Kazimierz Stepan
Kazimierz Antoni Stepan (ur. 13 czerwca 1892, zm. 1940 w ZSRR) – polski inżynier leśnik, porucznik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
| Data urodzenia |
13 czerwca 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
leśnik |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość |
polska |
| Pracodawca |
Dyrekcja Lasów Państwowych we Lwowie |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujUrodził się 13 czerwca 1892 jako syn Juliana[1][2]. W 1908 ukończył VI klasę w C. K. V Gimnazjum we Lwowie[3], następnie przeniósł się do C. K. VIII Gimnazjum we Lwowie, gdzie w 1909 ukończył VII klasę[4], a w 1910 ukończył VIII klasę i zdał z odznaczeniem egzamin dojrzałości[5].
Pracował w Dyrekcji Lasów Państwowych we Lwowie jako kierownik biura technicznego[6]. W 1938 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[7].
W Wojsku Polskim awansowany do stopnia porucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8][9][10][6]. Był oficerem rezerwowym lwowskiego 26 pułku piechoty[11][12]. W 1934 jako rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny[13]. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej[6]. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD. Był przetrzymywany w obozie w Starobielsku[6][14]. Na wiosnę 1940 został zamordowany w ramach zbrodni katyńskiej. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/3-38, dosłownie określony jako Kazimierz Stiepan; oznaczony numerem 2818)[15]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.
Był żonaty z Różą Marią (1892-1983, podczas wojny deportowana w głąb ZSRR na ziemię kazachską, po wojnie zamieszkiwała w Londynie)[16].
Ofiarą zbrodni katyńskiej z tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej był także płk Kazimierz Partyka, także maturzysta w C. K. VIII Gimnazjum we Lwowie w 1910.
Przypisy
edytuj- ↑ Kazimierz Stepan. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
- ↑ Tomasz Skowronek: Leśnicy w grobach Katynia, Charkowa, Miednoje, Bykowni, Kuropat.... W: Leśnicy i drzewiarze z Pomorza i Kujaw – ofiary zbrodni katyńskiej. Toruń: Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Toruniu / Polskie Towarzystwo Leśne Oddział w Toruniu, 2013, s. 56. ISBN 978-83-88245-94-7.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. V Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1908. Lwów: 1908, s. 117.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VIII we Lwowie za rok szkolny 1909. Lwów: 1909, s. 117.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VIII we Lwowie za rok szkolny 1910. Lwów: 1910, s. 78, 79.
- ↑ a b c d Leśnicy, którzy ponieśli śmierć w latach wojny i prześladowań w okresie 1938-1949 na terenie Małopolski Wschodniej i powojennej Rzeszowszczyzny. krosno.lasy.gov.pl. s. 56. [dostęp 2014-11-16].
- ↑ Odznaczenia. „Gazeta Lwowska”. Nr 260, s. 2, 16 listopada 1938.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 499.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 439.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 256.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 201.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 187.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 960.
- ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 348. ISBN 83-7001-294-9.
- ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 90. [dostęp 2015-03-23].
- ↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 46, s. 98, Grudzień 1983. Koło Lwowian w Londynie.
Bibliografia
edytuj- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.