Kelowej
czwarty i ostatni wiek środkowej jury
| System | Oddział | Piętro | Wiek (mln lat) | |
|---|---|---|---|---|
| Kreda | wczesna | Berrias | młodsze | |
| Jura | Górna | Tyton | 145,0–152,1 | |
| Kimeryd | 152,1–157,3 | |||
| Oksford | 157,3–163,5 | |||
| Środkowa | Kelowej | 163,5–166,1 | ||
| Baton | 166,1–168,3 | |||
| Bajos | 168,3–170,3 | |||
| Aalen | 170,3–174,1 | |||
| Wczesna | Toark | 174,1–182,7 | ||
| Pliensbach | 182,7–190,8 | |||
| Synemur | 190,8–199,3 | |||
| Hettang | 199,3–201,3 | |||
| Trias | Późny | Retyk | starsze | |
| Podział jury według ICS, sierpień 2012 | ||||
Kelowej (ang. Callovian)
- w sensie geochronologicznym: czwarty, najmłodszy, wiek środkowej jury, trwający według przyjmowanego do 2012 roku przez Międzynarodową Komisję Stratygrafii podziału jury około 3,5 miliona lat (od 164,7 ± 4,0 do 161,2 ± 4,0 mln lat temu)[1]; w roku 2012 Komisja poprawiła datowanie na od 166,1 ± 1,2 do 163,5 ± 1,0 mln lat temu[2]. Kelowej jest młodszy od batonu a starszy od oksfordu.
- w sensie chronostratygraficznym: najwyższe piętro środkowej jury, wyższe od batonu a niższe od oksfordu. Stratotyp keloweju nie jest jeszcze zatwierdzony. Dolna granica keloweju oparta jest o pierwsze pojawienie się amonitów z rodzaju Kepplerites.
Nazwa piętra (wieku) pochodzi od nazwy miejscowości Kellaways (Wiltshire, Anglia).
Fauna kelowejuEdytuj
TeropodyEdytuj
- Pedopenna – maniraptor; Chiny[3]
- Szechuanoraptor – karnozaur albo celurozaur; Syczuan (uważany bywa za nomen nudum)
- Gazozaur – karnozaur; Chiny
- Eustreptospondyl – megalozaur; Europa
ZauropodyEdytuj
- Atlazaur – brachiozaur; góry Atlas w Maroku
- Abrozaur – Macronaria; Syczuan
- Patagozaur – ? cetiozaur; Chubut (Argentyna)
- Ferganazaur – Kirgistan
StegozauryEdytuj
- Leksowizaur – stegozaur; Francja, północna Anglia
- Lorikatozaur – stegozaur; Francja, Anglia
- Huajangozaur – huajangozaur; Syczuan
OrnitopodyEdytuj
PachycefalozauryEdytuj
Pozostałe ptasiomiedniczneEdytuj
- Agilizaur – być może ornitopod; Syczuan
- Hexinlusaurus – bazalny; Syczuan
KrokodylomorfyEdytuj
- Junggarsuchus – Sphenosuchia; Chiny
- Metriorynch – Thalattosuchia; Anglia, Francja, Niemcy[4], Argentyna[5], Chile[6]
- Steneosaurus – Thalattosuchia; Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Szwajcaria, Maroko
PlezjozauryEdytuj
- Liopleurodon – pliozaur; Francja, Wielka Brytania, Rosja, Niemcy
- Pliozaur – pliozaur; Anglia[7]
- Simolestes vorax – pliozaur; Anglia, inne gatunki w innych piętrach: Francja i Indie
- Peloneustes – pliozaur, Anglia
- Pachycostasaurus
AmonityEdytuj
- Cadomites – Ammonitida; Europa, Afryka, południowa Azja
- Oecoptychius
- Oecotraustes
- Oxycerites – Ammonitida[8]
ŁodzikowceEdytuj
PłaszczoobrosłeEdytuj
- Proteroctopus – ośmiornica; Francja
- Rhomboteuthis lehmani – kałamarnica; Francja
- Vampyronassa – wampirzyca; Francja
BelemnityEdytuj
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Gabi Ogg: International Stratigraphic Chart. Międzynarodowa Komisja Stratygrafii, Wrzesień 2010. [dostęp 2013-01-16]. (ang.).
- ↑ K.M. Cohen, S. Finney, P.L. Gibbard: International Chronostratigraphic Chart. Międzynarodowa Komisja Stratygrafii, Sierpień 2012. [dostęp 2013-01-16]. (ang.).
- ↑ Xing Xu & Fucheng Zhang, A new maniraptoran dinosaur from China with long feathers on the metatarsus, „Naturwissenschaften”, 92 (4), 2005, s. 173–177, DOI: 10.1007/s00114-004-0604-y (ang.).
- ↑ Steel R. 1973. Crocodylia. Handbuch der Paläoherpetologie, Teil 16. Stuttgart: Gustav Fischer Verlag,116 pp.
- ↑ Gasparini Z. 1975. Revison de ?Purranisaurus potens RUSCONI, 1948 (Crocodilia, Thalattosuchia). Los Thalattosuchia como un nuevo Infraorden de los Crocodilia. Actas del Congreso Geologico Argentino 5: 423–431.
- ↑ Gasparini Z, Chong G. 1977. Metriorhynchus casamiquelai n. sp. (Crocodilia, Thalattosuchia) a marine crocodile from the Jurassic (Callovian) of Chile, South America. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen 153 (3): 341-360.
- ↑ L.F. Noè, D.T.J. Smith, D.I. Walton, A new species of Kimmeridgian pliosaur (Reptilia; Sauropterygia) and its bearing on the nomenclature of Liopleurodon macromerus, „Proceedings of the Geologists' Association”, 115 (1), 2004, s. 13-24, DOI: 10.1016/S0016-7878(04)80031-2.
- ↑ Mikko's Phylogeny Archive: Ammonitida. [dostęp 2008-08-17]. (ang.).