Kino Świt w Krakowie

Kino Świt – zlikwidowane kino w Krakowie, znajdowało się w dzielnicy XVIII na osiedlu Teatralnym 10 w Nowej Hucie. Działało w latach 1953[1].

Kino Świt
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

Osiedle Teatralne 10

Styl architektoniczny

socrealizm

Architekt

Andrzej Uniejewski

Rozpoczęcie budowy

1951

Ukończenie budowy

1953

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kino Świt”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kino Świt”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kino Świt”
Ziemia50°04′41,945″N 20°01′49,458″E/50,078318 20,030405

Historia edytuj

Było to drugie kino (po Kinie Stal), które rozpoczęło swoją działalność na terenie Nowej Huty. Zainaugurowało ją projekcją propagandowego filmu „Trzy opowieści” nakręconego w plenerach Nowej Huty, a opowiadającego o perypetiach junaków ze Służby Polsce.

Wzniesiony w latach 1951–1953[2] budynek kina zaprojektował, podobnie jak uruchomione w 1957 roku[3] bliźniacze kino Światowid, architekt Andrzej Uniejewski. Fasadę budynku zdobi portyk z dwunastoma kolumnami w wielkim porządku, od góry przykrywają go trzy rozerwane frontony, budynek zwieńczony jest tralkowaną balustradą. Również pozostała część elewacji budynku pokryta jest licznymi historyzującymi detalami jak pilastry powtarzające motyw frontowych kolumn. Wnętrza kina zaprojektował architekt wnętrz Marian Sigmund, projektant reprezentacyjnych nowohuckich wnętrz we współpracy z młodą projektantką, Ireną Pać-Zaleśną. Pomimo obowiązywania doktryny socrealistycznej, wystrój wnętrz Kina Świt emanuje elegancką prostotą. Wśród ciekawych elementów wystroju budynku kina można wymienić: ażurowe osłony grzejników i otworów wentylacyjnych, kamienną okładzinę ścian, lampy zamontowane przy sufitowych gzymsach, czy tkaniny na ścianach sali kinowej a także proste kolumny. Wszystkie te elementy wnętrza kina przypominają wystrój wnętrz użyteczności publicznej z okresu międzywojennego[2].

Kino posiadało dwie sale – dużą i małą. Zakończyło swoją działalność w 2002 roku, budynek stał się bazarem handlowym, a fasadę byłego kina zakleiły szyldy, reklamy i banery.

Po dziesięciu latach w 2012 roku przeprowadzono kosztem 7 mln złotych gruntowny remont budynku kina pod nadzorem konserwatora zabytków, przywracając mu oryginalną kolorystykę, zachowując socrealistyczny charakter oraz zachowując wewnątrz schody i żyrandole z epoki[4]. Remont zakończył się 10 kwietnia 2013 powrotem na fasadę kina kopii oryginalnego neonu „ŚWIT”[5]. Mała sala kinowa została przekształcona w „Filmową Café” i przypomina o dawnym charakterze budynku. Dużą salę natomiast zajmował supermarket „Tesco”. Pozostałe powierzchnie zostały wynajęte licznym punktom handlowym i usługowym.

Galeria edytuj

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Kalendarzyk – Kina. Dziennik Polski, nr 81 (2856), 1953-04-04. [dostęp 2014-01-09]. (pol.).
  2. a b Nowa Huta Architektoniczny portret miasta drugiej połowy XX wieku. Kraków: Ośrodek Kultury im. Cypriana Kamila Norwida, 2018, s. 66-67. ISBN 978-83-948244-3-3.
  3. Kalendarzyk – Kina. Dziennik Polski, nr 208 (4215), 1957-09-01. [dostęp 2014-01-09]. (pol.).
  4. Nadchodzi nowy świt dla kina w Nowej Hucie. [w:] Dziennik Polski [on-line]. 2013-04-09. [dostęp 2019-05-09].
  5. Stylowy neon wrócił na dawne kino Świt. [w:] Gazeta Krakowska [on-line]. 2013-04-10. [dostęp 2019-05-09].