Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Zielinie

Kościół pw. Narodzenia NMP w Zieliniekościół parafialny parafii Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Zielinie.

Kościół Narodzenia NMP w Zielinie
A-993 z dnia 01.08.1956[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Zielin

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Zielinie

Wezwanie

Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Położenie na mapie gminy Mieszkowice
Mapa konturowa gminy Mieszkowice, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia NMP w Zielinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia NMP w Zielinie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia NMP w Zielinie”
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego
Mapa konturowa powiatu gryfińskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia NMP w Zielinie”
Ziemia52°48′08,9″N 14°34′31,2″E/52,802472 14,575333

Opis edytuj

Budowla salowa z ciosów granitowych na rzucie wydłużonego prostokąta, bez chóru, z barokową wieżą z 1704 r. Portal zachodni ostrołukowy, 3-uskokowy, od południa ślady zamurowanego portalu z uskokami. W ścianie wschodniej 3 otwory okienne smukłe, ostrołukowe (środkowe zamurowane). W XVIII w. otwory te zostały przemurowane i poszerzone. Wymiary: wnętrze nawy 22 × 9.3 m, grubość ścian bocznych 1.4 m, grubość ścian szczytowych 1.7 m.

W wieży kościelnej znajdują się dzwony:

  • z 1592 r., chojeński ludwisarz Daniel Schukar, średnica 0,85 m[2][3], z inskrypcją "Durch das Feuer floß ich, Daniel Schukar goß mich, der Segen Gottes sei mit Euch! Anno 1592"[4] (przez ogień przepłynąłem, Daniel Schukar mnie odlał, niech błogosławieństwo boskie będzie ze mną); górną część płaszcza dekoruje fryz w postaci przeplecionej wici roślinnej, charakterystyczny również w dziełach innych mistrzów tego okresu
  • dwa stalowe z lat 20. XX w., firmy Ulrich & Weule[5] z Bockenem (firma J. F. Weule współpracująca z odlewnią Ulrich z Apoldy)

Wyposażenie: trójkondygnacyjny barokowy ołtarz z 1614 r. rzeźbiony w drewnie (obecne obrazy i gipsowe rzeźby bez wartości artystycznej zostały umieszczone w latach 50. XX w.); ambona z 1692 r.; prospekt organowy; strop modrzewiowy z 1983 r.; witraże autorstwa Ireny Kisielewskiej ze Szczecina z 1984 r.

Historia edytuj

Zbudowany w 2 poł. XIII w. (na co wskazuje staranne opracowanie kwader, ich regularny kształt w poziomych warstwach przy jednoczesnej ostrej formie łuków okien ściany wschodniej)[6], z kostki granitowej, pierwotnie bez wieży. W 1704 r. dobudowano barokową wieżę z cegły. W końcu XIX w. remont kościoła, którego zakres nie jest znany (prawdopodobnie renowacji poddano ołtarz, wzmocniono konstrukcje retabulum).

Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległ mur okalający kościół, odbudowany w 1961 r. W tym samym roku rozpoczęto likwidację niemieckiego cmentarza znajdującego się na placu kościelnym. W 1963 r. położono posadzkę. W 1983 r. wykonano strop modrzewiowy, w 1984 r. zamontowano witraże autorstwa Ireny Kisielewskiej ze Szczecina. Renowacja ołtarza w 1994 r. wykonana przez Pracownię Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki mgr Tadeusza Makulca ze Szczecina, na zlecenie Wojewódzkiego konserwatora Zabytków w Szczecinie.

Cmentarz komunalny edytuj

Położony we wschodniej części wsi, po północnej stronie drogi, o regularnym kształcie, przedzielony niewielkim ciekiem wodnym. Założony po 1945 r.

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. F. Wolff: Die Glocken der Provinz Brandenburg und Ihre Giessen. Berlin: Der Zirkel / Architekturverlag G.M.B.H., 1920, s. 114.
  3. Sołectwo Zielin. Historia. [dostęp 2010-08-22].
  4. Kreis Königsberg/Neumark. Erinnerungen an einen ostbrandenburgischen Landkreis. Berlin/Bonn: Westkreuz-Verlag GmbH, 1996, s. 324.
  5. Sołectwo Zielin. Historia. [dostęp 2010-08-22].
  6. Zygmunt Świechowski: Architektura granitowa Pomorza Zachodniego w XIII wieku. Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 1950, s. 100.

Bibliografia edytuj