Kazimierz Rozbicki

polski kompozytor

Kazimierz Rozbicki (ur. 12 lipca 1932 w Starej Wsi koło Węgrowa, zm. 2 lipca 2018 w Koszalinie[1]) – polski kompozytor, dyrygent, pedagog, publicysta.

Kazimierz Rozbicki
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1932
Stara Wieś, k. Węgrowa

Data i miejsce śmierci

2 lipca 2018
Koszalin

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, pedagog muzyczny, publicysta

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Życiorys edytuj

Od 1949 do 1950 roku był więźniem politycznym. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) w klasie kompozycji Witolda Rudzińskiego (1965) oraz w klasie dyrygentury Bohdana Wodiczki (1966). Od 1967 mieszkał w Koszalinie, gdzie do 1973 roku był dyrygentem tamtejszej filharmonii. W latach 1969–1980 był kierownikiem muzycznym Bałtyckiego Teatru Dramatycznego. Od 1977 do 1992 roku wykładał w Akademii Muzycznej w Gdańsku, a w latach 1991–2002 był pedagogiem Wyższej Szkoły Pedagogicznej (obecnie Akademia Pomorska) w Słupsku. Ponadto publikował recenzje i artykuły o muzyce w koszalińskiej prasie. Od 1965 był członkiem Związku Kompozytorów Polskich.

Zmarł w wieku 86 lat. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Koszalinie.

Twórczość edytuj

  • Trzy etiudy na flet i fortepian (1959)
  • Concerto da camera na dwie harfy i orkiestrę kameralną (1959)
  • Kwartet smyczkowy (1963)
  • Euforia na orkiestrę symfoniczną (1965)
  • Preludium symfoniczne na orkiestrę (1969)
  • Trifonium na orkiestrę (1973)
  • Lacrimonium pamięci ofiar Treblinki na organy i orkiestrę (1993)
  • Missa festiva na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (2000)[2]
  • Uniesienia gasnące na orkiestrę symfoniczną[3]
  • Introitus z Missy festivy, transkrypcja na organy[4]

Skomponował muzykę do ponad 30 spektakli teatralnych[5].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj