Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Jazłowcu

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Jazłowcu, lub kościół Dominikanów w Jazłowcu[1] – dawny zabytkowy rzymskokatolicki kościół znajdujący się w dawnym mieście Jazłowcu (obecnie wieś w rejonie buczackim obwodu tarnopolskiego na Ukrainie). Obecnie w stanie daleko posuniętej ruiny. Zbudowany w latach 1589–1590 w stylu gotycko-renesansowym.

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Jazłowcu
Ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Miejscowość

Jazłowiec

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Jazłowcu”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Jazłowcu”
Ziemia48°57′33,5″N 25°26′28,2″E/48,959306 25,441167

Historia edytuj

W 1583 r. Mikołaj Jazłowiecki sprowadził ze Lwowa ks. Antonina z Przemyśla, dominikanina[2]. Kościół Dominikanów został zbudowany na wzgórzu obok kościoła pw. św. Marii Magdaleny w latach 1589–1590 w stylu gotycko-renesansowym. Fundatorem był Mikołaj Jazłowiecki. Konsekrowany pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny przez arcybiskupa lwowskiego Jana Dymitra Solikowskiego[3]. Odbudowany w 1830 sumptem parafian oraz w znacznej części barona Wiktora Błażowskiego, ówczesnego kolatora i patrona kościoła w Jazłowcu[4]. Jako świątynia funkcjonował do 1945 roku. Później mieścił się w nim magazyn wódki.

W kościele znajduje się nagrobek zmarłego w 1609 roku polskiego kompozytora Mikołaja Gomółki[5], który pierwotnie znajdował się w murze, otaczającym dawny parafialny kościół św. Marii Magdaleny w Jazłowcu[6].

W 1745 przeorem dominikańskim był ks. Anzelm Piątkowski, który ułożył krótką kronikę Jazłowca[7].

U Dominikanów w Jazłowcu został pochowany Mikołaj Strzemeski, który zginął "w kwitnącym wieku" od ręki tatarskiej[8].

Architektura edytuj

Kościół jednonawowy, z pięciobocznie zamkniętym prezbiterium i dwiema kaplicami z XVII w. po obu stronach nawy. Ocalały na sklepieniu prezbiterium fragmenty fresków, trzy renesansowe portale oraz fragmenty gotyckich i renesansowych detali.

Obiekt jest w ruinie.

Przypisy edytuj

  1. czasem św. Anny. Patrz Zamki kresowe Rzeczypospolitej - Jazłowiec. 8:10. [dostęp 2017-02-27]
  2. Sadok Barącz: Pamiątki jazłowieckie, s. 46. [dostęp 2018-01-02]
  3. Sadok Barącz: Pamiątki jazłowieckie, s. 50 [dostęp 2017-12-31]
  4. Sadok Barącz: Pamiątki jazłowieckie, s. 73–74 (przyp.) [dostęp 2017-12-31]
  5. niezbędna weryfikacja - nagrobek może należeć do syna - Michała, dyrygenta kapeli w Jazłowcu - vide: Reiss J., Gomółka Mikołaj [w:] PSB, T.VIII, Wr-Kr-War 1959-1960
  6. Sadok Barącz: Pamiątki jazłowieckie, s. 73 (przyp.) [dostęp 2017-12-31]
  7. Tamże, s. 173.
  8. Stanisław Józef Duńczewski: O familii Lubiczów Strzemeskich. [W:] Herbarz Wielu Domow Korony Polskiey y W. X. Litewskiego. T. 2. 1757, s. 15.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj