Klub Wioślarski „Gryf” Bydgoszcz

Klub Wioślarski „Gryf” Bydgoszcz – klub wioślarski, a później wielosekcyjny, utworzony w 1925 roku w Bydgoszczy. Przerwał działalność wraz z wybuchem II wojny.

KW „Gryf” Bydgoszcz
Ilustracja
Zawodnicy z wiosłami przed przystanią
Pełna nazwa

Klub Wioślarski „Gryf”

Data założenia

16 lutego 1925

Państwo

 Polska

Adres

Bydgoszcz, ul. Jasna 23[1]

Sekcje

wioślarstwo
pływanie
kręgle
sporty zimowe

Ilustracja
Klubowe barwy wioseł[2]
Wioślarze KW Gryf i KW 04 Poznań - lata 30.jpg

Historia edytuj

Klub Wioślarski „Gryf” powstał w dniu 16 lutego 1925 roku. Utworzyła go grupa osób, które wystąpiły z BTW Bydgoszcz. Pierwszym prezesem był Teofil Roszak. Po roku działalności „Gryf” miał już 120 członków, 4 łodzie i dzierżawioną od miasta Bydgoszcz przystań w centrum miasta – przy Brdzie, obecnie róg ul. Karmelickiej i Nadbrzeża Narutowicza[3][4].

Szybki wzrost klubu trwał do roku 1929. W tym czasie „Gryf” nabywał nowe łodzie wioślarskie, a liczba członków przekroczyła 300. W klubie działała sekcja młodzieżowa, a z przystani korzystali uczniowie Państwowego Seminarium Nauczycielskiego Męskiego (jako sekcja „Gryfa”) oraz Gimnazjalny Klub Wioślarski „Kopernik”. Przy klubie działało koło śpiewacze[3].

Wielki kryzys gospodarczy, który nastał w Polsce na początku lat 30., był dla „Gryfa” poważnym ciosem. Po jego wybuchu wielu członków nie mogło sobie pozwolić na opłacenie składek, które były podstawą finansowania klubu. Doprowadziło to do zmniejszenia liczby członków do 131 w 1931 i 94 w 1934 roku. Klub był mocno zadłużony i myślano nawet o ewentualnym połączeniu z Bydgoskim Towarzystwem Wioślarskim. Od roku 1936 sytuacja finansowa „Gryfa” zaczęła się jednak stopniowo poprawiać. Równocześnie zawodnicy klubu zaczęli odnosić pewne drobne sukcesy sportowe – w związku z podjęciem od 1933 treningów na zimowym basenie wioślarskim klubu „Frithjof” Bydgoszcz[3].

Początkowo KW „Gryf” był klubem wyłącznie męskim. Od połowy lat 30. rozwijać się jednak zaczęła sekcja kobieca. Jej zawodniczki uczestniczyły w krajowej rywalizacji wioślarskiej końca tej dekady[3].

W toku całej swej działalności KW „Gryf” był bardziej nastawiony na turystykę wioślarską, niż na wyniki sportowe. Największym wyczynem w zakresie wielodniowych wypraw wioślarskich było pokonanie w 1931 roku liczącego 3000 km szlaku: Bydgoszcz – Toruń – Brześć n. Bugiem – Kanał Królewski – Pińsk – Kanał Ogińskiego – Słomin – Kanał Augustowski – ŁomżaOstrołękaPułtuskModlinWarszawaWłocławek – Bydgoszcz. Dokonali tego Adolf Stenak, Albert Kostrzewa i Edwin Malak[3].

Na wiosnę 1939 roku miasto rozebrało przystań „Gryfa”. Podczas rozbiórki uszkodzona została część taboru pływającego klubu. Aż do wybuchu II wojny światowej trwały pertraktacje „Gryfa” z Zarządem Miasta co do naprawy łodzi[3]. Kres działalności klubu nastał wraz z wybuchem wojny[4].

