Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pilchowie

Kościół Wniebowzięcia NMP w Pilchowie – świątynia należąca do parafii rzymskokatolickiej pw. Wniebowzięcia NMP w Pilchowie jest kościołem parafialnym.

Kościół Wniebowzięcia NMP w Pilchowie
A-519 z dnia 10.05.1997 r.[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Zdjęcie kościoła
Państwo

 Polska

Miejscowość

Pilchowo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia rzymskokatolicka pw. Wniebowzięcia NMP

Wezwanie

Wniebowzięcia NMP

Położenie na mapie gminy Police
Mapa konturowa gminy Police, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia NMP w Pilchowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia NMP w Pilchowie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia NMP w Pilchowie”
Położenie na mapie powiatu polickiego
Mapa konturowa powiatu polickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia NMP w Pilchowie”
Ziemia53°29′52,97″N 14°28′49,13″E/53,498047 14,480314

Historia edytuj

Pierwotny granitowy kościół został zbudowany na przełomie XIII/XIV wieku. W 2 poł. XIX wieku kościół został przebudowany w stylu neoromańskim. Wtedy to podwyższono nawę, odbudowano absydę oraz kruchtę, wykonano również półkoliste otwory okienne.

Po II wojnie światowej kościół przeszedł pod jurysdykcję polską. Świątynia została poświęcona i nadano jej wezwanie Wniebowzięcia NMP.

Obok kościoła znajduje się XIX-wieczna dzwonnica. Zachowały się też fragmenty XIII-wiecznych kamiennych murów kościelnych, w obrębie których występuje starodrzew. Od południowej strony w elewacji świątyni widoczny jest też zarys dawnego portalu.

Kościół, drewniana dzwonnica oraz cmentarz znajdują się w rejestrze zabytków (nr. rej. A-519 z 10 maja 1997)[1].

Przypisy edytuj

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 90 [dostęp 2015-09-18].

Bibliografia edytuj