Kevin Ullyett
Kevin Ullyett (ur. 23 maja 1972 w Harare) – zimbabwejski tenisista, zwycięzca Australian Open 2005, US Open 2001 w grze podwójnej oraz Australian Open 2002 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
23 maja 1972 |
Wzrost |
178 cm |
Gra |
praworęczna, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny |
1990 |
Zakończenie kariery |
2009 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
107 (22 maja 2000) |
Australian Open |
2R (2000) |
US Open |
2R (1993) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
34 |
Najwyżej w rankingu |
4 (31 stycznia 2005) |
Australian Open |
W (2005) |
Roland Garros |
QF (2004, 2008, 2009) |
Wimbledon |
F (2008) |
US Open |
W (2001) |
Kariera tenisowa
edytujSyn Roberta, krykiecisty i hokeisty na trawie[1]. Karierę zawodową rozpoczął w roku 1990, a zakończył w listopadzie 2009 roku.
W singlu największym sukcesem Ullyetta jest finał rozgrywek z roku 1999 rangi ATP World Tour w Nottingham, gdzie w meczu o tytuł przegrał z Cédricem Pioline 3:6, 5:7. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu był w maju 2000 roku na 107. miejscu.
W deblu jest Ullyett mistrzem wielkoszlemowego US Open 2001 i Australian Open 2005[2][3]. Oba tytuły wywalczył z Wayne’em Blackiem. Ponadto jest finalistą Wimbledonu 2008 (porażka wspólnie z Jonasem Björkmanem w z deblem Daniel Nestor–Nenad Zimonjić). W 2004 roku doszedł do finału rozgrywek Tennis Masters Cup, lecz w finale razem z Blackiem przegrał z Bobem i Mikiem Bryanami. Łącznie jako deblista Ullyett wygrał 34 turnieje ATP World Tour oraz 25 razy grał w finałach tych rozgrywek. Najwyższą pozycję w zestawieniu indywidualnym deblistów osiągnął pod koniec stycznia 2005 roku, będąc na 4. pozycji.
W grze mieszanej jest mistrzem Australian Open 2002 (w parze z Danielą Hantuchovą)[4]. Wspólnie z Liezel Huber awansował do finału miksta na Australian Open 2005, ale w decydującym spotkaniu lepsi okazali się Samantha Stosur i Scott Draper.
W latach 1999–2004 reprezentował Zimbabwe w Pucharze Davisa, występując głównie w deblu. W singlu pokonał m.in. Nicolasa Massú (Chile) w 1999 roku oraz Filippo Volandriego (Włochy) w 2003 roku. Łącznie zagrał w 18 meczach, wygrywając 11 (8 w deblu oraz 3 w singlu).
Ullyett 2 razy reprezentował kraj na igrzyskach olimpijskich – w Sydney (2000) i Atenach (2004). W Sydney doszedł do 2 rundy gry pojedynczej, a także odpadł w 1 rundzie gry podwójnej. Podczas zawodów w Atenach zagrał wyłącznie w deblu, docierając do ćwierćfinału. W obu turniejach startował wspólnie z Wayne’em Blackiem.
Finały w turniejach ATP World Tour
edytujLegenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–1)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 20 czerwca 1999 | Nottingham | Trawiasta | Cédric Pioline | 3:6, 5:7 |
Gra mieszana (1–1)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 26 stycznia 2002 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Daniela Hantuchová | Paola Suárez Gastón Etlis |
6:3, 6:2 |
Finalista | 1. | 29 stycznia 2005 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Liezel Huber | Samantha Stosur Scott Draper |
2:6, 6:2, 6–10 |
Gra podwójna (34–25)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 28 kwietnia 1996 | Seul | Twarda | Kent Kinnear | Rick Leach Jonathan Stark |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 2 lutego 1997 | Szanghaj | Dywanowa (hala) | Maks Mirny | Tomas Nydahl Stefano Pescosolido |
7:6, 6:7, 7:5 |
Zwycięzca | 2. | 26 kwietnia 1998 | Orlando | Ceglana | Grant Stafford | Michael Tebbutt Mikael Tillström |
4:6, 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 3. | 10 maja 1998 | Coral Springs | Ceglana | Grant Stafford | Mark Merklein Vince Spadea |
