Kiszka szwedzkakiełbasa ziemniaczana, tradycyjne danie charakterystyczne dla okolic Wałcza.

Kiszka szwedzka
Kiszka podana do spożycia

Kiszka szwedzka wpisana została na Listę produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi 6 marca 2012. Wolno ją wytwarzać wyłącznie na terenie gminy Wałcz.

Historia wsi Szwecja sięga roku 1590, kiedy to teren zaludniono osadnikami z Pomorza (20 pańszczyźnianych chłopów narodowości niemieckiej). Głównym składnikiem diety ich potomków były, po rozpowszechnieniu się tej rośliny w Europie, ziemniaki. We wsi funkcjonowała duża gorzelnia, przerabiająca ten surowiec, który stał się również podstawą tutejszego wyżywienia. Po II wojnie światowej tradycja przetrwała (gorzelnia nadal funkcjonowała). Tradycję przejęli osadnicy z innych części Polski.

Pierwotnie, przed wojną, kiszkę wytwarzano ze startych, surowych ziemniaków, kaszy jęczmiennej, soli, ryżu, cynamonu i majeranku. Obecnie wykorzystuje się do jej wytwarzania ziemniaki surowe i gotowane, surowy oraz wędzony boczek, cebulę, kaszę mannę, jajka i przyprawy[1]. Całością nadziewa się jelita i parzy około 10 minut[2]. W czerwcu każdego roku odbywa się w Szwecji festyn Świętojanki, na którym istnieje możliwość degustacji kiszki[1]. Kiszkę spożywać można na ciepło lub na zimno[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Agnieszka Kołodziej, Produkty tradycyjne województwa zachodniopomorskiego, Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego, Szczecin, 2013, s.18, ISBN 978-83-88664-18-2
  2. Kiszka szwedzka z województwa zachodniopomorskiego. smakizpolski.com.pl, 3 września 2014. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-20)].
  3. Morze przygody.