Kepler-56
Kepler-56 – żółty karzeł położony w gwiazdozbiorze Łabędzia o masie ok. 1,3 raza większej niż masa Słońca. Posiada dwie potwierdzone planety, jedną nieco mniejszą niż Jowisz, a drugą mniejszą niż Saturn, lecz większą od Neptuna. Obie planety zostały odkryte w 2012 roku za pomocą Kosmicznego Teleskopu Keplera. W 2013 ogłoszono, że w systemie tym prawdopodobnie krąży jeszcze trzecia planeta, masywniejsza od pozostałych.
 Graficzne przedstawienie układu Kepler-56 | |||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||
| Gwiazdozbiór | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
19h 35m 02,004s[1] | ||||
| Deklinacja |
+41° 52′ 18,74″[1] | ||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||
| Masa | |||||
| Promień | |||||
| Metaliczność [Fe/H] |
0,20 ± 0,16[2] | ||||
| Wiek |
3,5 ± 1,3 mld lat[2] | ||||
| Temperatura |
4840 ± 97 K[2] | ||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||
| |||||
Charakterystyka gwiazdy edytuj
Kepler-56 jest starym żółtym karłem znajdującym się w fazie przejściowej na czerwonego olbrzyma[3]. Już teraz gwiazda znacznie „spuchła”, jej średnica wynosi ponad cztery razy więcej niż średnica Słońca[3].
Układ planetarny edytuj
W 2012 został odkryty system planetarny wokół Kepler-56 za pomocą metody tranzytowej[2].
Badania asterosejsmologiczne wykazały, że orbity planet Kepler-56b i Kepler-56c są nachylone pod kątem 45° do płaszczyzny układu wyznaczonej przez równik gwiazdy macierzystej[4]. Jedna jest nieco mniejsza niż Jowisz, a druga jest mniejsza niż Saturn, lecz większa od Neptuna[2].
Obydwie planety, b i c, zostaną zniszczone za około 130 do 155 milionów lat w miarę powiększania się ich słońca ewoluującego na czerwonego olbrzyma[3].
Płaszczyzna orbity trzeciej egzoplanety, krążącej najdalej ze wszystkich znanych w tym układzie, jest odmienna od płaszczyzn orbit dwóch pozostałych planet[4]. Jest to pierwsze tego typu odkrycie[4]. Według astronomów taki wygląd układu spowodowało oddziaływanie grawitacyjne masywnego obiektu, które zmieniło płaszczyznę orbit dwóch egzoplanet najbliższych gwieździe macierzystej[4]. Trzecią planetą jest najprawdopodobniej gazowy olbrzym orbitujący słońce w odległości około 3,3 j.a., nachylenie jej orbity do płaszczyzn dwóch mniejszych planet wynosi pomiędzy 37° do 131°[3]. Ta planeta uniknie zniszczenia przez starzejące się słońce, ponieważ leży wystarczająco daleko od niego i nie zostanie objęta rozszerzającą się powłoką gazową[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Kepler-56 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g D. Huber et al.. Stellar Spin-Orbit Misalignment in a Multiplanet System. „Science”. 342 (6156), s. 331-334, 2013-10-18. DOI: 10.1126/science.1242066. (ang.).
- ↑ a b c d e Star will swallow two planets. astronomy.com, 2014-06-05. [dostęp 2014-06-05].
- ↑ a b c d Kepler-56 – ukośny układ planetarny. kosmonauta.net, 2013-11-17. [dostęp 2014-04-10].
Linki zewnętrzne edytuj
- Kepler-56 w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)