Klon (powiat szczycieński)

wieś w województwie warmińsko-mazurskim, powiecie szczycieńskim

Klon (niem. Liebenberg[4]) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Rozogi, znajdująca się przy szosie WielbarkRozogi.

Klon
wieś
Ilustracja
Klon
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

szczycieński

Gmina

Rozogi

Liczba ludności (2022)

389[2]

Strefa numeracyjna

29

Kod pocztowy

12-114[3]

Tablice rejestracyjne

NSZ

SIMC

0518369

Położenie na mapie gminy Rozogi
Mapa konturowa gminy Rozogi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Klon”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Klon”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Klon”
Położenie na mapie powiatu szczycieńskiego
Mapa konturowa powiatu szczycieńskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Klon”
Ziemia53°27′58″N 21°16′50″E/53,466111 21,280556[1]

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Klon, po jej zniesieniu w gromadzie Rozogi. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.

Wieś mazurska, założona na planie ulicówki z zachowaną, zabytkową zabudową drewnianą, pochodzącą z końca XIX i początku XX w. oraz murowanym kościołem.

Historia wsi edytuj

Wieś założona w ramach osadnictwa szkatułowego, lokowana w 1654 r. na 56 włókach chełmińskich. W XVIII w. większość mieszkańców stanowili katolicy. Dopiero później wzrosła liczba ewangelików. W 1730 r. we wsi były 64 gospodarstwa rolne. Natomiast w połowie XIX w. we wsi było 128 domów. W tym czasie Klon należał do najludniejszych wsi w tej części Mazur. W 1730 w sprawozdaniu starosty szczycieńskiego podpułkownika von Gaudeckera na temat oświaty, w wykazie szkół wiejskich ujęta jest szkoła w Klonie. Po powstaniu styczniowym we wsi osiedliło się kilku powstańców, prześladowanych przez władze carskie. Pożar z roku 1893 zniszczył znaczna część wsi. Kolejne duże zniszczenia przyniosła pierwsza wojna światowa.

Toeppen podaje za kroniką kościelną z Jerutek, że w Klonie działała sekta "świętych", która aby przedstawić ofiarę Izaaka zabijała dzieci. W bardziej obiektywny sposób od kroniki z Jerutek o sekcie "świętych" pisze F.S. Oldenberg (pastor luterański z Berlina) w "Zur Kunde Masurens" 1865. Nie potrafił on jednak określić genezy powstania tej sekty, a przypuszczalnie byli to epigoni braci polskich w Prusach.

Zabytki edytuj

 
Kościół pw. Znalezienia Krzyża Świętego i plebania
 
Klon widziany z tarasu wieży przeciwpożarowej znajdującej się 0,5km na północny wschód od wsi
  • Katolicki kościół pw. Znalezienia Krzyża Świętego w Klonie wybudowano w 1861 (inne źródła podają rok 1866[5]). Jest to budowla kamienna, z górna częścią z czerwonej cegły. Wieża ze spiczastym dachem
  • Budynek plebanii
  • 40 zachowanych tu chałup z końca XIX wieku jest najcenniejszym w regionie oraz w skali kraju zespołem tradycyjnej zwartej drewnianej zabudowy.
  • budynek drewnianej szkoły, położony na skraju wsi, o konstrukcji zrębowej z dwuspadowym dachem.
  • Pomnik mieszkańców, poległych w czasie pierwszej wojny światowej, znajdujący się przed szkołą.
  • Kapliczka, znajdująca się przed kościołem.
  • Cmentarz z zachowanym, historycznym układem oraz zabytkowymi nagrobkami i krzyżami.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Max Toeppen "Historia Mazur", Wspólnota Kulturowa "Borussia", Olsztyn 1995, ISBN 83-900380-3-X.
  • Iwona Liżewska, Wiktor Knercer: Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej. Olsztyn, Agencja Wydawnicza "Remix" s.c., 1998, 171 str., ISBN 83-87031-13-5

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 54190
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 482 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. Iwona Liżewska, Wiktor Knercer: Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej. Olsztyn, Agencja Wydawnicza "Remix" s.c., 1998