Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa Męczennika w Białymstoku
Kościół pw. Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa Męczennika – rzymskokatolicki kościół w Białymstoku, na osiedlu Starosielce, pierwotnie cerkiew prawosławna pw. Świętych Cyryla i Metodego.
| kościół filialny | |||||||||||||||||||
 Widok ogólny | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||||
| Wezwanie |
Imię Najświętszej Maryi Panny, św. Stanisław Biskupa Męczennika | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Białegostoku  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |||||||||||||||||||
 53°07′28,31″N 23°05′04,77″E/53,124531 23,084658
| |||||||||||||||||||
Historia
edytujOkres prawosławny
edytujBudynek, w którym mieści się świątynia, należał do kolei i został przekazany przez jej zarząd na potrzeby miejscowej społeczności prawosławnej. Pierwotnie znajdowała się w nim sala szkolna (należąca do dwuklasowej szkoły ogólnej kolejowej[1]), zaś w 1901 została w nim urządzona niewielka cerkiew pw. Świętych Cyryla i Metodego[2]. Pomysłodawcą organizacji świątyni był katecheta, ks. Michał Pieszkowski. Poświęcenie budynku miało miejsce 15 lipca 1901[3]. Wystrój świątyni sprawiał, że zaliczano ją do najpiękniejszych cerkwi w eparchii grodzieńskiej[3].
Pod zarządem PKP
edytujW 1915, w czasie bieżeństwa, świątynia została porzucona. Niemcy, po wejściu do Białegostoku rozlokowali w niej oddział zwiadu konnego[2]. W tym okresie cerkiew została przebudowana – z uwagi na poszerzenie torów przy stacji kolejowej w Starosielcach wejście od strony torów zostało zlikwidowane, urządzono nowe na pierwotnej elewacji bocznej świątyni, rozebrano dawny ganek[4].
Prawosławni nie odzyskali świątyni, gdy część z nich wróciła do Białegostoku - Dyrekcja Okręgowa PKP[4] przekazała w 1919[3] dawną cerkiew katolikom, zezwoliła natomiast na wznowienie działalności parafii prawosławnej w kaplicy Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny na miejscowym cmentarzu[2]. W 1922 biskup wileński Jerzy Matulewicz erygował w Starosielcach parafię rzymskokatolicką[2]. Kościół otrzymał wezwanie Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Stanisława Biskupa Męczennika[4].
Okres katolicki
edytujPo przejęciu świątyni przez katolików obiekt otrzymał nowe wyposażenie, w tym trzy drewniane ołtarze: główny z obrazem Matki Bożej Ostrobramskiej, boczny z obrazem Matki Boskiej Krypniańskiej zasłanianym wizerunkiem św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz drugi ołtarz boczny z wizerunkiem Najświętszego Serca Jezusa zasłanianego obrazem św. Stanisława. Inne elementy wyposażenia zakupiono z prywatnych datków wiernych, niektóre wykonał osobiście pierwszy proboszcz parafii w Starosielcach - ks. Paweł Grzybowski[4]. Do 1932 budynek był własnością PKP dzierżawioną parafii, następnie został jej przekazany na stałe[4].
Od wzniesienia kościoła św. Andrzeja Boboli obiekt jest kościołem pomocniczym parafii pod tym samym wezwaniem[4].
W 1967 kościół został przebudowany ponownie. Prezbiterium świątyni zostało wówczas urządzone w miejscu, gdzie dawniej znajdowało się wejście do budynku. Rozebrano także dawną drewnianą dzwonnicę, z uwagi na jej zły stan techniczny[4].
Kaplica była krótkookresowo wykorzystywana jako kaplica tymczasowa nowo powstałej parafii pw. Matki Bożej z Guadelupe do czasu wybudowania nowej kaplicy mieszczącej się przy ul. Wrocławskiej.
Od października 2012 roku jest siedzibą Duszpasterstwa Tradycji Katolickiej Archidiecezji Białostockiej.
Powierzchnia świątyni to 131,25m², wymiary: 15 m długości, 8,75 m szerokości i 5,20 m wysokości[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Historia Parafii p/w Zaśnięcia NMP Białystok - Starosielce
- ↑ a b c d Parafia św. Andrzeja Boboli
- ↑ a b c J. Troc, Stulecie parafii prawosławnej w Starosielcach, Białystok-Starosielce 2002, s. 3.
- ↑ a b c d e f g h Początek Naszej Wspólnoty. [dostęp 2013-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-28)].