Wikipedia

Kościół św. Wincentego à Paulo w Warszawie

Kościół świętego Wincentego à Paulo – rzymskokatolicki kościół znajdujący się na terenie cmentarza Bródnowskiego w warszawskiej dzielnicy Targówek. Należy do parafii św. Wincentego a Paulo.

Kościół św. Wincentego à Paulo
w Warszawie
1423-A z dnia 22.05.1990[1]
kościół cmentarny
Ilustracja
widok ogólny kościoła
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Wincentego a Paulo w Warszawie

Wezwanie

Wincentego à Paulo

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wincentego à Paulow Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wincentego à Paulow Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wincentego à Paulow Warszawie”
Ziemia52°16′42,57″N 21°02′33,17″E/52,278492 21,042547
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

Świątynia została wybudowana w latach 1887–1888. Poświęcona w dniu 28 października 1888 przez księdza prałata Ignacego Durewicza, proboszcza parafii Matki Bożej Loretańskiej. Projektantem świątyni był Edward Cichocki[2]. Do jego budowy zostało użyte, przekazane przez prezydenta miasta Sokrata Starynkiewicza, sosnowe drewno pochodzące z rusztowania wykorzystanego wcześniej w czasie remontu Kolumny Zygmunta III Wazy[3][4]. Drewno nie było żywicowane, co zwiększyło jego odporność na szkodniki i wilgoć[5].

Kościół nie ucierpiał w czasie II wojny światowej. W latach 1952–1960 był kościołem parafialnym. W 1960 funkcję tę przejął wybudowany w południowo-wschodnim rogu cmentarza murowany kościół Matki Boskiej Częstochowskiej.

Architektura i wnętrze świątyni edytuj

Kościół został wzniesiony techniką ryglową i kantową[3]. Budowla posiada jedna nawę i konstrukcję szkieletową.

Świątynia reprezentuje styl neogotycki. Posiada prezbiterium zamknięte prostokątnie. Z jego lewej i prawej strony umieszczone są dwie zakrystie. Z przodu nawy oraz po bokach umieszczone są kruchty. Dach kościoła pokryty jest gontem. Nad przednią częścią nawy umieszczona jest czworoboczna wieżyczka zakończona hełmem z krzyżem[6].

Autorem bogatej polichromii jest Wiesław Kononowicz[2]. Prezbiterium i chór wsparte są na drewnianych słupach. W bocznych ołtarzach znajdują się obrazy: św. Wincentego à Paulo, patrona świątyni, oraz Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej[7].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych m. st. Warszawy. [dostęp 2014-07-01].
  2. ↑ a b Kościoły Warszawy. Warszawa: Wydawnictwa Rady Prymasowskiej Budowy Kościołów Warszawy, 1982, s. 189.
  3. ↑ a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 375. ISBN 83-01-08836-2.
  4. ↑ Jerzy Wilk: 100 lat cmentarza Bródnowskiego. Marki-Struga: Michalineum, 1993, s. 10. ISBN 83-7019-081-2.
  5. ↑ Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom III – Praga. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004, s. 193. ISBN 978-83-61932-03-1.
  6. ↑ Historia Kościoła (drewnianego) pw. św. Wincentego a Paulo na cmentarzu Bródzieńskim. Parafia rzymskokatolicka p.w. sw. Wincentego à Paulo w Warszawie. [dostęp 2014-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-14)]. (pol.).
  7. ↑ Kościoły Warszawy. Warszawa: Wydawnictwa Rady Prymasowskiej Budowy Kościołów Warszawy, 1982, s. 227.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Wincentego_à_Paulo_w_Warszawie&oldid=67893021”