Klasztor Franciszkanów w Choczu
Klasztor Franciszkanów w Choczu – klasztor franciszkanów, wchodzący w skład prowincji Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Polsce, na terenie diecezji kaliskiej, w mieście Chocz w województwie wielkopolskim[1].
| ||
![]() | ||
![]() widok ogólny | ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | Chocz | |
Kościół | Kościół katolicki | |
Rodzaj klasztoru | męski | |
Właściciel | Zakon Braci Mniejszych | |
Prowincja | Prowincja Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych w Katowicach | |
Gwardian | o. Medard Hajdus OFM | |
Klauzura | tak | |
Liczba zakonników (2018) | 5 | |
Obiekty sakralne | ||
Kościół | św. Michała Archanioła | |
Fundator | biskup kujawski Andrzej Lipski | |
Styl | barok, rokoko | |
Data budowy | 1623 | |
![]() | ||
Strona internetowa klasztoru |
HistoriaEdytuj
Pochodzi z fundacji biskupa kujawskiego Andrzeja Lipskiego, który w 1623 sprowadził do Chocza franciszkanów reformatów. Początkowo przynależał do wielkopolskiej prowincji wielkopolskiej świętego Antoniego. Kościół i klasztor pod wezwaniem św. Michała Archanioła, pierwotnie drewniane, zostały wzniesione na nowo jako murowane w latach dwudziestych XVIII w. W latach 1750-1751 rokokowe wyposażenie wnętrza wykonał Józef Eglauer (pięć ołtarzy, ambona z rzeźbą św. Bonawentury na baldachimie, cztery konfesjonały). Klasztor został skasowany ukazem carskim 27 października 1864[2]. Zakonnicy powrócili do niego w 1920, włączając go najpierw do prowincji wrocławskiej pw. św. Jadwigi Śląskiej. W związku ze zmianami granic państwowych trzy lata później włączono go do prowincji katowickiej pw. Wniebowzięcia NMP z siedzibą w Katowicach. W latach międzywojennych dwukrotnie przełożonym klasztoru w Choczu był sługa Boży o. Euzebiusz Huchracki OFM.
W 1957 zakonnicy ponownie zostali zmuszeni do opuszczenia Chocza. W tym czasie obiekt służył żeńskim zgromadzeniom zakonnym. Po opuszczeniu przez siostry zakonne w latach 2003-2005 pozostawał niezamieszkany. 1 lipca 2005 decyzją biskupa kaliskiego Stanisława Napierały klasztor wraz z kościołem zostały ponownie zwrócone zakonowi. Remont obiektu został zakończony w 2012.
Przełożeni klasztoru[1]Edytuj
- o. Euzebiusz Huchracki – prezes (1923-1924);
- o. Alfons Rogosz – prezes (1924-1925);
- o. Beda Szczygieł – prezes (1925-1926);
- o. Euzebiusz Huchracki – prezes (1926-1929);
- o. Bonawentura Cichoń – prezes (1929-1930);
- o. Beda Szczygieł – prezes (1930-1932);
- o. Czesław Elsner – prezes (1932-1935);
- o. Franciszek Potocki – prezes (1935-1937);
- o. Tomasz Wolny – prezes (1937-1938);
- o. Dominik Chuchracki – prezes (1938-1940);
- o. Wincenty Dwucet – prezes (1945-46);
- o. Kazimierz Jezierski – prezes (1946);
- o. Filip Śmieja – prezes (1946);
- o. Henryk Kania – prezes (1946-1950);
- o. Marian Pietryga – prezes (1950-1955);
- o. Wincenty Dwucet – rektor kościoła (1955-1956);
- o. Paweł Kurek – rektor kościoła (1956-1957);
- o. Krescencjusz Rutowicz – prezes (2005 – 2010)
- o. Juwencjusz Knosala – prezes (2010 – 2013)
- o. Hiob Środowski – gwardian (2013 – 2015)[3]
- o. Medard Hajdus – proboszcz i gwardian.
Zobacz teżEdytuj
GaleriaEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Klasztor i kościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła. www.panewniki.franciszkanie.pl. [dostęp 2010-08-11].
- ↑ Piotr Maluśkiewicz: Zabytkowe klasztory w Wielkopolsce. Poznań: Wydawnictwo Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury, 2006, s. 36-41. ISBN 83-87816-75-2.
- ↑ Pożegnanie Bożego szaleńca. katowice.gosc.pl. [dostęp 2015-07-16].