Kiva Microfunds – organizacja pozwalająca ludziom z całego świata udzielać nieoprocentowanych mikrokredytów drobnym przedsiębiorcom z krajów rozwijających się[1]. Kiva jest pozarządową organizacją typu non-profit z siedzibą w San Francisco w USA. Funkcjonuje dzięki dotacjom od użytkowników i darmowej pomocy świadczonej przez firmy partnerskie[2].

Kiva Microfunds
Loans that change lives
Państwo

 Stany Zjednoczone

Siedziba

San Francisco

Data założenia

2005

Zasięg

świat

Prezydent

Premal Shah

brak współrzędnych
Strona internetowa

Działalność edytuj

Kiva nawiązuje kontakt z lokalnymi funduszami pożyczkowymi, zwanymi „partnerami polowymi”. Są oni uprawnieni do publikowania sylwetek potencjalnych kredytobiorców na oficjalnej stronie organizacji. Pożyczkodawcy, przeglądając opublikowane portfolia, mogą zadecydować, komu powierzają swoje pieniądze. Kiva gromadzi fundusze od wielu pożyczkodawców, a następnie przekazuje je partnerowi polowemu, który zobowiązany jest do przekazania ich pożyczkobiorcy, a następnie do zwracania spłacanych przez niego rat.

Kiedy pożyczkodawca otrzyma z powrotem swoje pieniądze, może wypłacić je lub przekazać kolejnemu pożyczkobiorcy.

Przekaz pieniędzy odbywa się za pośrednictwem systemu firmy PayPal, która nie pobiera od tych transakcji żadnej prowizji. Możliwe jest także dokonanie płatności bez zakładania konta w serwisie PayPal, jednakże w takim przypadku niemożliwe będzie wycofanie pieniędzy[3].

Partnerzy polowi mają prawo pobierać prowizje od kredytu. Kiva współpracuje tylko z tymi funduszami, które oferują niskie oprocentowanie w porównaniu do lokalnych banków. Stawki każdego z funduszy są publikowane na stronie informacyjnej[4].

Historia edytuj

Kiva została założona w 2005 roku przez Matta i Jessikę Flannery, zainspirowanych wykładem Muhammada Yunusa, założyciela Grameen Bank i późniejszego laureata Pokojowej Nagrody Nobla. Jessika pracowała wtedy w Stanford Business School, gdzie miał miejsce wykład. Niedługo potem rozpoczęła pracę w organizacji charytatywnej Village Enterprise Fund, wspomagającej rozwój drobnego biznesu w krajach wschodniej Afryki. Matt, odwiedzając żonę, wypytywał lokalnych przedsiębiorców na temat przeszkód w rozwoju działalności. Okazało się, że jednym z częściej wymienianych problemów był brak dostępu do kapitału początkowego. Po powrocie z Afryki oboje poświęcili się pracy nad projektem mikrokredytów, który ostatecznie otrzymał nazwę Kiva, co w języku suahili oznacza „jedność”.

Statystyki edytuj

Dane z dnia 2 marca 2014[5]

Łączna suma udzielonych kredytów 536 105 250 USD
Liczba pożyczkodawców 1 077 538
Liczba udzielonych pożyczek 676 547
Liczba partnerów polowych 242
Liczba krajów obsługiwanych przez partnerów polowych 73
Odsetek spłaconych pożyczek 98.97%
Średnia kwota kredytu 415,24 USD
Średnia liczba pożyczek udzielonych przez jedną osobę 10,18

Kontrowersje edytuj

Muhammad Yunus stwierdził, że oprocentowanie pożyczki powyżej 15% jest wygórowane i nawet powinno być karalne[6]. Tymczasem część funduszy pożyczkowych współpracujących z Kivą przekracza ten poziom oprocentowania.

Kiva broni swojego stanowiska, argumentując że wysokie stawki są i tak znacznie niższe niż w innych lokalnych instytucjach oferujących kredyty (np. w bankach). Ponadto „koszt udzielenia mikrokredytu w krajach rozwijających się jest znacznie wyższy niż na Zachodzie”. Wlicza się w to brak sprawnych mechanizmów weryfikacji pożyczkobiorcy, konieczność osobistych wizyt i obrotu gotówką oraz małe kwoty kredytu, w stosunku do których poniesione koszty są wysokim odsetkiem[7].

Dotychczas w latach 2008–2009 w pięciu funduszach pożyczkowych wykryto poważne nieprawidłowości. Weryfikacja przeprowadzona przez Kivę wykazała, że pożyczkobiorcy nie otrzymywali pełnej sumy kredytu lub faktyczne oprocentowanie było znacznie wyższe niż oficjalnie podawane do wiadomości. Takie przypadki kończyły współpracę Kivy z naruszającym regulamin partnerem. Nie udało się odzyskać wszystkich pożyczonych pieniędzy w przypadku trzech organizacji:

  • Supporting Enterprises for Economic Development (SEED Development Group)[8]
  • Women’s Economic Empowerment Consort (WEEC)[9]
  • MIFEX[10].

Przypisy edytuj

  1. What is Kiva?. Kiva.org. [dostęp 2009-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-16)]. (ang.).
  2. Supporters. Kiva.org. (ang.).
  3. Help Center: Completing the payment process. Kiva.org. [dostęp 2009-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-11)]. (ang.).
  4. Help Center: About our Field Partners. Kiva.org. [dostęp 2009-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-11)]. (ang.).
  5. Statistics. Kiva.org. (ang.).
  6. Muhammad Yunus, Karl Weber: Creating a World without Poverty: Social Business and the Future of Capitalism. PublicAffairs, New York, 2007.
  7. Kiva Help: Interest Rate ComparisonAverage Interest Rate Borrower Pays To Kiva Field Partner. Kiva.org. [dostęp 2009-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-03)]. (ang.).
  8. Supporting Enterprises for Economic Development (SEED Development Group). Kiva.org. [dostęp 2009-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-31)].
  9. Women`s Economic Empowerment Consort (WEEC). Kiva.org. [dostęp 2009-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-31)].
  10. MIFEX. Kiva.org. [dostęp 2009-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-24)].

Linki zewnętrzne edytuj