Klasztor Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów z kościołem przyklasztornym św. Antoniego z Padwy w Sędziszowie Małopolskim
Klasztor Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów z kościołem przyklasztornym pw. św. Antoniego z Padwy w Sędziszowie Małopolskim – zespół klasztorny należący do prowincji św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów w Krakowie. Jeden z zabytków miasta.
 nr rej. A-865[1] z 12 października 1976
| |
_-_ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82.jpg) widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość |
Sędziszów Małopolski |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Prowincja |
krakowska |
| Gwardian |
br. Stanisław Szlosek, OFM Cap. |
| Klauzura |
tak |
| Typ zakonu |
męski |
| Obiekty sakralne | |
| Kościół | |
| Fundator | |
| Styl | |
| Materiał budowlany | |
| Data budowy |
1739-1756 |
| Data reaktywacji |
1938 |
Położenie na mapie Sędziszowa Małopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu ropczycko-sędziszowskiego  | |
Położenie na mapie gminy Sędziszów Małopolski  | |
 50°04′13″N 21°42′19″E/50,070278 21,705389
| |
| Strona internetowa | |
Zespół został ufundowany przez Michała Potockiego i został wzniesiony w latach 1739–1756. Kongregacja Biskupów i Zakonników w dniu 18 września 1739 roku zezwoliła na erekcją klasztoru. Kamień węgielny został poświęcony przez księdza Józefa Olszewskiego, kanonika i proboszcza z Trzciany, delegata biskupa krakowskiego w dniu 26 października 1741 roku. Plany zostały wykonane i budowa została przeprowadzona przez architekta Jana Opitza. Cegła z herbem Pilawa została specjalnie wypalona na tę budowę. Krzyże ołtarzowe zostały wykonane w kości słoniowej. Antepedia i ornaty zostały wykonane z gobelinu. Forma do wypiekania opłatków powstała 1743 w roku. Ignacy Krzyżanowski, biskup saldycejski i kanclerz przemyski, konsekrował kościół pod wezwaniem świętego Antoniego Padewskiego w dniu 28 września 1766 roku. Ponieważ ołtarz główny utracił konsekrację, w związku z tym biskup Jerzy Ablewicz, ordynariusz tarnowski, konsekrował go w dniu 4 października 1966 roku.
W świątyni znajdują się obrazy słynące łaskami: w ołtarzu głównym św. Antoni Padewski (pochodzący z Oleska), namalowany przez Szymona Czechowicza, obozowy Matki Bożej Częstochowskiej (podarowany przez fundatora) i Matki Bożej Łaskawej (pochodzący z Kutkorza).
Elewacja świątyni pierwotnie posiadała jeden gzyms wieńczący powyżej gzymsu klasztornego, nad którym umieszczona była piękna attyka z wolutami, dużym oknem i powyżej trójkątnym tympanonem. Obecna forma pochodzi być może z czasów przebudowy w II połowie XIX wieku. Plac przykościelny został także przebudowany w tym czasie i oszpecony podcieniami, aby uchronić stacje Drogi Krzyżowej.
Po drugiej wojnie światowej został zmieniony wystrój zakrystii. W latach 1966–1970 stare ławy pochodzące z czasów fundacji, drzwi i zamki zostały zastąpione nowszymi.
Oryginalna elewacja klasztoru była nakryta dachem czterospadowym, bystrzejszym od obecnego, razem z dymnikami. W refektarzu znajduje się tryptyk Jacka Olexińskiego pochodzący z 1754 roku, marmurowy lawaterz pochodzący z II połowy XVIII wieku oraz portrety fundatorów.
W czasach prowincji polskiej w klasztorze znajdował się nowicjat. W latach 1810–1965 i od 1970 roku znajduje się w nim ponownie. W latach 1927–1930 o. Roman Bałut dobudował częściowo drugie piętro potrzebne dla nowicjatu[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych, woj. podkarpackie. nid.pl, 2024-01-23. [dostęp 2024-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-24)]. (pol.).
- ↑ Sędziszów Młp. – Klasztor Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Diecezja rzeszowska. [dostęp 2017-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-11)]. (pol.).