Kazimierz Sporny (pilot)

As myśliwski, kapitan pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii

Kazimierz Sporny (ur. 17 lutego 1916 w Poznaniu, zm. 17 maja 1949 w Twyford Abbey) – kapitan pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, as myśliwski II wojny światowej, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Kazimierz Sporny
Charles
5 zwycięstw
kapitan pilot kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1916
Poznań

Data i miejsce śmierci

17 maja 1949
Twyford Abbey

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

3 pułk lotniczy
131 eskadra myśliwska
dywizjon 303
dywizjon 302
213 dywizjon RAF
17 dywizjon RAF
Polski Zespół Myśliwski
dywizjon 316
dywizjon 306

Stanowiska

dowódca eskadry

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, trzykrotnie) Medal Lotniczy (trzykrotnie) Krzyż Wybitnej Służby Lotniczej (Wielka Brytania)

Życiorys edytuj

Po zdaniu matury w gimnazjum im. A. Mickiewicza w Poznaniu zgłosił się ochotniczo do wojska i we wrześniu 1935 rozpoczął szkolenie unitarne w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. 21 grudnia 1935 został powołany do Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie, którą ukończył 14 września 1936 i odszedł do 3 pułku lotniczego w Poznaniu. Po odbyciu stażu, 12 października 1936 rozpoczął naukę na drugim roku Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, z której 16 listopada 1937 został usunięty (po kłótni z oficerem kawalerii poza terenem szkoły) i przeniesiony do rezerwy. 22 marca 1939 został zatrudniony jako instruktor w Szkole Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich, gdzie pełnił służbę na lotnisku w Moderówce. Z chwilą wybuchu II wojny światowej został powołany do 131 eskadry myśliwskiej i z powodu braku samolotów ewakuowany na południe Polski. Granicę rumuńska przekroczył 17 września 1939. Poprzez Jugosławię i Włochy dotarł do Francji i 11 października 1939 zgłosił się do polskiego konsulatu w Paryżu.

2 marca 1940 został przydzielony do Centrum Wyszkolenia w Pau. Od 25 maja należał do grupy latającej na samolotach Dewoitine D.500, tworzącej patrol ochraniający lotniska Pau. 1 czerwca tego roku wykonał swój pierwszy i ostatni lot bojowy nad Francją. Po jej kapitulacji ewakuował się do Wielkiej Brytanii, gdzie dotarł 12 lipca 1940. 26 lipca przybył do polskiej bazy lotniczej w Blackpool, a 25 września rozpoczął przeszkolenie w 5 Operational Training Unit RAF (5 OTU) w Aston Down. 18 października otrzymał przydział do 303 dywizjonu myśliwskiego im. T. Kościuszki, a 19 października przydział został zmieniony na 302 dywizjon myśliwski „Poznański". 15 listopada trafił do dywizjonu 213 RAF. 17 kwietnia 1941 rozpoczął służbę w dywizjonie 17 RAF. 23 czerwca tego roku powrócił do dywizjonu 302. W tym samym roku brał udział w operacjach: Gudgeon 6 (eskorta bombowców Bristol Blenheim atakujących doki i zbiorniki paliwa w porcie Charbourg) i Veracity II (bombardowanie doków portu Brest, w którym stały dwa niemieckie pancerniki Scharnhorst i Gneisenau). 25 czerwca 1942 przydzielono go do dywizjonu 303, a pięć dni później przeniesiono go na stację RAF w Heston. 7 lipca tego roku powrócił do dywizjonu 302 i zgłosił się na ochotnika do Polskiego Zespołu Myśliwskiego[1]. Po powrocie z Afryki, 25 lipca 1943 został przydzielony do 316 dywizjonu myśliwskiego „Warszawskiego". 23 sierpnia tego roku został przeniesiony na stanowisko instruktora w 58 OTU RAF. 14 stycznia 1944 przeniesiono go do 61 OTU. 12 lutego tego roku rozpoczął służbę na stanowisku dowódcy eskadry B w 306 dywizjonie myśliwskim „Toruńskim”. 10 lipca 1944 tego samego roku został oddany do dyspozycji Polskich Sił Powietrznych, gdzie 27 sierpnia rozpoczął pracę w dowództwie.

18 lipca 1946 ożenił się z Margaret McArthur. 3 grudnia tego roku został przeniesiony do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia i skierowany na stację RAF w Dunholme. Zachorował na nowotwór mózgu i zmarł 17 maja 1949 w domu opieki w Twyford Abbey. Został pochowany w Londynie na cmentarzu katolickim St. Mary.

W 2016 jego szczątki zostały w Anglii ekshumowane i przywiezione do ojczyzny[2]. Urna z jego prochami spoczęła 25 sierpnia 2016 w Kwaterze Lotników na poznańskim cmentarzu na Miłostowie[3].

 
grób Kazimierza Spornego na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu

Zwycięstwa powietrzne edytuj

Na liście Bajana zajmuje 39. pozycję z wynikiem 5 zestrzeleń pewnych, 1 prawdopodobnych i 1 uszkodzonych.

Zestrzelenia pewne:

  • Me 109 – 30 grudnia 1940
  • Me 109 – 7 kwietnia 1943
  • 2 Me 109 – 22 kwietnia 1943
  • Me 109 – 24 czerwca 1944

Zestrzelenia prawdopodobne:

  • Me 109 – 4 września 1940

Uszkodzenia:

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Polish Fighting Team
  2. Informacja na radiomerkury.pl. [dostęp 2016-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-29)].
  3. Prochy kpt. Kazimierza Spornego z Dywizjonu 303 spoczęły w Kwaterze Lotników. tvp.info, 25 sierpnia 2016. [dostęp 2016-08-25].
  4. Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 507.

Bibliografia edytuj