Wyniki sportowe wioślarzy edytuj

KW „Gryf” w swych startach nie osiągnął znaczących sukcesów. W zawodach wioślarskich uczestniczył od roku 1926. W poszczególnych latach uzyskał następujące wyniki w klasyfikacji klubowej (dane według tabel punktacyjnych PZTW za poszczególne lata – podane zostało miejsce i ilość klubów, które zdobyły w regatach punkty oraz oficjalnie je sklasyfikowano):

  • w 1928 – 10 miejsce na 13 klubów[5],
  • w 1929-32 nie sklasyfikowany[6][7][8][9],
  • w 1933 – 17 miejsce na 42 kluby[10],
  • w 1934 – 15 miejsce na 41 klubów[11],
  • w 1935 – 38 miejsce na 46 klubów[12],
  • w 1936 – 33 miejsce na 42 kluby[13],
  • w 1937 – 34 miejsce na 41 klubów (i 11 miejsce kobiet na 15 klubów)[14],
  • w 1938 – 38 miejsce na 44 kluby[15] (i 11 miejsce kobiet na 12 klubów)[16],
  • w 1939 nie sklasyfikowany[17].

Warto zauważyć, iż wiele klubów w rywalizacji tej nie uczestniczyło lub nie zdołało w danym roku zdobyć punktów.

Galeria zdjęć edytuj

Inne sekcje edytuj

W roku 1926 w klubie powstała sekcja kreglarska, a rok później – pływacka. W 1930 utworzono sekcję sportów zimowych[4].

Przypisy edytuj

  1. Adres za: Kluby należące do Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich, Sport Wodny, 1933 Nr 1, s. 2, Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-06].
  2. Na podstawie planszy: Barwy historycznych wioseł klubów wioślarskich, Biblioteka PZTW
  3. a b c d e f Bydgoskie kluby wioślarskie w latach 1920–1939, Maciej Bieńkowski, Kronika Bydgoszczy 1998 T. 20, s. 168 i nast.
  4. a b c Mniej znane polskie kluby wioślarskie z Pomorza i Wielkopolski w latach 1900–1976, Ryszard L. Kobendza, w: Z dziejów wioślarstwa w Polsce. Materiały z sesji popularnonaukowej odbytej 15 października 2004 roku w Poznaniu, Warszawa 2005, s. 27.
  5. Sport Wodny, 1930 Nr 3 s. 76 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-07].
  6. Sport Wodny 1930 Nr 3 s. 76 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-01-30].
  7. Sport Wodny, 1930 Nr 14 s. 276 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-07].
  8. Sport Wodny, 1931 Nr 13 s. 200 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-07].
  9. Sport Wodny, 1932 Nr 14 s. 270 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-07].
  10. Sport Wodny, 1933 Nr 20, s. 395 Pomorska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-07].
  11. Sport Wodny, 1934 Nr 22, s. 426 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-07].
  12. Sport Wodny, 1935 Nr 18, s. 360 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-07].
  13. Tabela Punktacyjna za 1936. Sport Wodny 1936, Nr 19 s. 350. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-07].
  14. Tabela Punktacyjna za 1937. Sport Wodny 1937, Nr 22. Pomorska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-07].
  15. Tabela Punktacyjna w 1938, Sport Wodny, 1938, nr 20, s. 304, Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-07].
  16. Kluby Kobiece, Sport Wodny 1938 Nr 12, s. 331, Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-07].
  17. Tabela Punktacyjna w 1939, Sport Wodny, 1939 nr 15, s. 227, Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-07].

Bibliografia edytuj

  • Bydgoskie kluby wioślarskie w latach 1920–1939, Maciej Bieńkowski, Kronika Bydgoszczy 1998 T. 20, s. 168 i nast. Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2019-05-06].
  • Mniej znane polskie kluby wioślarskie z Pomorza i Wielkopolski w latach 1900–1976, [w:] Ryszard L. Kobendza, Z dziejów wioślarstwa w Polsce. Materiały z sesji popularnonaukowej odbytej 15 października 2004 roku w Poznaniu, Warszawa 2005, s. 27, ISBN 83-916217-1-5.
  • Konrad Mrozik, Bydgoskie wioślarstwo lat międzywojennych, Kalendarz Bydgoski na rok 1987, Rocznik XX, s. 55–61 [dostęp 2019-05-06].