Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Poznaniu
Kościół Matki Bożej Częstochowskiej w Poznaniu – parafialny kościół rzymskokatolicki, znajdujący się w Poznaniu, na terenie Naramowic, na osiedlu samorządowym Naramowice, przy ul. Naramowickiej 156. Przynależy do Dekanatu Poznań-Piątkowo.
kościół parafialny | |||||||
Kościół od strony ul. Naramowickiej | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Parafia | |||||||
Wezwanie | |||||||
Wspomnienie liturgiczne |
26 sierpnia | ||||||
Przedmioty szczególnego kultu | |||||||
Relikwie |
św. Jan Paweł II | ||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Poznania ![]() | |||||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |||||||
![]() | |||||||
Strona internetowa |
HistoriaEdytuj
Parafię naramowicką erygowano już w okresie międzywojennym. Początkowo służył jej mały kościół drewniany, a po jego pożarze salka w domu parafialnym. Kościół został wybudowany w latach 1977 - 1981, według projektu Henryka Marcinkowskiego, a z inicjatywy księdza Mariana Bogackiego (obiekt dokończony został za czasów księdza Tadeusza Neumanna). Była to jedna z pierwszych w Poznaniu przystosowana do wymogów liturgicznej odnowy Soboru Watykańskiego II.
ArchitekturaEdytuj
Świątynia modernistyczna, trzynawowa. Fasada jest symetryczna, silnie zgeometryzowana. Strefa wejściowa wykonana w naturalnym betonie, oflankowana masywnymi częściami obłożonymi cegłą. Do głównego wejścia prowadzą silnie zaakcentowane schody. Bryłę optycznie wysmukla wysoka kampanila stojąca bliżej ulicy Naramowickiej. W 2009 dobudowano do kościoła windę dla osób niepełnosprawnych, starszych i z wózkami.
W 2009 na tyłach kościoła powstało neomodernistyczne osiedle Małe Naramowice, którego rynek otwiera się na panoramę świątyni (zejście systemem schodów na skarpie). Stanowi ono przykład dobrego zagospodarowania istniejącej przestrzeni urbanistycznej.
DojazdEdytuj
Dojazd zapewniają autobusy MPK Poznań - linie 46, 47, 67 (przystanek Rubież) lub 51 i 69 (przystanek os. Łokietka I).
BibliografiaEdytuj
- Włodzimierz Łęcki, Piotr Maluśkiewicz, Poznań od A do Z, Poznań: KAW, 1986, s. 91, ISBN 83-03-01260-6, OCLC 835895412 .
- Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 208, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- Marcin Libicki, Poznań - przewodnik, Piotr Libicki (ilust.), Poznań: wyd. Gazeta Handlowa, 1997, s. 61, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402 .