Klomipramina

	Klomipramina
	Klomipramina
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C19H23ClN2
Masa molowa	314,86 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	303-49-1
PubChem	2801
DrugBank	DB01242
InChI
	InChI=1S/C19H23ClN2/c1-21(2)12-5-13-22-18-7-4-3-6-15(18)8-9-16-10-11-17(20)14-19(16)22/h3-4,6-7,10-11,14H,5,8-9,12-13H2,1-2H3
	Key=GDLIGKIOYRNHDA-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	0,294 mg/l
Temperatura topnienia	191,5–192 °C
Temperatura wrzenia	160–170 °C (0,3 mmHg)
logP	5,19
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-03-31]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; chlorowodorek klomipraminy
Zwroty H	H302, H361d, H410
Zwroty P	P280, P301+P312+P330
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	N06AA04
Farmakokinetyka
Biodostępność	ok. 50% (doustnie)
Okres półtrwania	ok. 35 h
Metabolizm	wątrobowy
Wydalanie	z moczem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie, domięśniowo, dożylnie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Klomipramina – organiczny związek chemiczny, trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny, chlorowana pochodna imipraminy. Do lecznictwa wprowadzony w latach 60. XX wieku przez szwajcarski koncern Novartis.

Spis treści

Klomipramina hamuje wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny ze szczeliny synaptycznej (wychwyt serotoniny jest hamowany w znacznie większym stopniu), zaś jej główny metabolit demetyloklomipramina silniej hamuje wychwyt noradrenaliny. Klomipramina blokuje również receptory muskarynowe, histaminowe oraz receptory α.

Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku:

Działania niepożądane stopniowo ustępują po upływie ok. 2 tygodni.

Ustala lekarz, zazwyczaj:

tabletki powlekane 10 mg, 25 mg 2–3 razy na dobę, lub jedna 75 mg o przedłużonym uwalnianiu raz na dobę

MałgorzataM. Rzewuska MałgorzataM., Leczenie zaburzeń psychicznych, wyd. 3, Warszawa: PZWL, 2006, ISBN 83-200-3354-3 .^{[potrzebny numer strony]}