Kazimierz Radoński

Kazimierz Radoński z Radonia herbu Jasieńczyk (ur. 28 kwietnia 1733 – zm. 28 lutego 1795 w Grodzisku Wielkopolskim) – generał major wojsk koronnych od 1774 roku, starosta powidzki od 1772 roku, starosta dębski w 1767 roku.

Kazimierz Radoński
Herb
Jasieńczyk
Data urodzenia

28 kwietnia 1733

Data i miejsce śmierci

28 lutego 1795
Grodzisk Wielkopolski

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Początkowo w wojsku saskim. Służył w Szkole Rycerskiej. W załączniku do depeszy z 2 października 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła właściwego dla realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku za którego odpowiada król, poseł województwa poznańskiego i województwa kaliskiego na sejm 1767 roku[1]. Członek Komisji Wojskowej Koronnej w 1775 roku[2].

W 1774 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.

Zmarł w Grodzisku, pochowany w klasztorze bernardynów.

Bibliografia edytuj

  • Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia, Uzupełnienia, Kraków 2003
  • Henryk P. Kosk, Generalicja polska t. II, Pruszków 2001

Przypisy edytuj

  1. Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756–1768 гг. Moskwa, 2004, s. 666.
  2. Kolęda warszawska na rok 1775, Warszawa 1775 [b.n.s]