Wikipedia

Kazimierz Sokołowski (ur. 1942)

Kazimierz Bogdan Sokołowski (ur. 6 października 1942 w Kaliszkowicach Ołobockich) – polski działacz społeczny i gospodarczy, radny Wrocławia, hetman Bractwa Kurkowego, inżynier elektronik, taternik i grotołaz.

Kazimierz Sokołowski
Data i miejsce urodzenia

6 października 1942
Kaliszkowice Ołobockie

Zawód, zajęcie

działacz społeczny i gospodarczy, radny Wrocławia, hetman Bractwa Kurkowego, inżynier elektronik, taternik i grotołaz

Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Jest synem Michała i Urszuli z domu Skolarskiej[1]. Maturę uzyskał w Liceum Ogólnokształcącym w Sycowie w 1960. Studia na Wydziale Łączności Politechniki Wrocławskiej ukończył w 1968. Pracował jako technolog elektronowy w Centrum Unitra Dolam we Wrocławiu. Ukończył podyplomowe studium Współczesnych Zagadnień Mikroelektroniki na Politechnice Wrocławskiej.

Za działalność w NSZZ „Solidarność” był internowany w stanie wojennym, a w 1982 karnie zwolniony z pracy[1]. Zorganizował wtedy przy Klubie Wysokogórskim we Wrocławiu Zakład Usług Wysokościowych „Taternik”, którego dyrektorem był przez 10 lat. Zakład zatrudniał taterników ze środowisk Wrocławia i Jeleniej Góry oraz osoby zwolnione z pracy w stanie wojennym[2]. W roku 1992 został współzałożycielem agencji reklamowej Mercurius International, której został prezesem[3][4]. Od 1998 prowadził indywidualną działalność gospodarczą, aż do przejścia na emeryturę w 2007.

Działalność zawodowa i społeczna edytuj

 
Plakat wyborczy „Solidarności” w wyborach do Rady Miejskiej Wrocławia, 27 maja 1990
 
Fotografia nieczynnego wulkanu Ampato (6288 m) i czynnego wulkanu Sabancaya (bliżej środka fotografii) w peruwiańskich Andach wykonana przez astronautę NASA w 2010,
15°49′00″S 71°53′00″W/-15,816667 -71,883333

Po wprowadzeniu stanu wojennego działał w komitecie charytatywnym przy Parafii Matki Bożej Częstochowskiej we Wrocławiu.

W 1990 z listy NSZZ Solidarność został wybrany do Rady Miejskiej Wrocławia pierwszej kadencji[5][6][7]. Był przedstawicielem Wrocławia w radzie nadzorczej przedsiębiorstwa Targpiast. W 1992 został powołany na stanowisko wiceprzewodniczącego rady nadzorczej Fabryki Automatów Tokarskich. Od 1994 był przez dwie kadencje przewodniczącym Rady Społecznej Zakładu Opieki Zdrowotnej dla Wrocławia-Śródmieście.

Był współzałożycielem Bractwa Kurkowego miasta Wrocławia. Przez trzy kadencje pełnił funkcje wiceprezesa i przez dwie kadencje funkcje prezesa, czyli hetmana Bractwa[8][9]. W 2009 otrzymał tytuł hetmana honorowego[10]. Był sekretarzem i marszałkiem Zarządu Okręgu Śląskiego Zjednoczenia Kurkowych Bractw Strzeleckich RP, także członkiem sądu honorowego[11]. W 1998 i 2011 zdobył tytuł Króla Kurkowego Miasta Wrocławia[12]. W 2012 otrzymał godność Rycerza Zjednoczenia Kurkowych Bractw Strzeleckich RP[13][14]. Jest członkiem Stowarzyszenia Dawnej Broni i Barwy[15]. W 2001 ofiarował Muzeum Miejskiemu we Wrocławiu egzemplarz polskiego karabinu przeciwpancernego Ur, którego wojsko polskie używało w kampanii wrześniowej[16].

W okresie 2013–2017 był radnym Osiedla Zacisze Zalesie Szczytniki miasta Wrocławia, gdzie jest członkiem rady programowej i organizatorem zajęć w klubie seniora[17][18][19].

W 2017 otrzymał Złotą Odznakę Zasłużonego dla Województwa Dolnośląskiego[20].

Działalność górska edytuj

Jest członkiem zwyczajnym Klubu Wysokogórskiego we Wrocławiu[21]. W 2008 otrzymał godność członka honorowego Klubu[22]. Jest także członkiem i uczestniczył w wyprawach jaskiniowych Sekcji Grotołazów Wrocław[23][24]. Uczestniczył w wyprawach górskich i jaskiniowych w Himalajach, Karakorum, Andach, Kaukazie, Tienszaniu i Ałtaju[25]. W czerwcu 1988 zdobył wschodni szczyt wulkanu Ampato i dokonał trawersu trzech szczytów Nevado Ampato (6288 m) w peruwiańskich Andach[26].