7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 4. | 26 lipca 1998 | Waszyngton | Twarda | Grant Stafford | Wayne Ferreira Patrick Galbraith |
6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 5. | 20 września 1998 | Bournemouth | Ceglana | Neil Broad | Wayne Arthurs Alberto Berasategui |
7:6, 6:3 |
Finalista | 2. | 11 października 1998 | Bazylea | Twarda (hala) | Piet Norval | Olivier Delaître Fabrice Santoro |
3:6, 6:7 |
Finalista | 3. | 10 stycznia 1999 | Doha | Twarda | Piet Norval | Alex O’Brien Jared Palmer |
3:6, 4:6 |
Finalista | 4. | 17 października 1999 | Wiedeń | Twarda (hala) | Piet Norval | David Prinosil Sandon Stolle |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 6. | 24 października 1999 | Lyon | Dywanowa (hala) | Piet Norval | Wayne Ferreira Sandon Stolle |
4:6, 7:6(5), 7:6(4) |
Zwycięzca | 7. | 14 listopada 1999 | Sztokholm | Twarda (hala) | Piet Norval | Jan-Michael Gambill Scott Humphries |
7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 8. | 27 sierpnia 2000 | Long Island | Twarda | Jonathan Stark | Jan-Michael Gambill Scott Humphries |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 9. | 8 października 2000 | Hongkong | Twarda | Wayne Black | Dominik Hrbatý David Prinosil |
6:1, 6:2 |
Zwycięzca | 10. | 12 listopada 2000 | Petersburg | Twarda (hala) | Daniel Nestor | Thomas Shimada Myles Wakefield |
7:6(5), 7:5 |
Zwycięzca | 11. | 18 lutego 2001 | Kopenhaga | Twarda (hala) | Wayne Black | Jiří Novák David Rikl |
6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 12. | 26 sierpnia 2001 | Long Island | Twarda | Jonathan Stark | Leoš Friedl Radek Štěpánek |
6:1, 6:4 |
Zwycięzca | 13. | 8 września 2001 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Wayne Black | Donald Johnson Jared Palmer |
7:6(9), 2:6, 6:3 |
Zwycięzca | 14. | 6 stycznia 2002 | Adelaide | Twarda | Wayne Black | Bob Bryan Mike Bryan |
7:5, 6:2 |
Zwycięzca | 15. | 3 marca 2002 | San Jose | Twarda (hala) | Wayne Black | John-Laffnie de Jager Robbie Koenig |
6:3, 4:6, 10–5 |
Finalista | 5. | 12 maja 2002 | Rzym | Ceglana | Wayne Black | Martin Damm Cyril Suk |
5:7, 5:7 |
Zwycięzca | 16. | 16 czerwca 2002 | Londyn | Trawiasta | Wayne Black | Mahesh Bhupathi Maks Mirny |
7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 17. | 18 sierpnia 2002 | Waszyngton | Twarda | Wayne Black | Bob Bryan Mike Bryan |
3:6, 6:3, 7:5 |
Zwycięzca | 18. | 13 października 2002 | Lyon | Dywanowa (hala) | Wayne Black | Mark Knowles Daniel Nestor |
6:4, 3:6, 7:6(3) |
Zwycięzca | 19. | 27 października 2002 | Sztokholm | Twarda (hala) | Wayne Black | Wayne Arthurs Paul Hanley |
6:4, 2:6, 7:6(4) |
Finalista | 6. | 2 marca 2003 | Dubaj | Twarda | Wayne Black | Leander Paes David Rikl |
3:6, 0:6 |
Zwycięzca | 20. | 4 maja 2003 | Monachium | Ceglana | Wayne Black | Joshua Eagle Jared Palmer |
6:3, 7:5 |
Finalista | 7. | 20 lipca 2003 | Stuttgart | Ceglana | Jewgienij Kafielnikow | Tomáš Cibulec Pavel Vízner |
6:3, 3:6, 4:6 |
Finalista | 8. | 5 października 2003 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Wayne Black | Mahesh Bhupathi Maks Mirny |
3:6, 5:7 |
Finalista | 9. | 19 października 2003 | Madryt | Twarda (hala) | Wayne Black | Mahesh Bhupathi Maks Mirny |
2:6, 6:2, 3:6 |
Finalista | 10. | 21 marca 2004 | Indian Wells | Twarda | Wayne Black | Arnaud Clément Sébastien Grosjean |
3:6, 6:4, 5:7 |
Zwycięzca | 21. | 4 kwietnia 2004 | Miami | Twarda | Wayne Black | Jonas Björkman Todd Woodbridge |
6:2, 7:6(12) |
Zwycięzca | 22. | 16 maja 2004 | Hamburg | Ceglana | Wayne Black | Bob Bryan Mike Bryan |
6:4, 6:2 |
Finalista | 11. | 25 lipca 2004 | Indianapolis | Twarda | Wayne Black | Jordan Kerr Jim Thomas |
