Kościół św. Jakuba w Simoradzu

zabytkowy kościół w Simoradzu (woj. śląskie)

Kościół pod wezwaniem Świętego Jakuba Apostoła w Simoradzu – zabytkowy[1], murowany gotycki kościół parafialny parafii św. Jakuba Apostoła w centrum Simoradza, wybudowany ok. XV wieku, rozbudowana w 1842, kilkukrotnie remontowany w XX wieku. Kościół jest orientowany w stylu gotyckim, wieża jest neogotycka, od strony północnej do prezbiterium przylega zakrystia.

Kościół pw. św. Jakuba
w Simoradzu
A/308/78 z dnia 21 kwietnia 1978[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół św. Jakuba
Państwo

 Polska

Miejscowość

Simoradz

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Jakuba Apostoła w Simoradzu

Wezwanie

św. Jakuba Większego Apostoła

Położenie na mapie gminy Dębowiec
Mapa konturowa gminy Dębowiec, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Jakubaw Simoradzu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Jakubaw Simoradzu”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Jakubaw Simoradzu”
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego
Mapa konturowa powiatu cieszyńskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Jakubaw Simoradzu”
Ziemia49°48′40,90″N 18°45′42,80″E/49,811361 18,761889

Od 2017 jest ośrodkiem coniedzielnej celebracji Mszy św. w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego[2].

Historia edytuj

Pierwotna świątynia wzniesiona została prawdopodobnie w XIII wieku. Tak jak obecnie, była murowana i posiadała osobną dzwonnicę. Jak podają źródła z XVIII wieku kościół był jednak dość zaniedbany.

Obecna, murowana świątynia została wzniesiona ok. XV wieku. W 1842 r. została rozbudowana, a następnie kilkukrotnie remontowana w XX wieku. W okresie reformacji (XVI-XVII wiek) kościół tutejszy przeszedł w posiadanie luteran, którzy odnowili go w 1611[3] W 1654 władze austriackie w ramach kontrreformacji na mocy rozporządzenia odebrały budynek kościoła i zamknęły go[3]. Zaraz potem kościół przyłączono do parafii w Dębowcu. W latach późniejszych był też filią parafii w Skoczowie. W 1874 do kościoła kupiono od parafii w Pruchnej barokowe organy. Po drugiej wojnie światowej utworzono w 1966 roku lokalię, a 27 grudnia 1966 erygowano samodzielną parafię. Po 1989 przeprowadzono gruntowny remont kościoła, w ostatnich latach przeprowadzona została wymiana pokrycia dachu oraz tynkowanie i malowanie budynku.

Wnętrze edytuj

Sklepienia nad wnętrzem ozdobione są renesansowymi polichromiami przedstawiającymi czterech ewangelistów oraz Matkę Bożą z Dzieciątkiem. Freski zawierają motywy geometryczne, roślinne oraz scenę ukrzyżowania. W kościele znajdują się trzy barokowe ołtarze oraz rokokowa ambona z płaskorzeźbą Gołębicy w podniebieniu baldachimu. Na ołtarzu głównym znajdują się: obraz przedstawiający patrona kościoła – św. Jakuba Apostoła Starszego, rzeźby św. Jana Chrzciciela i św. Barbary, a na zwieńczeniu ołtarzu św. Jan Nepomucen. Lewy boczny ołtarz poświęcony jest Matce Bożej, a prawy mieści sygnowany obraz Kacpra Ociepki z 1764 przedstawiający nawrócenie Szawła, zaś w zwieńczeniu obraz Matki Boskiej Piekarskiej. Ściany we wnętrzu kościoła obrazami z przełomu XVIII i XIX wieku przedstawiające sceny z Drogi Krzyżowej.

Niedawno w prezbiterium podczas odnawiania wnętrza zostały odkryte gotyckie polichromie z XV wieku przedstawiające sylwetki apostołów, poddane później dwuletnim pracom konserwatorskim. Odsłoniono również tzw. zacheuszki, co świadczy o konsekracji przez biskupa. W tylnej ścianie prezbiterium zachowała się wykuta wnęka ochraniana ozdobną kratką – sakramentarium. Do ścian prezbiterium wmurowano również odnalezione XVII-wieczne epitafia z napisami staromorawskimi ówczesnych właścicieli Dolnego Simoradza, rodu Skoczowskich z Kojkowic na Wilamowicach, które znajdowały się pod posadzką kościoła.

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. Coniedzielna Msza św. trydencka. OX.pl. [dostęp 2019-07-19].
  3. a b Michna 2010, s 33

Bibliografia edytuj

  • Kościół katolicki. W: Gustaw Michna: Z przeszłości Simoradza. Simoradz: Galeria "Na Gojach", 2010, s. 27-32. ISBN 978-83-60551-26-4.