Kiki Dimula
Kiki Dimula (gr. Κική Δημουλά), właściwie Wasiliki Dimula z domu Radu (ur. 19 czerwca 1931 w Atenach, zm. 22 lutego 2020 tamże[1]) – grecka poetka.
| |
| Imię i nazwisko |
Wasiliki Dimula |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 czerwca 1931 |
| Data i miejsce śmierci |
22 lutego 2020 |
| Narodowość |
grecka |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| |
| Odznaczenia | |
| |
Twórczość i osiągnięcia edytuj
Tematami poruszany w wierszach Kiki Dimuli są samotność, brak poczucia bezpieczeństwa, pustka i zapomnienie, co nawiązywało do czasów po II wojnie światowej. Jej teksty były tłumaczone na wiele języków, w tym m.in. na angielski, niemiecki, francuski, szwedzki, duński i włoski. Za swoją twórczość dwukrotnie otrzymała Grecką Nagrodę Państwową (w latach 1971 i 1988), oprócz tego została wyróżniona Nagrodą Kostasa i Eleni Uranisów (1994) i nagrodą Aristio Gramaton w Akademii Aten (2001). Również w 2001 r. została odznaczona przez prezydenta Konstandinosa Stefanopulosa Złotym Krzyżem Orderu Honoru. W 2009 roku otrzymała Europejską Nagrodę Literacką. Od 2002 roku jest członkinią Akademii Ateńskiej. W 2014 roku indyjski magazyn internetowy Tinpahar opublikował artykuł pt. Kiki Dimula w tłumaczeniu, który zawierał angielskie wersje językowe trzech popularniejszych wierszy poetki: Photograph 1948, Immature and Untimely i The periphrastic rock[2].
Życie prywatne edytuj
Dimula pracowała jako urzędniczka w jednym z greckich banków. Była żoną poety Athosa Dimulasa (1921–1985), z którym miała dwójkę dzieci: Dmitrija i Elsi (ur. 1956 i 1957).
Publikacje edytuj
- Ποιήματα (Piímata), 1952
- Έρεβος (Érewos), 1956
- Ερήμην (Erímin), 1958
- Επί τα ίχνη (Epí ta íchni), 1963
- Το λίγο του κόσμου (To lígo tu kósmu), 1971
- Το τελευταίο σώμα μου (To teleftéo sóma mu), 1981
- Χαίρε ποτέ (Chiére poté),1988
- Η εφηβεία της λήθης (I efiwía tis líthis), 1996
- Ποιήματα (Piímata), 1998
- Ενός λεπτού μαζί (Enós leptú mazí), 1998
- Ήχος απομακρύνσεων (Íchos apomakrínseon), 2001
- Χλόη θερμοκηπίου (Chlói termokipíu), 2005
- Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως (Metaferthíkame parapléwros), 2007
- Συνάντηση (Sinándisi), 2007
- Έρανος σκέψεων (Éranos skiépseon), 2009
- Τα εύρετρα (Ta éwretra), 2010
- Δημόσιος καιρός (Dimósios kierós), 2014
- Άνω τελεία (Áno telía), 2016
W języku polskim jej wiersze ukazały się w niskonakładowej antologii poezji nowogreckiej Ciało z grzechu. Greckie wiersze miłosne, wydanej w 1990 r. w Krakowie przez Wydawnictwo Miniatura.
J. Strasburger, Poeci Nowej Grecji, Czytelnik, Warszawa 1987, s. 324, 470.
Poetki miłości. Wybór wierszy współczesnych poetek greckich, Przekład M. Ganaciu, S. Srokowski, Krajowa Agencja Wydawnicza, Wrocław 1992, s. 34-38.
Przypisy edytuj
- ↑ Greece’s Beloved Poet Kiki Dimoula Dies at 89
- ↑ Kiki Dimoula in Translation. www.tinpahar.com. [dostęp 2016-06-03]. (ang.).