Kościół św. Jana Chrzciciela w Pniewie

Kościół św. Jana Chrzcicielakatolicki kościół parafialny, zlokalizowany w Pniewie, w gminie Okonek. Jest siedzibą parafii św. Jana Chrzciciela.

Kościół św. Jana Chrzciciela w Pniewie
70/Wlkp/A[1] z dnia 21.11.2011[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Pniewo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Jana Chrzciciela w Pniewie

Wezwanie

Jan Chrzciciel

Położenie na mapie gminy Okonek
Mapa konturowa gminy Okonek, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela w Pniewie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela w Pniewie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela w Pniewie”
Położenie na mapie powiatu złotowskiego
Mapa konturowa powiatu złotowskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Jana Chrzciciela w Pniewie”
Ziemia53°27′49,4928″N 16°44′57,1164″E/53,463748 16,749199

Historia edytuj

Świątynia z muru pruskiego została wzniesiona w 1842[1] lub 1850[2]. Po II wojnie światowej przejęta przez katolików, poświęcona 24 czerwca 1946, konsekrowana 10 września 2005 przez biskupa Kazimierza Nycza. Po 2002 przeszła konserwację[2]. Od 2011 w rejestrze zabytków[1].

Architektura edytuj

Prosta architektura obiektu jest klasycznym przykładem surowego, protestanckiego domu modlitewnego. Wokół świątyni (stojącej na pagórku) obszerny teren, zniwelowany po wojnie, prawdopodobnie były cmentarz, na którym w 1992 zbudowano okazałą plebanię.

W czasach protestanckich kościół należał do synodu w Szczecinku i był filią kościoła w Ciosańcu (wówczas Hasenfier, obecnie jest odwrotnie). W obrębie budowli zachowana część starszego kościoła. W zachodniej ścianie umieszczona jest głowica pochodząca być może z kolumny, a na dachu chorągiewka z datą 1661 (w 2002 nie zachowana). W oknach zamontowano 15 witraży skonstruowanych z barwionych, romboidalnych szybek ze szkła ołowiowego. Ich fundatorem był lokalny pastor - Joachima Lübbecke (na jednym widnieje data 1596). Witraże przedstawiają m.in. fundatora na ambonie w pozie kaznodziejskiej i herby miejscowej szlachty[2].

Przy kościele pomnik odsłonięty 1 maja 2005, upamiętniający spoczywające na dawnym cmentarzu osoby[3].

Wyposażenie edytuj

Do cenniejszych elementów wyposażenia należą lub należały:

Galeria edytuj

Przypisy edytuj