Keith Carradine
Keith Ian Carradine[1][2][3], lepiej znany jako Keith Carradine (ur. 8 sierpnia 1949 w San Mateo) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, kompozytor, scenarzysta i artysta malarz.
| ||
 Keith Carradine (2006) | ||
| Imię i nazwisko | Keith Ian Carradine | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 sierpnia 1949 San Mateo | |
| Zawód | aktor, kompozytor, producent filmowy, scenarzysta, artysta malarz | |
| Współmałżonek | Sandra Will (1982-1999; rozwód) Hayley Leslie DuMond (od 2006) | |
| Lata aktywności | od 1971 | |
Spis treści
ŻyciorysEdytuj
Wczesne lataEdytuj
Urodził się w San Mateo[4][5][6], w stanie Kalifornia jako syn pary aktorskiej – Johna Richmonda Reeda i Sonii Sorel (z domu Henius)[7][8]. Ma dwóch braci – starszego Christophera Johna (ur. 1947) i młodszego Roberta (ur. 1954) oraz dwóch starszych braci przyrodnich ze strony ojca; Bruce’a (ur. 1933) i Davida (ur. 1936, zm. 2009) i jednego młodszego brata przyrodniego ze strony matki; Michaela Bowena (ur. 1953)[9][10]. Pradziadek jego matki Max Henius (1859–1935) był duńsko-amerykańskim biochemikiem, a prababka jego matki była siostrą historyka Johana Ludviga Heiberga (1854–1928)[11][12].
Dzieciństwo Carradine miał trudne. Jego ojciec nadużywał alkoholu, a matka cierpiała na zaburzenia urojeniowe[13]. Jego rodzice rozwiedli się w 1957 roku, gdy miał osiem lat. Gorzka bitwa doprowadziła, że ojciec zyskał prawa do opieki nad nim i jego braćmi - Christopherem i Robertem, wcześniej spędzili trzy miesiące w domu dziecka. Matkę nie można było zobaczyć przez osiem lat.
Po ukończeniu szkoły średniej Hollywood High School w Hollywood, w 1967 roku studiował dramat na Colorado State University w Fort Collins w stanie Kolorado. Porzucił naukę po pierwszym semestrze i powrócił do Kalifornii, do starszego przyrodniego brata - Davida, który zachęcił go do rozpoczęcia kariery aktorskiej, opłacił jego lekcje aktorstwa i zajęcia wokalne, i pomógł mu zdobyć agenta[14].
KarieraEdytuj
W latach 1969-72 występował na scenie Broadwayu w musicalu Hair jako Claude, w 1970 roku pojawił się także u boku swojego ojca w spektaklu Tobacco Road na Florydzie. Karierę filmową rozpoczął od występu w dwóch westernach – McCabe i pani Miller (McCabe & Mrs. Miller, 1971) Roberta Altmana z udziałem Warrena Beatty i Julie Christie oraz Pojedynek rewolwerowców (A Gunfight, 1971) u boku Kirka Douglasa, a także serialu-westernie NBC Bonanza (1971). Skomponowana przez niego piosenka I'm Easy z dramatu muzycznego Roberta Altmana Nashville (1975) stała się popularnym hitem i została uhonorowana nagrodą Oscara i Złotego Gobu, a album z muzyką z filmu zdobył nominację do nagrody Grammy.
W sensacyjnym dramacie wojennym Ridleya Scotta Pojedynek (The Duellists, 1977) z Harveyem Keitelem zagrał porucznika Armanda d'Huberta. W kontrowersyjnym dramacie historycznym Ślicznotka (Pretty Baby, 1978) z Susan Sarandon i Brooke Shields zagrał postać fotografa Ernesta J. Bellocqa uwikłanej w romans z 12-latką. W komedii romantycznej Michaela Ritchie Romans prawie doskonały (An Almost Perfect Affair, 1979) z Monicą Vitti i Rafem Vallone wcielił się w początkującego reżysera Hala Raymonda.
Wystąpił w teledysku Madonny do piosenki „Material Girl” (1984) w reżyserii Mary Lambert. Znalazł się w obsadzie melodramatu Andrieja Konczałowskiego Kochankowie Marii (Maria's Lovers, 1985), który ukazuje dramatyczne skutki wojny, a także obrazuje sytuację imigrantów w powojennej Ameryce.
Występował w roli Dillarda Nationsa w przedstawieniu Foxfire na broadwayowskiej scenie (1982-83) i w Los Angeles (1985-86). W 1991 roku był nominowany do nagrody Tony za tytułową rolę Willa Rogersa w broadwayowskim musicalu Will Rogers Follies (1991-93). Na scenę Broadwayu powrócił w 2006 roku w sztuce Brudne zepsute łotry (Dirty Rotten Scoundrels) jako Lawrence.
W 2012 Carradine użyczył swojego głosu do gry Hitman: Rozgrzeszenie (Hitman: Absolution) jako główny antagonista Blake Dexter.
