Wikipedia

Kevin Spacey

amerykański aktor

Kevin Spacey Fowler[1][2] (ur. 26 lipca 1959 w South Orange) – amerykański aktor, reżyser, producent filmowy i komik[3], od 2004 dyrektor artystyczny teatru The Old Vic w Londynie[4]. Dwukrotny zdobywca Oscara.

Kevin Spacey
Ilustracja
Kevin Spacey (2013)
Imię i nazwisko

Kevin Spacey Fowler

Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1959
South Orange, New Jersey

Zawód

aktor, reżyser, producent

Lata aktywności

od 1981

Odznaczenia
Kawaler Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

ŻyciorysEdytuj

Wczesne lataEdytuj

Ma korzenie szwedzkie i angielskie[3]. Urodził się w South Orange[5] w stanie New Jersey jako najmłodszy z trójki dzieci pisarza technicznego Lockheed Corporation – Thomasa Geoffreya Fowlera[6] i sekretarki pochodzenia brytyjskiego Kathleen Ann (z domu Knutson)[3] Fowler. Z powodu charakteru pracy ojca, wkrótce po jego narodzinach, wraz z rodzicami i starszym rodzeństwem, siostrą Julie Ann i bratem Randym B. Fowlerem[7], który był parodystą Roda Stewarta[8], osiedlił się w południowej Kalifornii[8]. W wieku 5 lat, zainteresował się światem kina: filmami z Henrym Fondą i dowcipami Humphreya Bogarta[9]. Był dzieckiem sprawiającym problemy. Dlatego po tym, jak zapalił drewniany domek siostry został wysłany do Akademii Militarnej w Northridge, lecz po kilku miesiącach został wydalony z powodu nieustannego łamania obowiązujących tam przepisów[8].

W 1977 ukończył Chatsworth High School w San Fernando Valley. Na swoim ostatnim roku wystąpił jako kapitan von Trapp w musicalu Ernesta Lehmana Dźwięki muzyki (The Sound of Music) z Valem Kilmerem i Mare Winningham[9]. Przez krótki czas uczęszczał do Los Angeles Valley College[8]. Znalazł pracę jako sprzedawca, występował w kabaretach w klubach nocnych[9]. W tym czasie pasjonował się też boksem. Niebawem poznał Robina Williamsa. Zachęcony przez swojego przyjaciela Vala Kilmera, osiadł w Nowym Jorku, gdzie przez dwa lata studiował aktorstwo w Juilliard School[8].

KarieraEdytuj

W 1981, podczas New York Shakespeare Festival, po raz pierwszy pojawił się na profesjonalnej scenie jako posłannik w przedstawieniu Henryk VI[10]. Od 30 sierpnia do 2 października 1982 na Broadwayu grał rolę Oswalda Alvinga w Henrika Ibsena Upiory z Liv Ullmann[11]. W 1986 podjął współpracę ze swoim idolem i przyszłym mentorem, Jackiem Lemmonem[8].

 
Kevin Spacey (2011)

Zadebiutował na kinowym ekranie w roli złodzieja w metrze w komediodramacie Mike’a Nicholsa Zgaga (Heartburn, 1986) z Jackiem Nicholsonem i Meryl Streep. Wkrótce grał drugoplanowe role w dramacie Daniela Petrie Pogrzeb wikinga (Rocket Gibraltar, 1988) z Burtem Lancasterem, Patricią Clarkson i Macaulayem Culkinem, komedii Pracująca dziewczyna (Working Girl, 1988) z Melanie Griffith, Harrisonem Fordem i Sigourney Weaver, komedii Arthur Hiller Nic nie widziałem, nic nie słyszałem (See No Evil, Hear No Evil, 1989) z Richardem Pryorem i Gene Wilderem, dramacie Tato (Dad, 1989) z Jackiem Lemmonem i Tedem Dansonem. W serialu kryminalnym CBS Cwaniak (Wiseguy, 1988) z Kenem Wahlem wystąpił jako pucołowaty złoczyńca Mel Profitt.

W 1991 został uhonorowany Tony Award i Drama Desk Award za sceniczną kreację Louie w komedii Neila Simona Zagubieni w Yonkers. Na ekranie natomiast grał złowrogiego menadżera biura w Glengarry Glen Ross (1992), sadystycznego hollywoodzkiego wykonawcę w czarnej komedii Szkoła Buddy’ego (Swimming with Sharks, 1994) i mordercę, który zabija tych, którzy w jego mniemaniu popełnili jeden z siedmiu grzechów głównych w dreszczowcu Davida Finchera Siedem (Se7en, 1995). Za kreację naocznego świadka zbrodni Rogera „Pleciucha” Kinta w filmie kryminalnym Bryana Singera Podejrzani (The Usual Suspects, 1995) otrzymał Oscara dla aktora w roli drugoplanowej 96.

W nawiązującym do poetyki kina noir thrillerze Tajemnice Los Angeles (L.A. Confidential, 1997) wystąpił jako błyskotliwy detektyw Jack Vincennes. W dramacie kryminalnym Clinta Eastwooda Północ w ogrodzie dobra i zła (Midnight in the Garden of Good and Evil, 1997) wcielił się w podejrzanego o morderstwo zamożnego kupca Jima Williamsa. Potem można go było zobaczyć w filmach: Negocjator (The Negotiator, 1998), Podaj dalej (2000), K-PAX (2001), Kroniki portowe (2001) i Życie za życie (2003).

W 2000 zdobył swego drugiego Oscara za rolę w filmie American Beauty (Aktor w roli głównej).

