową szkołę średnią. W 1925 wstąpił do Armii Czerwonej. W 1929 skończył Szkołę Dowódców Artylerii Przeciwlotniczej w Moskwie i kurs doskonalenia dowódców artylerii w Eupatorii.
W 1938 odbywał służbę jako dowódca dywizjonu 8 pułku artylerii obrony przeciwlotniczej w Witebsku. 29 czerwca 1938 został aresztowany pod zarzutem popełnienia przestępstw z art. art. 63 pkt 2, 71, 72 i 76. Został osadzony w więzieniu NKWD w Witebsku, zwolniony 9 lutego 1939 – tego dnia został także zrehabilitowany wobec nieudowodnienia popełnienia przestępstwa (art. 204)[1].
W sierpniu 1941 ranny w szyję i nogi pod Kijowem w walce z Niemcami. W czerwcu 1944 skierowany do WP na dowódcę 1 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej, z którą przeszedł szlak bojowy i był jej dowódcą do jej rozformowania 30 września 1945. 25 maja 1945 został mianowany generałem brygady przez Prezydium KRN, 11 lipca 1945 mianowany radzieckim generałem majorem artylerii. W WP służył do 31 października 1945 i wrócił do ZSRR, gdzie zmarł.
Był odznaczony m.in. Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, tom III: M–S, Toruń 2010, s. 238-239.