Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Lubieniu
Kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Lubieniu – rzymskokatolicki kościół filialny w Lubieniu, w powiecie słubickim, w województwie lubuskim. Należy do dekanatu Rzepin w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.
 1954 z dnia 26 kwietnia 1971[1]
| |||||||||||
| kościół filialny | |||||||||||
_(Church_of_the_Immaculate_Heart_of_Mary_in_Lubie%C5%84)_(4).jpg) Widok ogólny | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
sobota po zakończeniu oktawy Bożego Ciała | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Ośno Lubuskie  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu słubickiego  | |||||||||||
 52°24′55,56″N 14°59′25,03″E/52,415433 14,990286
| |||||||||||
Historia edytuj
Początków parafii można się dopatrywać we wsi około 1200, ale potwierdzenie jej istnienia pochodzi dopiero z 1405 (od 1286 miejscowość stanowiła własność templariuszy[2]). Kościół z tamtych czasów nie zachował się. Został w 1645 zastąpiony nową świątynią. Na jej wyposażeniu znajdował się m.in. srebrny, pozłacany kielich fundacji Marii von Ilon i ołtarz ze sceną Ukrzyżowania z połowy XVII wieku. Ta świątynia także nie dochowała się do dnia dzisiejszego, ponieważ zastąpił ją trzeci kościół, obecny – zbudowany w 1830 z kamienia polnego, początkowo jako filialny parafii w Bobrówku[3].
Posiadał na wyposażeniu m.in. dwa dzwony. Starszy z nich przyozdobiony był napisem minuskułowym (gotyk) o treści: ave Maria gracia plena dominus tecum bene. Drugi dzwon odlany został w 1864 w Szczecinie przez C. Vosso[3].
Po II wojnie światowej edytuj
Po II wojnie światowej obiekt poświęcono 29 sierpnia 1945 – należał do parafii w Ośnie Lubuskim, a odbudował go ks. Michał Kądziołka[4]. Obecną parafię (Smogóry z siedzibą w Lubieniu[5]) utworzono 26 sierpnia 1985[3]. Do rejestru zabytków kościół wpisano 26 kwietnia 1971[1]. W 2020 na terenie przykościelnego dawnego cmentarza ewangelickiego odkryto zabytkową płytę nagrobną opatrzoną inskrypcją "Herr Johann Koch", pochodzącą z 1777[6].
Architektura edytuj
Kościół z kamienia polnego i cegły w stylu późnoklasycystycznym. We wnętrzu znajdują się empory wsparte na kolumnach doryckich[2].
Galeria edytuj
_(Church_of_the_Immaculate_Heart_of_Mary_in_Lubie%C5%84)_(6).jpg)
_(Church_of_the_Immaculate_Heart_of_Mary_in_Lubie%C5%84)_(16).jpg)
_(Church_of_the_Immaculate_Heart_of_Mary_in_Lubie%C5%84)_(14).jpg)
Przypisy edytuj
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. [dostęp 2014-02-09].
- ↑ a b Bogdan Kucharski, Piotr Maluśkiewicz, Ziemia Lubuska, SiT, Warszawa, 1996, s.328, ISBN 83-7079-591-9
- ↑ a b c Ziemia Lubuska, Lubień
- ↑ Diecezja Zielonogórsko-Gorzowska, Parafia pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa - Smogóry
- ↑ Powiat słubicki, Smogóry - Parafia pw. Naświętszego Serca Pana Jezusa
- ↑ Denkmal Pomorze [online], facebook.com [dostęp 2020-07-16] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Jarosław Lewczuk, Błażej Skaziński, Bożena Grabowska: Zabytki północnej części województwa lubuskiego. Gorzów Wlkp.: WUOZ, 2004. ISBN 83-921289-0-7.