Wikipedia

Kościół św. Leonarda w Wojniczu

Kościół świętego Leonarda – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii św. Wawrzyńca w Wojniczu.

Kościół Świętego Leonarda
A-310 z dnia 13.10.1947 i z 20.10.1971[1]
kościół filialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wojnicz
ul. św. Leonarda

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Wawrzyńca

Wezwanie

św. Leonarda

Wspomnienie liturgiczne

6 listopada

Położenie na mapie Wojnicza
Mapa konturowa Wojnicza, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wojnicz, kościół św. Leonarda”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wojnicz, kościół św. Leonarda”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wojnicz, kościół św. Leonarda”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wojnicz, kościół św. Leonarda”
Położenie na mapie gminy Wojnicz
Mapa konturowa gminy Wojnicz, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wojnicz, kościół św. Leonarda”
Ziemia49°57′29,2″N 20°50′29,9″E/49,958111 20,841639
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

Według zapisków anonimowych wydrukowanych w 1904 r. pierwsza świątynia na tym miejscu miała powstać w XII w. ok. 1112 roku[2]. Przy kościele św. Leonarda był szpital dla ubogich wspomniany już w dokumencie biskupa Jana Lutkowica w 1465 roku. Szpital posiadał własne gospodarstwo, konie i krowy oraz ziemię rolną. Kapituła wojnicka sprawowała duszpasterstwo dla szpitala ubogich w Wojniczu. Kościół szpitalny otrzymał prawa prepozytury szpitalnej, a prepozytem był altarzysta św. Anny: np. w 1508 roku przebywało w szpitalu dwunastu ubogich[3].

Budowla edytuj

Obecna świątynia została wybudowana lub przebudowana w XVII wieku. W latach 1892-93 została gruntownie wyremontowana, w tym czasie została również oszalowana.

Jest to budowla drewniana, posiadająca konstrukcję zrębową i oszalowana. Świątynia posiada jedną nawę, z prezbiterium zamkniętym trójbocznie, przy którym od strony północnej znajduje się zakrystia. Nawa jest szersza, wzniesiona na planie prostokąta, posiada przedsionek od strony zachodniej. Prezbiterium nakrywa strop płaski, natomiast nawę nakrywa pozorne sklepienie kolebkowe, z płaskimi odcinkami stropowymi z lewej i prawej strony. Prezbiterium i nawa posiadają dach dwuspadowy, pokryty gontem, posiada on wspólną kalenicę, na dachu znajduje się wieżyczka na sygnaturkę z latarnią, zakrystia jest nakryta dachem pulpitowym[4].

  •  
    Elewacja frontowa
  •  
    Otoczenie
  •  
    Widok od strony prezbiterium


Przypisy edytuj

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2017-12-22].
  2. ↑ Wojnickie Legendy w opracowaniu Ks. Jana Królikiewicza. Wojnicz, 2013. TPZW
  3. ↑ R. Banach, Rys historyczny Kapituły Kolegiackiej w Wojniczu, Parafia pw. Św. Wawrzyńca w Wojniczu [dostęp 2019-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-28].
  4. ↑ Wojnicz, kościół św. Leonarda. Zabytkowe kościoły diecezji tarnowskiej. [dostęp 2018-03-02]. (pol.).


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Leonarda_w_Wojniczu&oldid=72715642”