Kościół św. Wojciecha w Solcu

Kościół św. Wojciecha w Solcu
	458 z dnia 16.09.1978
	kościół parafialny
	; widok od północy
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Solec
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
diecezja	płocka
Historia
Data rozpoczęcia budowy	XV w.
Data zakończenia budowy	XV w.
Data zamknięcia	1940
Aktualne przeznaczenie	czynny kościół katolicki
Data zniszczenia	1939
Data odbudowy	1952
Dane świątyni
Styl	neogotycki
Architekt	Konstanty Wojciechowski
Świątynia; • materiał bud.; • powierzchnia; • wysokość; • długość; • szerokość; • liczba wiernych	; • cegła; 262,5 m²; ok. 60 m; 35 m; 15 m; ponad 1000 osób
Wieża kościelna; • liczba wież; • wysokość wież	; 1; 57 m
Kopuła; • liczba kopuł	; 0
Ołtarz; • liczba ołtarzy; • wezwania ołtarzy bocznych	; 3; Matki Bożej Częstochowskiej św. Wojciecha
Liczba naw	1
Nawa główna; • szerokość; • wysokość	; 10 m; 10 m
Organy; • liczba głosów; • liczba manuałów	; ok. 30; ok. 156
	Położenie na mapie gminy wiejskiej Gostynin Kościół św. Wojciecha w Solcu
	Położenie na mapie Polski Kościół św. Wojciecha w Solcu
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół św. Wojciecha w Solcu
	Położenie na mapie powiatu gostynińskiego Kościół św. Wojciecha w Solcu
	52°26′20,801″N 19°22′10,334″E/52,439111 19,369537
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Kościół św. Wojciecha w Solcu – kościół parafialny w diecezji płockiej w dekanacie gostynińskim. Kościół jest położony w województwie mazowieckim w powiecie gostynińskim w gminie Gostynin.

Historia edytuj

Parafia pod wezwaniem św. Wojciecha^[1] powstała prawdopodobnie w XV w., choć pierwsza wzmianka na jego temat pochodzi dopiero z roku 1506. Z wizytacji odbytej w 1609 r. wiadomo, że kościół był drewniany. W połowie XVII w. zastąpiono go nowym, także drewnianym. Ówczesna świątynia wyposażona była w dwa ołtarze: św. Wojciecha i św. Antoniego. Remontowano ją w latach 1790 i 1858.

Obecny kościół zbudowany został w latach 1891-1902 według projektu architekta Konstantego Wojciechowskiego^[2], ale ostatecznie ukończony w 1923 r. W tym samym roku konsekrował go kard. Aleksander Kakowski. Polichromię wnętrza wykonał Leon Zdziarski. W 1939 r. świątynia uległa uszkodzeniu. Odbudowano ją w 1952 r. W czasie okupacji, po aresztowaniu ks. Antoniego Szałkiewicza w 1940 r., który zginął w Dachau, kościół był zamknięty.

Budynek jest utrzymany w stylu neogotyckim, murowany, z cegły na zaprawie cementowo-wapiennej, nieotynkowany z zewnątrz, z wieżą o wysokości 57 m. Wewnątrz przekryty jest sklepieniami krzyżowymi, a w zakrystii stropem płaskim. Więźba dachowa jest drewniana, wieszarowa. Dach jest dwuspadowy, kryty blachą miedzianą, nad prezbiterium znajduje się dach namiotowy, nad bocznymi pomieszczeniami – dwuspadowe.

Czasy teraźniejsze edytuj

Obecnie są trzy ołtarze: główny z rzeźbą Chrystusa Ukrzyżowanego oraz boczne Matki Boskiej Częstochowskiej^[3]i Św. Wojciecha^[4]. We wnętrzu kościoła znajdują się: obraz Matki Boskiej Bolesnej w ażurowej ramie – kopia według Sassoferrata z XVIII w. (odnowiono w konserwatorium w Gdańsku w 1981 r.), krzyż procesyjny drewniany z XVIII wieku oraz drewniane lichtarze o charakterze barokowym z XIX wieku.

Przypisy edytuj

↑ Parafia św. Wojciecha w Solcu. Gmina Gostynin. (pol.).
↑ Konstanty Wojciechowski. lubimyczytać.pl. (pol.).
↑ Matka Boża Częstochowska. Jasna Góra. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-17)]. (pol.).
↑ Wydawnictwo św. Wojciecha. Święty Wojciech wydawnictwo. (pol.).

[1] Parafia św. Wojciecha w Solcu. Gmina Gostynin. (pol.).

[2] Konstanty Wojciechowski. lubimyczytać.pl. (pol.).

[3] Matka Boża Częstochowska. Jasna Góra. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-17)]. (pol.).

[4] Wydawnictwo św. Wojciecha. Święty Wojciech wydawnictwo. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]