Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sulisławicach (stary)
Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sulisławicach (stary) – rzymskokatolicki kościół w diecezji sandomierskiej, dekanacie Koprzywnica, parafii pw. Narodzenia NMP w Sulisławicach. Kościół pozostaje pod opieką księży zmartwychwstańców. Leży na odnodze Małopolskiej Drogi św. Jakuba (odcinek z Tarnobrzega do Rybnicy).
 A-701/1-4[1] z dnia 20.05.1966 i 28.07.1982
| |||||||||
| kościół filialny | |||||||||
 Kościół z dzwonnicą | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Łoniów  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego  | |||||||||
 50°35′15,0″N 21°28′04,8″E/50,587500 21,468000
| |||||||||
Kościół został zbudowany w 1 połowie XIII wieku. Szerokość pierwotnej romańskiej nawy wynosiła 6,70 m. Z pierwotnego kościoła zachowały się romańskie mury do wysokości 4 metrów. Na ścianie zachodniej zachowała się dekoracja w postaci rozetek plecionkowych. Zachował się romański portal południowy z XIII wieku (prawy wspornik zrekonstruowano po 1945 roku, a kule dodano w XVII wieku). W ścianie zachodniej zachowany jest dawny romański rozglifiony otwór okienny. W prezbiterium widoczny stipes ołtarza pochodzącego z pierwszej budowli. W 1326 roku wymieniono plebana Lambina. We współczesnym kształcie budynek poświęcony 24 VIII 1604 r. Nadbudowano wtedy mury romańskie. Remontowany w XVII i XVIII wieku – z tego okresu pochodzi wystrój wnętrza. W kościele wiszą dwa obrazy z 1646 roku: „Zaśnięcie Matki Bożej” i „Ukoronowanie Matki Bożej”. Polichromia wykonana została w wieku XX przez Bukowskiego[2].
Kościół był początkowo kościołem parafialnym, do roku w 1888, kiedy wybudowano obok nową świątynię pod tym samym wezwaniem. W latach 1655–1888 znajdował się w nim obraz Matki Bożej Bolesnej, przeniesiony następnie do nowego kościoła parafialnego[2].
W zakrystii kościoła urządzono Izbę Pamięci organizacji „Odwet” i oddziału partyzanckiego „Jędrusie”[2].
-
Wnętrze, chór -
Nawa i ołtarz główny -
Sufit w prezbiterium -
Kościół przed 1915
Przypisy edytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-11-05].
- ↑ a b c Ks. Maciej Charabin: Parafia pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Diecezja Sandomierska. [dostęp 2017-05-20].