Klimentowski Potok (Klimontowski Potok[1], Potok Jarmuta[2]) – potok w Pieninach, lewobrzeżny dopływ Grajcarka[3] o długości 1,46 km[2]. Główna jego struga spływa spod Klimontowskiej Przełęczy, dołączają do niej strugi spływające z północnych zboczy głównego grzbietu Małych Pienin z okolic wzniesień Załazie i Łaźne Skały. Potok płynie Doliną pod Jarmutą, oddzielającą masyw Jarmuty wraz z Jarmutką od głównego grzbietu Małych Pienin[4].

Klimentowski Potok
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Pieniny

Potok 4 rzędu
Długość 1,46 km
Ujście
Recypient Grajcarek
Miejsce

Szczawnica

Współrzędne

49°25′15″N 20°29′43″E/49,420833 20,495278

Położenie na mapie gminy Szczawnica
Mapa konturowa gminy Szczawnica, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Klimontowski Potok wypływa z wysokości 680 m n.p.m., a uchodzi do Grajcarka w Szczawnicy na wysokości 480 m n.p.m. Jego średni spadek wynosi 11,1%. Wzdłuż Klimontowskiego Potoku przebiega odcinek czerwonego szlaku rowerowego ze Szczawnicy przez Klimontowską Przełęcz na Cyrhle[4].

Przypisy edytuj

  1. Klimentowski Potok na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Mapa topograficzna w skali 1:10 000; Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 14–15 marca 2005 [dostęp 2017-01-27].
  2. a b Klimentowski Potok na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania) [online], Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej [dostęp 2017-01-27].
  3. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 113, ISBN 83-239-9607-5.
  4. a b Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008.