Kobylnica Wołoska
Kobylnica Wołoska (w latach 1977–1981 Kopytów Górny) – wieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Wielkie Oczy[4][3], w odległości ok. 4 km od granicy z Ukrainą, nad potokiem Łazanka (prawobrzeżny dopływ rzeki Szkło, która uchodzi do Sanu w pobliżu Radymna.
| wieś | |
.jpg) Cerkiew pw. św. Dymitra | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
323[1] |
| Strefa numeracyjna |
16 |
| Kod pocztowy |
37-627[2] |
| Tablice rejestracyjne |
RLU |
| SIMC |
0613085[3] |
Położenie na mapie gminy Wielkie Oczy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu lubaczowskiego  | |
 50°00′15″N 23°06′17″E/50,004167 23,104722
| |
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kobylnica Wołoska, po jej zniesieniu w gromadzie Wielkie Oczy. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Wieś starostwa niegrodowego lubaczowskiego na początku XVIII wieku[5].
Integralne części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0613091 | Chrycki | część wsi |
| 0613100 | Dumy | część wsi |
| 0613151 | Geregi | przysiółek |
| 0613116 | Mielniki | część wsi |
| 0613122 | Podłozy | część wsi |
| 0613139 | Romanki | część wsi |
| 0613168 | Szczeble | przysiółek |
| 0613145 | Ulica | część wsi |
Historia edytuj
Pierwszą pisaną informację o miejscowości spotykamy w roku 1557 i pochodzi ona z aktu o bardzo wysokiej randze, mianowicie z przywileju królewskiego, który nadawał dworzaninowi Mikołajowi Tarło ze Szczekarzowic prawo do założenia miasta na terenach wsi Kobylnicy Ruskiej i Wołoskiej. Była to nagroda od króla Zygmunta Augusta za zasługi w walkach „przeciwko Moskwie, Tatarom i Wołochom u boku hetmana Jana Tarnowskiego”. W rzeczywistości lokacja miasta nie doszła do skutku.
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie jaworowskim województwa lwowskiego. W latach 1941-1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 19 Polaków[6].
We wsi znajduje się cerkiew murowana pw. św. Dymitra z 1924 r. Po 1947 r. przez wiele lat nieużytkowana, potem przejęta przez kościół katolicki jak kościół filialny parafii Trójcy Przenajświętszej w Potoku Jaworowskim. Od 1985 r. wykorzystywana wspólnie z wiernymi wyznania greckokatolickiego.
Wieś położona około 7 km od przejścia granicznego w Korczowej. W miejscowości tej znajduje się biblioteka wiejska oraz sklep. Przez wieś przebiega popularny szlak turystyczny na Roztocze.
Wspólnoty wyznaniowe edytuj
- Kościół rzymskokatolicki:
- kościół filialny pw. N.M.P. Królowej
- Kościół greckokatolicki:
- cerkiew parafialna pw. św. Dymitra
Osoby związane z miejscowością edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Wieś Kobylnica Wołoska w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-01-24] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 485 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Wiesław Bondyra, Własność ziemska w województwie bełskim w czasach saskich, Lublin 2015, (s. 35)
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 343-344, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
Linki zewnętrzne edytuj
- Kobylnica 2(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 217.