Kościół św. Bartłomieja w Mogilanach

Kościół pw. św. Bartłomieja w Mogilanachkościół znajdujący się w powiecie krakowskim, w gminie Mogilany, w Mogilanach.

Kościół pw. św. Bartłomieja w Mogilanach
A-163 z dnia 22.01.1970[1]
Ilustracja
Widok z południowego zachodu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Mogilany ul. Krakowska 2

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Bartłomieja Apostoła

Położenie na mapie gminy Mogilany
Mapa konturowa gminy Mogilany, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Bartłomieja w Mogilanach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Bartłomieja w Mogilanach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Bartłomieja w Mogilanach”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Bartłomieja w Mogilanach”
Ziemia49°56′17,999″N 19°53′30,001″E/49,938333 19,891667
Strona internetowa

Kościół należy do Parafii św. Bartłomieja Apostoła w Mogilanach. Budynek wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Historia edytuj

W 1604 roku ówczesny właściciel Mogilan, Mikołaj Borek z Trzcińca, rozpoczął budowę świątyni murowanej, krytej gontem, którą konsekrował sufragan krakowski Paweł Dąbski w 1608 roku. Obiekt sakralny z XVII w., rozbudowany w 1929 roku według projektu architekta Franciszka Mączyńskiego, (kościół XVII-wieczny stał się wtedy nawą główną, wybudowano nowe prezbiterium wraz z transeptem), oraz przebudowany w 1975 roku według projektu architekt Wandy Łopatowej[2][3].

Wcześniejszy kościół, Mogilany zawdzięczają oo. cystersom ze Szczyrzyca – pierwszą wzmiankę o tej świątyni zamieścił Jan Długosz w Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis. Był to kościół drewniany, wybudowany przed 1440 r., który przetrwał do początku XVII w. (prawdopodobnie spłonął) – jedyne, co po nim pozostało to późnogotycka rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego, odnaleziona na strychu w 1965 roku.

Architektura edytuj

Obiekt murowany, orientowany, jednonawowy z transeptem, prezbiterium zamknięte półkoliście. Po północnej stronie korpusu znajduje się kwadratowa kopułowa kaplica grobowa Jordanów, pw. św. Mikołaja Biskupa. Kaplica wybudowana przed 1663 rokiem, przykryta kopułą z latarnią, kryta gontem[2][3]. Klacysystyczna kruchta pochodzi z 1. poł. XIX wieku, zdobiące ją rokokowe putta i wazony z 2. połowy XVIII pochodzą z pobliskiego dworu[3].

Wystrój i wyposażenie edytuj

Wystrój obecnego wnętrza późnobarokowy i rokokowy.

  • późnobarokowy ołtarz główny (dawniej boczny) w kształcie serca, będący unikatem w skali europejskiej. Ołtarz zawiera pochodzące z dawnego ołtarza głównego późnogotyckie figury Matki Boskiej Bolesnej oraz św. Jana;
  • kamienna chrzcielnica z ok. 1610 roku;
  • późnobarokowa ambona z drugiego ćwierćwiecza XVIII wieku;
  • polichromia w kopule kaplicy grobowej z 1882 roku;
  • dwie osiemnastowieczne rzeźby św. Jana Kantego, oraz św. Kazimierza królewicza[2].

Dzwonnica edytuj

Przy kościele znajduje się wolnostojąca neogotycka dzwonnica z trzema dzwonami, wybudowana w 1850 roku na trójbocznym rzucie. Najstarszy dzwon wisi w zachodniej wieżyczce kościoła[2]. Ufundował go Mikołaj Borek w 1617 roku – na dzwonie tym umieszczono napis: opus Francisci Legustini MDCXVII Zacharias Plebanus Mogilansis.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj