Klasztor św. Józefa we Lwowie

Klasztor św. Józefa – kompleks dawnych budynków sakralnych przy ulicy Mykoły Łysenki 47-49 (dawniej Kurkowa) we Lwowie, do 1946 należał do Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa, które prowadziły tu zakład opieki dla nieuleczalnie chorych.

Klasztor św. Józefa we Lwowie
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Lwów

Adres

Mykoły Łysenki 47-49, 79000 Lwów

Typ budynku

klasztor, obecnie szkoła

Architekt

Karol Ptaszek

Ukończenie budowy

1885

Położenie na mapie Lwowa
Mapa konturowa Lwowa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Klasztor św. Józefa we Lwowie”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Klasztor św. Józefa we Lwowie”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Klasztor św. Józefa we Lwowie”
Ziemia49°50′32″N 24°02′49″E/49,842222 24,046944

Historia edytuj

Zgromadzenie Sióstr Świętego Józefa (józefitek) powstało w 1884 we Lwowie z inicjatywy ks. Zygmunta Gorazdowskiego, który zakupił parcelę z niewielkim budynkiem. W 1885 budynek ten rozebrano i w jego miejscu wybudowano pierwszą część klasztoru według projektu Karola Ptaszka, zawierała ona cele zakonne i sale szpitalne dla chorych. W 1888 rozpoczęto rozbudowę części klasztornej razem z kaplicą, a dziewięć lat później powstał nowicjat i szpital oraz furta i budynek dla gości. W 1900 budynek nowicjatu zajęła część szpitalna, natomiast nowicjat przeniesiono do przebudowanego według projektu Jana Lewińskiego budynku hospicjum. W 1927 zgodnie z założeniami Czesława Thullie dokonano przebudowy i rozbudowy kaplicy. Pomiędzy 1932 a 1933 wybudowano nową kaplicę zaprojektowaną przez Kaliksta Krzyżanowskiego i Czesława Müllera. W 1946 zakon zmuszono do opuszczenia zabudowań, umieszczono tam dom dziecka, a w późniejszym czasie szkołę specjalną i szpital.

Architektura edytuj

Kompleks zabudowań klasztornych składa się z pięciu budynków. Główny budynek jest piętrowy, posiada boniowanie, ozdobne oprawy okien i szerokie belkowanie. Nowicjat również jest piętrowy, posiada wysoką suterenę. Dom dla nieuleczalnie chorych został zbudowany na planie litery L, na trzy kondygnacje, posiada wysoki dach z okapem na kroksztynach. Dom zakonny posiada jedno piętro, przylega do niego stara kaplica jako ryzalit. Nowa kaplica wybudowana z surowej cegły w stylu modernizmu łączy się z domem chorych.

Bibliografia edytuj

  • Andrzej Betlej, Klasztor i Zakład SS. Św. Józefa [w] Kościoły i klasztory Lwowa z wieków XIX i XX. Wyd. Międzynarodowy Centrum Kultury, Kraków 2004, s. 117—123 ISBN 83-85739-17-9;
  • Grzegorz Rąkowski, LWÓW. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej, część IV. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2008, s. 251, ISBN 978-83-89188-70-8.