Wikipedia

Kid Williams

duński bokser zawodowy

Kid Williams, właśc. Jonathon Gutenko (ur. 5 grudnia 1893 w Kopenhadze, zm. 18 października 1963 w Baltimore[1]) – duński bokser, były zawodowy mistrz świata kategorii koguciej.

Kid Williams
Jonathon Gutenko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1893
Kopenhaga

Data i miejsce śmierci

18 października 1963
Baltimore

Obywatelstwo

Dania

Wzrost

155 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

kogucia

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

205

Zwycięstwa

98

Przez nokauty

49

Porażki

19

Remisy

8

Urodził się w Danii, ale w 1904 wyemigrował z rodzicami do Stanów Zjednoczonych. Osiedlili się w ubogiej dzielnicy Baltimore, gdzie młody Gutenko pracował jako gazeciarz[2].

Pierwsze walki zawodowe stoczył w 1910. Przybrał wówczas przydomek Kid Williams. Spośród pierwszych trzynastu pojedynków dziesięć wygrał przez nokaut. W styczniu 1911 został znokautowany przez George'a „K.O.” Chaneya, który wygrał z nim również na punkty w lipcu tego roku. Potem Williams rozpoczął serię zwycięskich walk lub pojedynków no decision, w których zdaniem prasy przeważnie triumfował.

Kid Williams

Ustalenie, kto był mistrzem świata w poszczególnych kategoriach wagowych, było w tym czasie skomplikowane, ponieważ nie było organizacji, która przyznawałaby tytuły mistrzowskie. Nie było również jasno określonych limitów wagowych poszczególnych kategorii. O tym, kto był uważany za mistrza, decydowało powszechne uznanie, zwłaszcza prasy. Williams po pokonaniu Charlesa Ledoux przez nokaut w 16. rundzie 15 lipca 1913 w Los Angeles ogłosił się mistrzem świata w wadze do 116 funtów[3], mimo że powszechnie uważany za mistrza był Johnny Coulon. Williams w obronie swego tytułu znokautował w 2. rundzie Mickeya Dunna 3 października 1913 w Baltimore[4], stoczył walkę no decision z Dickiem Loadmanem 27 listopada 1913 w Milwaukee (wygraną zdaniem prasy)[5] i pokonał przed czasem w 7. rundzie Chicka Hayesa 6 stycznia 1914 w Baltimore[6].

Następnie 31 stycznia 1914 w Vernon Williams znokautował w 12. rundzie Eddiego Campiego, uznawanego przez europejską organizację IBU za mistrza świata w wadze do 118 funtów[7], a 9 czerwca tego roku w Vernon znokautował w 3. rundzie Johnny'ego Coulona[8]. Po tych zwycięstwach był powszechnie uznawany za mistrza świata wagi koguciej, zarówno w kategorii do 116 funtów, jak i do 118 funtów.

W obronie tytułu mistrzowskiego stoczył następujące walki:

Data Miejsce Oponent Wynik Źródło
1914-06-30 30 czerwca 1914(dts) Nowy Orlean Pete Herman no decision [9]
1914-10-27 27 października 1914(dts) Nowy Jork Dutch Brandt no decision [10]
1914-12-25 25 grudnia 1914(dts) Nowy Jork Johnny Daly no decision [11]
1915-06-04 4 czerwca 1915(dts) Baltimore Jimmy Murray no decision [12]
1915-07-24 24 lipca 1915(dts) Baltimore Jimmy Taylor wygrana na punkty [13]

W tym czasie Williams stoczył również walkę no decision z mistrzem świata w wadze piórkowej Johnnym Kilbane (17 marca 1915 w Filadefii), zdaniem prasy przegraną. 10 września 1915 w Saint Paul został zdyskwalifikowany w 5. rundzie za zbyt niski cios w walce z Johnnym Ertle, który w następstwie tego podniósł roszczenia do tytułu mistrza świata. Williams był jednak nadal uznawany za mistrza w kategorii do 118 funtów, podczas gdy niektóre federacje stanowe uznawały Ertle'a za mistrza w wadze do 116 funtów[14].

Williams kontynuował obronę tytułu mistrzowskiego w następujących bokserskich pojedynkach:

Data Miejsce Oponent Wynik Źródło
1915-10-05 5 października 1915(dts) Baltimore Dutch Brandt wygrana na punkty [15]
1915-12-06 6 grudnia 1915(dts) Nowy Orlean Frankie Burns remis [16]
1916-02-27 27 lutego 1916(dts) Nowy Orlean Pete Herman remis [17]
1916-04-11 11 kwietnia 1916(dts) Baltimore Battling Lahn no decision [18]
1916-05-15 15 maja 1916(dts) Wilkes-Barre Billy Bevan no decision [19]
1916-05-30 30 maja 1916(dts) Baltimore Benny McCoy techniczny nokaut w 7. rundzie [20]
1916-08-28 28 sierpnia 1916(dts) Buffalo Young Joey Mendo techniczny nokaut w 5. rundzie [21]

28 października 1915 Williams stoczył walkę no decision z „Memphis” Palem Moore, zdaniem prasy przegraną.

Stracił mistrzostwo świata, gdy 19 stycznia 1917 w Nowym Orleanie Pete Herman pokonał go na punkty po 20. rundach[22]. Był to ich trzeci pięściarski pojedynek. W ich czwartej walce 13 czerwca tego roku (tytuł mistrzowski nie był stawką) lepszy zdaniem prasy był Herman.

