Koło wielkie

część wspólna kuli i płaszczyzny przechodzącej przez jej środek

Koło wielkie – największe koło, jakie można wpisać w kulę. Jego średnica jest równa średnicy kuli, a samo koło dzieli ją na dwie symetryczne połowy, zwane półkulami. Innymi słowy: koło wielkie to przecięcie kuli z płaszczyzną przechodzącą przez jej środek[1].

Koła wielkie (ich brzegi, czyli okręgi wielkie, zaznaczono liniami ciągłymi)

Okręgi wielkie

edytuj

W polskiej literaturze przyjęło się używać terminu „koło wielkie” także w odniesieniu do największych okręgów na sferze[a], choć w tym przypadku właściwy jest (rzadziej używany) termin „okrąg wielki”. Okręgiem wielkim jest równik; każde dwa przeciwległe południki łącznie również tworzą okręgi wielkie. Na sferze niebieskiej okręgami wielkimi są: horyzont, południk niebieski, równik niebieski, ekliptyka. Okrąg wielki przechodzący przez zenit i nadir nazywany jest kołem wierzchołkowym.

Okręgi wielkie są liniami geodezyjnymi na sferze. Ich łuki nazywa się ortodromami.

  1. Ta niekonsekwencja teoretycznie nie istnieje w literaturze anglosaskiej, gdzie używa się terminu great circle a nie great disk. Prawdopodobnie jest to błąd w tłumaczeniu (circle często oznacza „koło”), który się przyjął i utrwalił.

Przypisy

edytuj
  1. Koło, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-09-15].

Bibliografia

edytuj
  • Jan Flis: Szkolny słownik geograficzny. Warszawa: WSiP, 1986, s. 16.

Linki zewnętrzne

edytuj
  • Eric W. Weisstein, Great Circle, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2024-04-11].