Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Drzeczkowie

Kościół NMP Wniebowziętej w Drzeczkowierzymskokatolicki kościół zlokalizowany w Drzeczkowie, gmina Osieczna.

Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Drzeczkowie
679/Wlkp/A z dnia 12.12.1932, 9.09.1968 i 16.06.2008
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół i cmentarz
Państwo

 Polska

Miejscowość

Drzeczkowo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

NMP Wniebowziętej w Drzeczkowie

Wezwanie

Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej

Położenie na mapie gminy Osieczna
Mapa konturowa gminy Osieczna, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Drzeczkowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Drzeczkowie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Drzeczkowie”
Położenie na mapie powiatu leszczyńskiego
Mapa konturowa powiatu leszczyńskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Drzeczkowie”
Ziemia51°56′00″N 16°39′44″E/51,933333 16,662222

Obiekt stoi w centrum wsi. Obecna budowla pochodzi z 1775, ale świątynia istniała tu już w 1362 (wtedy była to filia parafii Goniembice). Parafia w Drzeczkowie usamodzielniła się w 1447. W początkach XVII wieku kościół popadł w ruinę i był opuszczony. Odnowiono go w 1666, a w 1775 zbudowano nowy - obecny (odnawiany jeszcze w 1828 i 1849).

Świątynia zbudowana jest w technice szachulcowej, na planie krzyża łacińskiego, częściowo otynkowany i pokryty gontem. Centralna część nakryta jest kopułą. Od strony cmentarza, otaczającego kościół, wznosi się przysadzista, trzykondygnacyjna wieża z drewna. Wejście na teren kościelny odbywa się przez bramę z 1775. W ołtarzu znajduje się gotycki obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem (XV wiek), autorstwa niejakiego Michaelisa, odrestaurowany w 1962.

Bibliografia edytuj