Kościół Świętego Krzyża w Miechowicach

zabytowy kościół w Bytomiu

Kościół Świętego Krzyża w Bytomiu Miechowicachkościół rzymskokatolicki wzniesiony w latach 1856–1864 w Bytomiu-Miechowicach, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Kościół Świętego Krzyża
w Miechowicach
nr rej.:
- A/581/2019 z 03.12.2019 (woj. śląskie)[1]
- 551/57 z 10.07.1957 (dawne woj. stalinogrodzkie)[2]
kościół parafialny
Ilustracja
Fasada (2018)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Bytom-Miechowice

Adres

ul. ks. Jana Frenzla 42

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Świętego Krzyża

Wezwanie

Świętego Krzyża

Wspomnienie liturgiczne

14 września

Położenie na mapie Bytomia
Mapa konturowa Bytomia, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Krzyżaw Miechowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Krzyżaw Miechowicach”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Krzyżaw Miechowicach”
Ziemia50°21′29,7″N 18°51′23,7″E/50,358250 18,856583
Strona internetowa

Historia edytuj

 
Odchylona od pionu wieża kościoła (2019)

Kościół został wybudowany w latach 1856–1864 w stylu neogotyckim według projektu Augusta Sollera(inne języki)[3]. Wieżę w obecnym kształcie ukończono w 1894 r. Fundatorką kościoła była Maria Winckler z Domesów, wdowa po Franciszku Aresinie, a wówczas już żona Franciszka Wincklera.

Kościół miał pierwotnie stanąć na terenie parku zamkowego na miejscu starego, rozebranego w 1853 kościółka opisanego przez księdza Norberta Bonczyka w poemacie Stary Kościół Miechowski[4]. Jednak ze względu na niestabilny i podmokły grunt (tzw. kurzawka) wybudowano go na sąsiednim wzgórzu. W krypcie kościoła spoczywają szczątki właścicieli Miechowic: Domesów, Aresinów i Wincklerów, zaś na przykościelnym cmentarzu znajdują się groby zamordowanych przez Armię Czerwoną w 1945 mieszkańców Miechowic.

W 1999 r. kościół otrzymał I nagrodę głównego konserwatora zabytków – „zabytek zadbany”. Pod kościołem była prowadzona eksploatacja złoża węgla kamiennego przez Kopalnię Węgla Kamiennego Bobrek-Piekary[5], w 2016 roku wydobycie na zawał prowadzono na głębokości około 700 m w pokładzie 503[6], co przełożyło się na deformacje bryły budynku – w 2016 roku jeden z filarów był wychylony o 2,98% od pionu w kierunku wschodnim[7]. Z uwagi na prowadzone prace górnicze budynek wzmocniono m.in. ściągami stalowymi, rozporami oraz zewnętrzną płytą usztywniającą wokół kościoła[6].

Architektura edytuj

Budynek wzniesiony z cegły[6] w stylu neogotyckim[6] na planie krzyża o wymiarach około 27 x 49 m[6], orientowany[6]. Nawa główna ma wysokość 13 m[6], po jej obu stronach znajdują się nawy boczne wysokie na 11 m[6], oddzielone od nawy głównej ceglanymi filarami[6]. Nawy pokryte sklepieniami żebrowymi gwiaździstymi z cegły dziurawki[6] Nad wejściem do świątyni góruje murowana wieża o wysokości około 60 m[6] (do krzyża), nakryta dachem ośmiobocznym[6]. Pod transeptem znajduje się podziemna krypta[6].

W kościele znajdują się m.in.:

  • rzeźba Madonny wykonana z białego marmuru przez Teodora Kalidego – jest to ostatnie dzieło tego znanego artysty
  • portal nad wejściem głównym wykonany z piaskowca, z wyróżnionymi postaciami miechowity i górnika

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. Wykaz wpisanych obiektów do rejestru zabytków w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 1 stycznia 2020 r.. wkz.katowice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-05)]. (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2019-12-24]
  2. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-05-20].
  3. Dorota Głazek: Hasło: Soller August. W: Chorzowski słownik biograficzny. Edycja nowa. T. 1. Chorzów: Muzeum w Chorzowie, 2007, s. 381. ISBN 978-83-926587-1-9.
  4. Norbert Bończyk, "Stary kościół miechowski : obrazek obyczajów wiejskich w narzeczu górnośląskiem", Bytom, 1883. pbi.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-22)]. Dzieło online na PBI
  5. Kawulok, Słowik, Chomacki 2016 ↓, s. 31.
  6. a b c d e f g h i j k l m Kawulok, Słowik, Chomacki 2016 ↓, s. 26.
  7. Kawulok, Słowik, Chomacki 2016 ↓, s. 30.

Bibliografia edytuj