Kluwińce
Kluwińce (ukr. Клювинці, Kluwynci) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie czortkowskim[1]. Liczba ludności wsi wynosi około 1300 mieszkańców, a jej powierzchnia to 3,024 km², co daje gęstość zaludnienia równą 429,89 os./km²[2].
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
3,024 km² |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
3557 |
| Kod pocztowy |
48246 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°15′29″N 25°58′56″E/49,258056 25,982222
| |
W okresie międzywojennym miejscowość znajdowała się w granicach Polski i stanowiła osobną gminę wiejską, a od 1934 roku po wprowadzeniu w życie ustawy scaleniowej weszła w skład gminy Chorostków[3]. W 1921 roku liczba mieszkańców wynosiła 1797, w tym 1076 Ukraińców, 672 Polaków i 49 Żydów[4].
W marcu 1944 banderowcy porwali ze wsi i zabili 16 polskich kobiet i dzieci[4]. Pod koniec października 1944 roku zabili kolejnych 20 Polaków[4][5].
Po II wojnie światowej znalazła się w granicach Związku Radzieckiego, a po jego rozpadzie w 1991 roku weszła w skład Ukrainy.
Przypisy edytuj
- ↑ Постанова Верховної Ради України від 17 липня 2020 року № 807-IX "Про утворення та ліквідацію районів" [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12] (ukr.).
- ↑ с Клювинці. www.w1.c1.rada.gov.ua. [dostęp 2011-01-04]. (ukr.).
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 567
- ↑ a b c Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 234-235, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Grzegorz Motyka, Od rzezi wołyńskiej do akcji „Wisła”, Kraków 2011, ISBN 978-83-08-04576-3, s. 342
Linki zewnętrzne edytuj
- Kluwińce, ''Kluwina'' albo ''Kłuwińce'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 171.