Inne informacje edytuj

Był żonaty z Ewą (1931–2015) z domu Suchowiak, doktorem antropologii[27][28]. Córka Justyna jest lekarzem.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych” [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej, IPN Wr 040/504 (IV-3751/363), IPN Wr 30/1895 (68/82), EAWR 106170 [dostęp 2020-11-30], Cytat: W uzasadnieniu podano „prowadzi działalność wywołującą niezadowolenie społeczne i naruszenie porządku publicznego”.
  2. ↑ Agata Kondzińska, Michał Kokot, Za mną stoją wyborcy [online], wyborcza.pl, 2006 [dostęp 2020-12-01].
  3. ↑ Powstał rynkowy potentat [online], archiwum.rp.pl, 1999 [dostęp 2020-11-30].
  4. ↑ Mercurius International przejęty przez AMS [online], portal Parkiet, 2017 [dostęp 2020-11-30].
  5. ↑ W Okręgu Wyborczym 2 głosuj na Solidarność. Wybory 27 maja 1990 [online], Centrum Historii Zajezdnia we Wrocławiu – Archiwum Ośrodka Pamięć i Przyszłość, sygnatura AZO–DF–41, plakat wyborczy datowany 27 maja 1990 [dostęp 2020-12-01].
  6. ↑ Radni Rady Miejskiej Wrocławia – I kadencja 1990–1994 [online], Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego Wrocławia [dostęp 2020-11-30].
  7. ↑ Rafał Nowakowski, Wrocław 89/90 – od komitetów do wolnych wyborów samorządowych, „Pamięć i Przyszłość” (2), Wrocław: Centrum Historii Zajezdnia, 2015, s. 36, ISSN 1899-508X [dostęp 2020-12-17].
  8. ↑ Dziesiąta rocznica działalności Bractwa Kurkowego Miasta Wrocławia [online], wyborcza.pl, 2005 [dostęp 2020-11-30].
  9. ↑ Alicja Giedroyć, Gdyby kula miała rozum... [online], wroclaw.naszemiasto.pl, 2005 [dostęp 2020-11-30].
  10. ↑ Wykład Kazimierza Sokołowskiego [online], Muzeum Historii i Militariów w Jeleniej Górze, 2013 [dostęp 2020-11-30].
  11. ↑ Władze Okręgu [online], Zjednoczenie Kurkowych Bractw Strzeleckich Rzeczypospolitej Polskiej, Okręg Śląski z siedzibą w Bytomiu [dostęp 2020-11-30].
  12. ↑ Postrzelasz na Olimpijskim [online], www.wroclaw.pl, 2018 [dostęp 2020-12-17].
  13. ↑ W dniach od 28–29 września 2012 roku w Ostrowie Wielkopolskim odbył się XIII Kongres Zjednoczenia Kurkowych Bractw Strzeleckich RP... [online], Radio Rodzina, 2012 [dostęp 2020-11-30].
  14. ↑ Kazimierz Sokołowski – 100 Wrocławian na 100-lecie Niepodległości [online], plik audio, Radio Rodzina, 2018 [dostęp 2010-04-20].
  15. ↑ Wrocław – Zaproszenie na spotkanie [online], Stowarzyszenie Miłośników Dawnej Broni i Barwy, 2017 [dostęp 2020-12-01].
  16. ↑ Wyborcza.pl [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2023-11-14].
  17. ↑ Klub Zacisze Zalesie Szczytniki – Centrum Aktywności Lokalnej [online] [dostęp 2020-11-30].
  18. ↑ Osiedlowe Centrum Aktywności Lokalnej OCAL. [online], Uniwersytet Trzeciego Wieku – Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, 2018 [dostęp 2020-11-30].
  19. ↑ Harmonogram Wrocławskiego Centrum Seniora [online], 2018, s. 35 [dostęp 2020-11-30].
  20. ↑ XXXVI Sesja Sejmiku Województwa Dolnośląskiego [online], Urząd Marszałkowski województwa dolnośłąskiego, 2017 [dostęp 2020-11-30].
  21. ↑ Członkowie Klubu Wysokogórskiego, „Taternik”, 47 (2), 1971, s. 30, ISSN 0137-3155 [dostęp 2020-11-30].
  22. ↑ Walne Zebranie Członków WKW [online], lista członków honorowych, Wrocławski Klub Wysokogórski, 2008 [dostęp 2020-04-20].
  23. ↑ Andrzej Ostromęcki, Wrocławscy grotołazi w Kaukazie, „Taternik”, 45 (4), 1969, s. 185, ISSN 0137-3155 [dostęp 2020-11-30].
  24. ↑ Elżbieta Pomorska i inni, Sekcja Grotołazów Wrocław – 50 lat Sekcji Matki Naszej 1955–2005, „Korkociąg”, wydanie specjalne, Sekcja Grotołazów Wrocław, październik 2005, s. 4.
  25. ↑ Historia i działalność klubu [online], Klub Górski „Problem” w Lubinie, Oddział PTTK „Zagłębie Miedziowe”, 1987 – wyprawa Azja Południowo-Wschodnia [dostęp 2020-11-30].
  26. ↑ Antoni Sidorowicz, South America, Peru – other ranges, Cordilleras Occidental (Volcánica) and Yauyons, American Alpine Club, 1988 [dostęp 2020-11-30].
  27. ↑ dr Ewa Sokołowska, „Przegląd Uniwersytecki”, XXI (5), Uniwersytet Wrocławski, 2015, s. 56, ISSN 1425-798X [dostęp 2024-02-17].
  28. ↑ Teofil Lenartowicz, Ewa Sokołowska – pośmiertne wspomnienie [online], 2015 [dostęp 2020-11-30].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Sokołowski_(ur._1942)&oldid=72902320”