7:6(7), 6:7(3), 3:6 |
Finalista | 12. | 7 listopada 2004 | Paryż | Dywanowa (hala) | Wayne Black | Jonas Björkman Todd Woodbridge |
3:6, 4:6 |
Finalista | 13. | 14 listopada 2004 | Tennis Masters Cup, Houston | Twarda | Wayne Black | Bob Bryan Mike Bryan |
6:4, 5:7, 4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 23. | 29 stycznia 2005 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Wayne Black | Bob Bryan Mike Bryan |
6:4, 6:4 |
Finalista | 14. | 3 kwietnia 2005 | Miami | Twarda | Wayne Black | Jonas Björkman Maks Mirny |
1:6, 2:6 |
Finalista | 15. | 7 sierpnia 2005 | Waszyngton | Twarda | Wayne Black | Bob Bryan Mike Bryan |
4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 24. | 14 sierpnia 2005 | Montreal | Twarda | Wayne Black | Jonatan Erlich Andy Ram |
6:7(5), 6:3, 6:0 |
Finalista | 16. | 21 sierpnia 2005 | Cincinnati | Twarda | Wayne Black | Jonas Björkman Maks Mirny |
6:7(3), 2:6 |
Finalista | 17. | 8 stycznia 2006 | Adelaide | Twarda | Paul Hanley | Jonatan Erlich Andy Ram |
6:7(4), 6:7(10) |
Zwycięzca | 25. | 26 lutego 2006 | Rotterdam | Twarda (hala) | Paul Hanley | Jonatan Erlich Andy Ram |
7:6(4), 7:6(2) |
Zwycięzca | 26. | 5 marca 2006 | Dubaj | Twarda | Paul Hanley | Mark Knowles Daniel Nestor |
1:6, 6:2, 10–1 |
Zwycięzca | 27. | 22 maja 2006 | Hamburg | Ceglana | Paul Hanley | Mark Knowles Daniel Nestor |
6:2, 7:6(8) |
Zwycięzca | 28. | 18 czerwca 2006 | Londyn | Trawiasta | Paul Hanley | Jonas Björkman Maks Mirny |
6:4, 3:6, 10–8 |
Finalista | 18. | 6 sierpnia 2006 | Waszyngton | Twarda | Paul Hanley | Bob Bryan Mike Bryan |
3:6, 7:5, 3–10 |
Finalista | 19. | 13 sierpnia 2006 | Toronto | Twarda | Paul Hanley | Bob Bryan Mike Bryan |
3:6, 5:7 |
Zwycięzca | 29. | 15 października 2006 | Sztokholm | Twarda (hala) | Paul Hanley | Olivier Rochus Kristof Vliegen |
7:6(2), 6:4 |
Zwycięzca | 30. | 13 stycznia 2007 | Sydney | Twarda | Paul Hanley | Mark Knowles Daniel Nestor |
6:4, 6:7(3), 10–6 |
Finalista | 20. | 21 maja 2007 | Hamburg | Ceglana | Paul Hanley | Bob Bryan Mike Bryan |
3:6, 4:6 |
Finalista | 21. | 19 sierpnia 2007 | Montreal | Twarda | Paul Hanley | Mahesh Bhupathi Pavel Vízner |
4:6, 4:6 |
Finalista | 22. | 20 kwietnia 2008 | Estoril | Ceglana | Jamie Murray | Jeff Coetzee Wesley Moodie |
2:6, 6:4, 8–10 |
Zwycięzca | 31. | 22 czerwca 2008 | Nottingham | Trawiasta | Bruno Soares | Jeff Coetzee Jamie Murray |
6:2, 7:6(5) |
Finalista | 23. | 6 lipca 2008 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jonas Björkman | Daniel Nestor Nenad Zimonjić |
6:7(12), 7:6(3), 3:6, 3:6 |
Finalista | 24. | 17 sierpnia 2008 | Waszyngton | Twarda | Bruno Soares | Marc Gicquel Robert Lindstedt |
6:7(6), 3:6 |
Zwycięzca | 32. | 12 października 2008 | Sztokholm | Twarda (hala) | Jonas Björkman | Johan Brunström Michael Ryderstedt |
6:1, 6:3 |
Zwycięzca | 33. | 2 listopada 2008 | Paryż | Twarda (hala) | Jonas Björkman | Jeff Coetzee Wesley Moodie |
6:2, 6:2 |
Finalista | 25. | 29 sierpnia 2009 | New Haven | Twarda | Bruno Soares | Julian Knowle Jürgen Melzer |
4:6, 6:7(3) |
Zwycięzca | 34. | 25 października 2009 | Sztokholm | Twarda (hala) | Bruno Soares | Simon Aspelin Paul Hanley |
6:4, 7:6(4) |
Przypisy
edytuj- ↑ Robert Ullyett. Olympedia. [dostęp 2024-07-06]. (ang.).
- ↑ Doubles delight for Zimbabwe. bbc.co.uk. [dostęp 2001-09-07]. (ang.).
- ↑ Black & Ullyett win doubles title. bbc.co.uk. [dostęp 2005-01-29]. (ang.).
- ↑ Hantuchova and Ullyett capture crown. thepeninsulaqatar.com. [dostęp 2002-01-28]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Sports-reference. sports-reference.com. [dostęp 2014-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 stycznia 2011)]. (ang.).