Kościół św. Elżbiety Węgierskiej w Trybszu

Kościół św. Elżbiety Węgierskiej w Trybszu – drewniany rzymskokatolicki kościół pw. św. Elżbiety Węgierskiej, zbudowany w 1567, znajdujący się w miejscowości Trybsz.

Kościół św. Elżbiety Węgierskiej
B.S. 11-N-9-1936(A-1088/M) z 02.06.1936[1]
nieczynny kultowo
Ilustracja
Elewacja frontowa
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Trybsz

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Elżbiety Węgierskiej w Trybszu

Wezwanie

św. Elżbiety Węgierskiej

Położenie na mapie gminy Łapsze Niżne
Mapa konturowa gminy Łapsze Niżne, po lewej znajduje się punkt z opisem „Trybsz, kościół drewniany”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Trybsz, kościół drewniany”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Trybsz, kościół drewniany”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Trybsz, kościół drewniany”
Ziemia49°24′30,0″N 20°08′18,7″E/49,408333 20,138528

Obiekt znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.

Historia edytuj

Kościół wybudowany w 1567 z drzewa modrzewiowego bez użycia gwoździ. Odnowiony i nowo wyposażony w pierwszej połowie XVII w. Wtedy wykonano między innymi malowidła ścienne przez nieznanego autora w 1647[2]. Świątynia przestała pełnić funkcje sakralne na początku XX w., kiedy wybudowano obok nowy murowany kościół. Zaczęła popadać w ruinę. W czasie prac remontowych w 1924 rozebrano izbicową wieżę i zakrystię[3]. Następne remonty przeprowadzono w 1936, 1972 (konserwacja architektury) i 1976 (konserwacja polichromii)[2].

Architektura i wyposażenie edytuj

Świątynia to niewielka budowla konstrukcji zrębowej, orientowana, dwudzielna. Składa się z wydłużonego zamkniętego trójbocznie prezbiterium i szerszej nawy, do której od południa przylega niewielka kruchta. Rzadkością są pochyłe gontowe ściany prezbiterium, które miały chronić przed zawaleniem. Całość pokryta wielospadowym dachem gontowym z wieżyczka na sygnaturkę[3][4].

Wnętrze nakryte stropem płaskim, a w nawie zakrzywienia. Ściany i strop zdobi cenna późnobarokowa polichromia przedstawiająca sceny z życia Jezusa, Matki Bożej i świętych. Na stropie przedstawienie Sądu Ostatecznego, a w jego tle najstarsza w Polsce panorama Tatr[4]. Dawne wyposażenie przeniesiono do nowego kościoła; między innymi fragmenty tryptyku z około 1530 oraz barokowe ołtarze. Pozostała mensa ołtarzowa z drewnianym tabernakulum oraz rokokowa ambona z XVIII w.[3].

Przypisy edytuj

  1. Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie. [dostęp 2018-12-29].
  2. a b Ryszard Brykowski, Marcin Kornecki: Drewniane kościoły w Małopolsce Wschodniej. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich. Wydawnictwo, Wrocław 1984, s. 94. ISBN 8304-00909-9.
  3. a b c Praca zbiorowa: Szlak Architektury Drewnianej Małopolska. Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, Kraków 2010, s. 303, 304. ISBN 978-83-60538-61-6.
  4. a b Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda: Kościoły drewniane Karpat i Podkarpacie. Wydawnictwo Rewasz, Pruszków 2001, s. 94. ISBN 83-85557-88-1.