Wikipedia

Kościół św. Maksymina w Thionville

Kościół św. Maksymina (fr. Église Saint-Maximin) – rzymskokatolicka świątynia znajdująca się we francuskim mieście Thionville.

Kościół św. Maksymina
Église Saint-Maximin
Ilustracja
Widok na fasadę ze wschodu
Państwo

 Francja

Miejscowość

Thionville

Adres

3 Pl. de l'Église, 57100 Thionville

Wyznanie

katolicki

Kościół

rzymskokatolicki (łaciński)

Diecezja

Metzu

Wezwanie

św. Maksymina z Trewiru

Wspomnienie liturgiczne

29 maja

Położenie na mapie Mozeli
Mapa konturowa Mozeli, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Maksymina”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Maksymina”
Położenie na mapie regionu Grand Est
Mapa konturowa regionu Grand Est, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Maksymina”
Ziemia49°21′24″N 6°10′01″E/49,356667 6,166944
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

Pierwszą świątynię w mieście zbudowano w XII wieku przy obecnej Rue Brûlée[1]. Po pożarze w 1493 kościół odbudowano w obecnym miejscu[2]. Świątynia ta w XVIII wieku stała się zbyt mała, by pomieścić wszystkich wiernych[1], nową wzniesiono 1755-1759 według projektu architekta Le Bruna. Budynek został zniszczony w 1870 roku, podczas wojny francusko-pruskiej, w wyniku bombardowania. Odbudowę rozpoczęto w 1871, prace zakończono w 1883. Podczas remontu do kościoła dobudowano zakrystię. W latach 90. XIX wieku wymieniono część wyposażenia[3]. 16 lipca 1984 budynek wpisano do rejestru zabytków[4].

Architektura i wyposażenie edytuj

Świątynia klasycystyczna, trójnawowa, o układzie halowym. Posiada dwuwieżową fasadę. Na osi prezbiterium znajduje się obszerna zakrystia. Wnętrze kościoła zdobi ołtarz główny z 1760, znajdujący się pod rokokowym cyborium z lat 1742-1743[3], sprowadzonym z klasztoru kartuzów w Rettel. Tabernakulum pochodzi z 1900 roku[1].

Organy edytuj

Pierwsze organy w kościele zainstalowano w 1577, wielokrotnie je restaurowano. W 1704 zastąpiono je organami Georges’a Legrosa. Po ukończeniu budowy nowego kościoła przeniesiono je do niego w 1759, jednak po 6 latach zastąpiono je nowym instrumentem. W 1791 z powodów technicznych emporę rozebrano, po jej odbudowie zamontowano na niej instrument przeniesiony z opactwa św. Klemensa w Metzu z lat 1737-1740. Organy oddano do użytku w 1792, przebudowano je w 1838 i 1848. Instrument został zniszczony w 1870 podczas wojny francusko-pruskiej, odbudowano go dwa lata później. Kolejne remonty organów odbyły się w 1912 i 1969. W ramach restauracji w 1976 z instrumentu usunięto ciemnobrązową farbę i odsłonięto oryginalną kolorystykę[1].

Dzwony edytuj

Na wieżach kościoła zawieszonych jest łącznie 6 dzwonów, odlanych w 1921 w ludwisarni Georges’a Farniera w Robécourt. Maximinus jest największym dzwonem odlanym w tym warsztacie[2].

Dane dzwonów:

Imię Ton Waga (kg) Średnica (cm)
Joanna-De-Arc c" 277 75,2
Nicolaus a' 468 90,2
Petrus g' 689 101,7
Joannes-Baptista e' 1141 120,9
Maria c' 2320 153,1
Maximinus g0 5740 207,1

Galeria edytuj

  •  
    Fasada
  •  
    Nawa główna
  •  
    Ołtarz i cyborium
  •  
    Ambona
  •  
    Organy

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Église Saint-Maximin, Thionville, France [online], www.musiqueorguequebec.ca [dostęp 2022-10-23].
  2. ↑ a b Thionville, Eglise Saint-Maximin [online], ClochesComtoises, 30 marca 2016 [dostęp 2022-10-23] (fr.).
  3. ↑ a b Saint-Maximin [online], www.thionville.fr, 13 stycznia 2017 [dostęp 2022-10-23] (fr.).
  4. ↑ Eglise Saint-Maximin à Thionville - PA00107013 - Monumentum [online], monumentum.fr [dostęp 2022-10-23].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Maksymina_w_Thionville&oldid=72138689”