Życie prywatneEdytuj
W latach 1969-70 związany był z Shelley Plimpton, z którą ma córkę Marthę (ur. 16 listopada 1970). W latach 1974-78 spotykał się z Cristiną Raines. 6 lutego 1982 roku poślubił Sandrę Will, z którą ma syna Cade'a Richmonda (ur. 19 lipca 1982) i córkę Sorel Johannah (ur. 18 czerwca 1985). Jednak od 1993 roku byli w separacji i po latach ich małżeństwo rozpadło się. Spotykał się z Christiną Raines (1981), Dee Hoty (1996) i od roku 1997 z Hayley DuMond, wzięli ślub 18 listopada 2006 roku[15].
FilmografiaEdytuj
Filmy fabularneEdytuj
- 1971: McCabe i pani Miller (McCabe & Mrs. Miller) jako kowboj
- 1971: Pojedynek rewolwerowców (A Gunfight) jako młody rewolwerowiec
- 1974: Złodzieje tacy jak my (Thieves Like Us) jako Bowie
- 1975: Nashville jako Tom Frank
- 1976: Witamy w Los Angeles (Welcome to L.A.) jako Carroll Barber
- 1977: Pojedynek (The Duellists) jako porucznik Armand d'Hubert
- 1978: Ślicznotka (Pretty Baby) jako fotograf Ernest J. Bellocq
- 1984: Kochankowie Marii (Maria's Lovers) jako Clarence Butts
- 1988: Moderniści (The Moderns) jako Nick Hart
- 1991: Zapłata (Payoff) jako Peter 'Mac' McAllister
- 1994: Andre jako Harry Whitney
- 1997: Strzały nad Saber River (Last Stand at Saber River, TV) jako Vern Kidston
- 1997: Tysiąc akrów krzywd (A Thousand Acres) jako Ty Smith
- 2002: Kim jesteś przybyszu? (Noah Weaver) jako Noah Weaver
- 2004: Balto III: Wicher zmian (Balto III: Wings of Change) jako Duke (głos)
- 2007: Podwójna tożsamość (The Death and Life of Bobby Z) jako Johnson
- 2011: Kowboje i obcy (Cowboys & Aliens) jako szeryf Taggart
Seriale TVEdytuj
- 1971: Bonanza jako Ern
- 1972–73: Kung Fu jako Middle Caine
- 2002: Frasier jako Carl (głos)
- 2003: Spider-Man: The New Animated Series jako Jonah Jameson (głos)
- 2003: Star Trek: Enterprise jako kapitan A.G. Robinson
- 2004: Deadwood (serial telewizyjny) jako Dziki Bill Hickock
- 2007: Zabójcze umysły (Criminal Minds) jako Frank Breitkopf
- 2007-2009: Dexter (serial telewizyjny) jako agent specjalny Frank Lundy
- 2008: Wzór (serial telewizyjny) (Numbers) jako Carl McGowan
- 2008: Miasto gniewu (Crash) jako Owen
- 2009: Prawo i porządek (Law & Order) jako Martin Garvik
- 2009: Dollhouse jako Matthew Harding
- 2009: Układy (Damages) jako Julian Decker
- 2010: Teoria wielkiego podrywu (The Big Bang Theory) jako Wyatt
- 2014: Dorastająca nadzieja (Raising Hope) jako Colt Palomino
- 2014: The Following jako Barry
- 2014: Agenci NCIS jako Lou Solverson
- 2014: Fargo (serial telewizyjny) jako Lou Solverson
- 2014-: Madam Secretary jako prezydent Conrad Dalton
- 2015: Teoria wielkiego podrywu (The Big Bang Theory) jako Wyatt
DyskografiaEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Keith Carradine (wł.). MYmovies. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Keith Carradine (ang.). Listal. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Keith Carradine - About This Person - Movies & TV (ang.). The New York Times. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Keith Carradine (ang.). TV.com. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Keith Carradine (węg.). PORT.hu. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Keith Carradine (port.). AdoroCinema. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Keith Carradine Biography (1949-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Keith Ian Carradine - Genealogy (ang.). Geni. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Bowen, Michael (ang.). Encyclopedia.com. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Michael Bowen (ang.). Project Gutenberg Consortia Center. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Robert Carradine News, Pictures, and Videos (ang.). TMZ.com. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Keith Carradine (ang.). AMC. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Keith Carradine's Long Road to 'Dirty Rotten Scoundrels (ang.). The New York Times. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ I didn't want to fail (ang.). Parade Magazine. [dostęp 2015-12-11].
- ↑ Keith Carradine - Who's Dated Who? (ang.). FamousFix. [dostęp 2015-12-11].
BibliografiaEdytuj
- Keith Carradine w bazie IMDb (ang.)
- Keith Carradine w bazie Filmweb
- Keith Carradine w bazie Notable Names Database (ang.)