Wikipedia

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Szczawinie Kościelnym

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu gąbińskiego diecezji płockiej.

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
233/59 z 19.11.1959[1]
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczawin Kościelny

Adres

ul. Jana Pawła II

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Szczawinie

Wezwanie

Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

31 maja

Położenie na mapie gminy Szczawin Kościelny
Mapa konturowa gminy Szczawin Kościelny, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie powiatu gostynińskiego
Mapa konturowa powiatu gostynińskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia52°22′05,3″N 19°36′46,0″E/52,368139 19,612778

Budowa świątyni została ufundowana w 1759 roku przez kolejnego właściciela Szczawina Tomasza Szczawińskiego. Prace budowlane zostały rozpoczęte w 1783 roku, ale kłopoty z budowniczymi, Syssnerem i Hajslingerem z Płocka, spowodowały, że budowa, którą kierował Henryk Burger, poważnie się opóźniała. Dopiero gdy w 1786 roku sprowadzono z Warszawy architekta Hilarego Szpilowskiego, prace nabrały tempa. Główna część prac została zakończona w dniu 27 września 1787 roku. Świątynia została konsekrowana w dniu 4 sierpnia 1790 roku przez biskupa Macieja Chyczewskiego, sufragana włocławskiego. W 1815 roku zostały przeprowadzone drobne prace konserwatorskie, a częściowo budowla była remontowana w 1946 roku oraz w latach 1950–1960.

Świątynia jest budowlą murowaną z cegły i otynkowaną, jednonawowy na planie prostokąta. Nawa posiada trzy przęsła. Chórowe przęsło jest węższe, natomiast prezbiterium jest niższe i zamknięte półkolistą absydą. Zakrystia znajduje się w dolnej części, natomiast w górnej jest umieszczony chór zakonny. Ściany są podzielone pilastrami toskańskimi umieszczonymi na cokołach. Pod świątynią znajduje się krypta nakryta sklepieniem kolebkowo-krzyżowym. W krypcie zostali pochowani zakonnicy oraz znaczniejsi fundatorzy świątyni i klasztoru.

Zewnętrzna fasada świątyni jest rozdzielona na 3 części. Część centralna jest dwukondygnacyjna i lekko cofnięta w porównaniu do części bocznych. Część centralna w dolnej kondygnacji ujęta jest dwiema półkolumnami toskańskimi, natomiast w górnej jońskimi zwieńczonymi trójkątnym frontonem. Boczne części dolnej kondygnacji ozdobione są pilastrami toskańskimi. W górnej części pomiędzy kolumnami jest umieszczona wnęka z krzyżem i datą „1851”. Na szczycie frontonu znajduje się kula z krzyżem. Świątynia posiada 7 ołtarzy – główny oraz 6 bocznych wykonanych z drewna jesionowego. Ołtarz główny został zbudowany w 1793 roku. Ozdobiony jest 6 kolumnami, pomiędzy którymi znajdują się 4 rzeźby: Jana Ewangelisty, św. Anny, Matki Boskiej Bolesnej, św. Joachima. W polu centralnym jest umieszczony obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem Jezus znajdujący się w sukience wykonanej ze srebrnej blachy. Został namalowany zapewne przez Franciszka Smuglewicza w 1793 roku. W zwieńczeniu ołtarza znajduje się obraz Chrystusa na krzyżu powstały także w XVIII wieku. Z lewej i prawej strony tabernakulum są umieszczone 2 relikwie świętych: Bonifacego Benedykta i Jukundusa. Ołtarze boczne wykonane z drewna jesionowego z kolumnami i pilastrami ułożone są symetrycznie, po 3 w części północnej i południowej świątyni. Organy w świątyni powstały przed 1900 rokiem. Zostały zbudowane przez firmę Dominika Bierna-ckiego. Prospekt organowy jest podzielony na 5 pól piszczałkowych, rozdzielonych kolumienkami. Wieżyczka jest zwieńczona trójkątnym daszkiem, nad nim znajduje się krzyż. Na członach bocznych są ustawione wazony[2].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2019-01-22].
  2. ↑ Powiat gostyniński. Przewodnik subiektywny. Mazowieckie Obserwatorium Kultury. [dostęp 2019-01-22]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_Nawiedzenia_Najświętszej_Maryi_Panny_w_Szczawinie_Kościelnym&oldid=64772135”