King Tim III (Personality Jock)

King Tim III (Personality Jock) – utwór grupy Fatback Band z albumu disco o nazwie „XII”. Utwór został wydany 25 marca 1979 roku i uważany jest za pierwszy w dziejach utwór z gatunku hip-hop, który poprzedzał utwór „Rapper’s Delight” wydany 16 września 1979 roku.

King Tim III (Personality Jock)

Wykonawca singla z albumu XII
Fatback Band
Strona A	You're My Candy Sweet
Wydany	25 marca 1979
Gatunek	funk, disco, Old-school hip-hop
Długość	6:15 (singel) 4:10 (wersja skrócona)
Wydawnictwo	Spring Records
Producent	Fatback Band, Jerry Thomas
Twórca tekstu	Fred Demery, Bill Curtis

Zamysł

Bill Curtis (perkusista Fatback Band) był w studiu ze współproducentem utworu Jerrym Thomasem, który zapytał Billa, jaki utwór powinni stworzyć – Bill zaproponował, aby zaczęli rapować. Thomas żartobliwie odpowiedział, że nie jest w stanie nawet dobrze mówić, a co dopiero rapować. Po chwili namysłu, Curtis wspomniał, że ma w okolicy przyjaciela, który potrafi rapować na co Jerry poprosił, aby na następny dzień go przyprowadził. Przyjacielem Billa był Timothy Washington, czyli tytułowy „King Tim”, DJ w lokalnym radiu, który chwilę po przybyciu do studia, został poproszony przez Curtisa, aby wszedł do pokoju i zaczął rapować. Cały utwór udało się nagrać za drugim podejściem.

Utwór początkowo miał się nazywać „Catch the Beat”, dopiero później został nazwany „King Tim III” na cześć Tima Washingtona.

Miano pierwszego utworu hip-hopowego

Od początków lat 80. trwają spory o to, który z utworów, czy „King Tim III (Personality Jock)” czy „Rapper’s Delight” jest pierwszym utworem w historii z gatunku hip-hop. Kiedy grupa Fatback Band rozpoczynała działalność (rok 1970), hip-hop jako gatunek muzyczny nie istniał – istniała za to kultura hip-hop, która garściami czerpała z gatunków takich jak funk, soul, czy disco czyli z gatunków takich, jakie wykonywała grupa Fatback. Terminy takie jak „rap” czy „rapowanie” również wtedy nie istniały i zaczęły powstawać w połowie lat 70. Początkowo DJ puszczał z gramofonu zapętlone fragmenty popularnych wtedy utworów, zwłaszcza funk, na imprezach tworząc w ten sposób nowy utwór. Również samo określenie „King Tim III (Personality Jock)” jako utworu „hip-hopowego” mocno gryzie się z terminologią i samym określeniem sposobu wykonywania, czy nagrywania utworu. Ponadto utwory nagrane pod koniec lat 70. i na początku lat 80. są określane jako gatunek „Old-school hip-hop”.

Niektórzy jako główny argument podają fakt, że w utworze nie pada ani razu stwierdzenie „hip-hop” czy „rap” co było bardzo charakterystyczne w pierwszych utworach i każdy wykonawca podkreślał, że rapuje czy wykonuje muzykę hip-hop. Sam utwór strukturą, techniką jak i tekstem był o wiele bardziej zbliżony do funku niż do hip-hopu, jednak inni obalają ten argument podkreślając, że mimo iż w utworze „Rapper’s Delight” już na samym początku jest powiedziane, że w utworze każdy rapuje, tekst jak i struktura jest również podobna do funku, tym bardziej, że utwór wykorzystuje popularny w tamtym czasie sampel z utworu „Good Times” funkowej grupy Chic.

Jednym z wielu powodów, dlaczego „King Tim III (Personality Jock)” jest często pomijany w jakichkolwiek zestawieniach najstarszych utworów z gatunku hip-hop jest to, że sam utwór nie odniósł sukcesu komercyjnego i wiele osób nie wiedziało o jego istnieniu, tym bardziej, że był on stroną B utworu „You're My Candy Sweet”. Utwór znalazł się na 26 miejscu zestawienia R&B magazynu Billboard. Natomiast „Rapper’s Delight” osiągnął 36 miejsce w zestawieniu Billboard 100 oraz 3 miejsce w Wielkiej Brytanii co jak na rok 1979 i debiut, było bardzo dobrym wynikiem. O samym utworze zrobiło się głośno, co przyćmiło „King Tim III (Personality Jock)”.