W 2003 objął funkcję dyrektora artystycznego teatru Old Vic w Londynie, jednej z najstarszych scen w brytyjskiej stolicy, i jednocześnie szefa przedsiębiorstwa zarządzającego tym obiektem. Jego kontrakt obejmuje występy aktorskie w co najmniej dwóch premierach rocznie oraz dodatkową pracę w charakterze reżysera. W 2006 oświadczył, że jego związek z Old Vic potrwa jeszcze co najmniej dziewięć lat i zamierza przyjąć brytyjskie obywatelstwo, gdy tylko spełni odpowiednie kryteria.

W 2013 przyjął rolę kongresmena Francisa „Franka” Underwooda w serialu House of Cards, za którą zdobył Złoty Glob (2015) i Nagrodę Gildii Aktorów Ekranowych (2016). Od września 2013 występował w kampanii reklamowej Banku Zachodniego WBK[12].

W 2014 użyczył głosu i twarzy jednej z głównych postaci w grze Call of Duty: Advanced Warfare[13].

16 czerwca 2016 został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego[14].

Życie prywatneEdytuj

Spotykał się z Jennifer Jason Leigh[15], April Winchell (1976)[15], Dianne Dreyer (1992–2000)[15] i Ashleigh Banfield (2014)[15].

W październiku 2017 aktor i działacz na rzecz ruchów LGBT Anthony Rapp oskarżył Spaceya o molestowanie seksualne w 1986, kiedy Rapp miał 14 lat[16][17]. W odpowiedzi Spacey ujawnił, że miał intymne związki zarówno z kobietami, jak i z mężczyznami, i wydał oświadczenie, w którym identyfikuje się jako homoseksualista[18][19][20]. W lipcu 2018 Guy Pearce, podczas wywiadu w australijskiej telewizji zasugerował, że Kevin Spacey był natarczywy i niewłaściwie go dotykał na planie filmu Tajemnice Los Angeles w 1997[21]. W 2020 Rapp oraz "C.D" złożyli drugi pozew przeciwko aktorowi zaznaczając w pozwie, że doznali poważnych uszczerbków na zdrowiu psychicznym[22]. W październiku 2022 roku aktor został oczyszczony ze wszystkich zarzutów wystosowanych przez Rappa[23].

FilmografiaEdytuj

aktorEdytuj

reżyserEdytuj

gry komputeroweEdytuj

NagrodyEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Personalidade: Kevin Spacey (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2017-10-30]. (port.).
  2. ↑ Kevin Spacey. Listal. [dostęp 2017-10-30]. (ang.).
  3. ↑ a b c Kevin Spacey. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-10-30]. (pol.).
  4. ↑ Kevin Spacey (26 de Julho de 1959). Filmow. [dostęp 2017-10-30]. (port.).
  5. ↑ Kevin Spacey – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-10-30]. (rum.).
  6. ↑ Kevin Spacey Biography (1959-). Film Reference. [dostęp 2017-10-30]. (ang.).
  7. ↑ Kevin Spacey Actor, Producer, Director, Screenwriter. TVGuide.com. [dostęp 2017-10-30]. (ang.).
  8. ↑ a b c d e f Kevin Spacey. TV.com. [dostęp 2017-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-01)]. (ang.).
  9. ↑ a b c Kevin Spacey. MyMovies. [dostęp 2017-10-30]. (wł.).
  10. ↑ Kevin Spacey. ČSFD.cz. [dostęp 2017-10-30]. (cz.).
  11. ↑ Kevin Spacey. Internet Broadway Database. [dostęp 2017-10-30]. (ang.).
  12. ↑ Kevin Spacey w reklamie Banku Zachodniego WBK. bzwbk.pl. [dostęp 2013-09-24]. (pol.).
  13. ↑ Two studios making this year's Call of Duty: Advanced Warfare, Activision promises „near photorealistic” world. gamespot.com. [dostęp 2013-09-24]. (ang.).
  14. ↑ Kevin Spacey is presented with an honorary knighthood by HRH Prince Charles for his services to theatre. Daily Mail, 2016-06-16. [dostęp 2016-06-17]. (ang.).
  15. ↑ a b c d Kevin Spacey Dating History. FamousFix. [dostęp 2017-10-30]. (ang.).
  16. ↑ Liam Mathews (2017-10-30): Star Trek: Discovery Star Anthony Rapp Accuses Kevin Spacey of Sexual Misconduct. TVGuide.com. [dostęp 2017-10-30]. (ang.).
  17. ↑ Kevin Spacey oskarżony o wykorzystywanie seksualne. „Miałem wtedy 14 lat”. Wirtualna Polska. [dostęp 2017-10-30]. (pol.).
  18. ↑ Kevin Spacey: jestem gejem!. Plejada.pl. [dostęp 2017-10-30]. (pol.).
  19. ↑ Kevin Spacey comes out as gay on Twitter. Daily Mail. [dostęp 2017-10-30]. (ang.).
  20. ↑ Matthew Weaver, Stephanie Convery (2017-10-30): Kevin Spacey criticised over link between homosexuality and abuse. The Guardian. [dostęp 2017-10-30]. (ang.).
  21. ↑ Guy Pearce: Kevin Spacey nie potrafił utrzymać rąk przy sobie. Onet.pl. [dostęp 2018-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-04)]. (pol.).
  22. ↑ Dwukrotny laureat Oscara znów pozwany. Zarzuty o napaść seksualną, tvp.info, 10 września 2020 [dostęp 2021-05-20] (pol.).
  23. ↑ Emilia Wójcik: Kevin Spacey uniewinniony. Dalszy ciąg sprawy o napaść na 14-latku. poinformowani.pl, 2022-10-23. [dostęp 2022-10-26].
  24. ↑ Kevin Spacey, Filmweb [dostęp 2022-03-02] (pol.).

BibliografiaEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kevin_Spacey&oldid=68623020”