Kid Williams kontynuował karierę bokserską aż do 1929. W tym czasie stoczył wiele pojedynków ze znanymi pięściarzami, takimi jak: Joe Lynch (13 marca 1917, no decision i 29 stycznia 1918, przegrana przez TKO w 4. rundzie), Johnny Ertle (17 grudnia 1917, remis i 13 sierpnia 1920, wygrana na punkty), Charles Ledoux (12 grudnia 1920, wygrana na punkty), Abe Goldstein (21 lutego 1921, no decision), Packey O’Gatty (11 maja 1921, wygrana przez TKO w 9. rundzie), Joe Dundee (4 września 1922, wygrana przez dyskwalifikację w 10. rundzie), Pancho Villa (31 lipca 1923, no decision) i Frankie Genaro 26 czerwca 1925, przegrana na punkty).

Williams nie dorobił się majątku jako bokser. Po zakończeniu kariery pracował jako taksówkarz, komiwojażer oraz hutnik. W 1934 został skazany na rok więzienia za niepłacenie alimentów, a w 1957 aresztowano go za pijaństwo. Zmarł w 1963[2].

Został wybrany w 1996 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[2].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Kid Williams (John Gutenko) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-12] (ang.).
  2. ↑ a b c Kid Williams [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-07-12] (ang.).
  3. ↑ Barry J. Hugman, 1913-07-15 (116lbs) Kid Williams w co 16 (20) Charles Ledoux, Vernon Arena, Los Angeles, California, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  4. ↑ Barry J. Hugman, 1913-10-03 (116lbs) Kid Williams nd-w co 2 (15) Mickey Dunn, Albaugh’s Theatre, Baltimore, Maryland, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  5. ↑ Barry J. Hugman, 1913-11-27 (116lbs) Kid Williams nd-w pts 10 Dick Loadman, Riverview AC, Milwaukee, Wisconsin, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  6. ↑ Barry J. Hugman, 1914-01-06 (116lbs) Kid Williams nd-w rsc 7 (15) Chick Hayes, Monumental Theatre, Baltimore, Maryland, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  7. ↑ Barry J. Hugman, 1914-01-31 (116/118lbs) Kid Williams w co 12 (20) Eddie Campi, Vernon Arena, Los Angeles, California, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  8. ↑ Barry J. Hugman, 1914-06-09 (116/118lbs) Kid Williams w co 3 (20) Johnny Coulon, Vernon Arena, Los Angeles, California, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  9. ↑ Barry J. Hugman, 1914-06-30 (116/118lbs) Kid Williams nd-w pts 10 Pete Herman, Pelican Park, New Orleans, Louisiana, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  10. ↑ Barry J. Hugman, 1914-10-27 (118lbs) Kid Williams nd-w pts 10 Dutch Brandt, Broadway SC, Brooklyn, NYC, New York, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  11. ↑ Barry J. Hugman, 1914-12-25 (116/118lbs) Kid Williams nd-w pts 10 Johnny Daly, Pioneer SC, Manhattan, NYC, New York, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  12. ↑ Barry J. Hugman, 1915-06-04 (118lbs) Kid Williams nd-w pts 10 Jimmy Murray, Palace Theatre, Baltimore, Maryland, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  13. ↑ Barry J. Hugman, 1915-07-24 (116/118lbs) Kid Williams nd-w pts 10 Jimmy Taylor, Terrapin Ballpark, Baltimore, Maryland, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  14. ↑ Barry J. Hugman, 1915-09-10 (116/118lbs) Johnny Ertle nd-w disq 5 (10) Kid Williams, The Auditorium, St Paul, Minnesota, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  15. ↑ Barry J. Hugman, 1915-10-05 (118lbs) Kid Williams nd-w pts 10 Dutch Brandt, Lyric Opera House, Baltimore, Maryland, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  16. ↑ Barry J. Hugman, 1915-12-06 (118lbs) Kid Williams drew 20 Frankie Burns, Louisiana Auditorium, New Orleans, Louisiana, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  17. ↑ Barry J. Hugman, 1916-02-07 (118lbs) Kid Williams drew 20 Pete Herman, Louisiana Auditorium, New Orleans, Louisiana, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  18. ↑ Barry J. Hugman, 1916-04-11 (118lbs) Kid Williams nd-w pts 10 Battling Lahn, Monumental Theatre, Baltimore, Maryland, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  19. ↑ Barry J. Hugman, 1916-05-15 (118lbs) Kid Williams nd-w pts 10 Billy Bevan, Coliseum AC, Wilkes-Barre, Pennsylvania, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  20. ↑ Barry J. Hugman, 1916-05-30 (118lbs) Kid Williams nd-w rtd 7 (10) Benny McCoy, Holliday Street Theatre, Baltimore, Maryland, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  21. ↑ Barry J. Hugman, 1916-08-28 (118lbs) Kid Williams nd-w rtd 5 (10) Young Joey Mendo, Baseball Park, Buffalo, New York, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  22. ↑ Barry J. Hugman, 1917-01-09 (118lbs) Pete Herman w pts 20 Kid Williams, Louisiana Auditorium, New Orleans, Louisiana, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kid_Williams&oldid=72729492”