Kazimierz Siemieński

Kazimierz Ignacy Siemieński[1] (ur. 28 czerwca 1898 w Bochni, zm. 20 sierpnia 1938 w Krakowie) – podporucznik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, filolog, profesor gimnazjum[2].

Kazimierz Siemieński
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1898
Bochnia

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1938
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

4 Pułk Piechoty Legionów Polskich
20 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości Medal Waleczności (Austro-Węgry)
Krzyż Obrony Lwowa Odznaka pamiątkowa „Orlęta”

Życiorys edytuj

Urodził się 28 czerwca 1898 w Bochni, w rodzinie Władysława i Józefy z Kubasiewiczów[2][3]. Był wnukiem powstańca styczniowego[4]. Mógłbyć spokrewniony (brat?) ze Stanisławem (ur. 17 listopada 1894 w Bochni), podporucznikiem piechoty Wojska Polskiego, profesorem gimnazjum, dyrektorem szkoły handlowej, zamieszkałym w Radomsku przy ul. Limanowskiego 43[5][6][7].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 4 Pułku Piechoty Legionów Polskich[8][9]. Pod koniec wojny znajdował się w Akademii Rolniczej w Dublanach. W listopadzie 1918 z plutonem Dublańczyków wziął udział w obronie Lwowa, a później walczył na wojnie z bolszewikami[4].

1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dziale Budowlano-Kwaterunkowym Dowództwa Okręgu Generalnego Kraków, a jego oddziałem macierzystym był 20 Pułk Piechoty[10]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1538. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[11][12]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 30 Pułku Piechoty w Warszawie[13][14]. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Łódź Miasto II. Posiadał przydział do 14 Pułku Piechoty we Włocławku[15].

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako nauczyciel. Ostatnio był profesorem Państwowego Gimnazjum Męskiego w Łodzi[4]. Zmarł 20 sierpnia 1938 w Krakowie „po dłuższej chorobie”[4][16]. Trzy dni później został pochowany w Radomsku[4].

Ordery i odznaczenia edytuj

26 października 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości ponownie rozpatrzył jego wniosek, lecz Krzyża Niepodległości nie przyznał[2].

Przypisy edytuj

  1. Nekrolog ↓, Jako Kazimierz Leszczyc-Siemieński.
  2. a b c d Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-29]..
  3. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-29]..
  4. a b c d e f g h Wspomnienie pośmiertne ↓.
  5. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-29]..
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 199, 563.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 185, 501.
  8. Żołnierze Niepodległości ↓, tu podano, że wstąpił do Legionów Polskich dopiero 27 grudnia 1916.
  9. Wspomnienie pośmiertne ↓, tu podano, że „jako 15-letnie chłopię ucieka z domu rodzicielskiego do Legionów i odbywa długoletnią kampanię legionową”.
  10. Spis oficerów 1921 ↓, s. 83, 866.
  11. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 563.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 499.
  13. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 214.
  14. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 198.
  15. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 34, 438.
  16. Nekrolog ↓.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922, s. 668.
  18. M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273.
  19. Żołnierze Niepodległości ↓.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj