Kocioł pod Rysami (niem. Meeraugkar, słow. Kotlina pod Rysmi, węg. Tengerszem-csúcs alatti katlan[1]) – kocioł polodowcowy leżący na poziomie ok. 1950–2300 m, utworzony u wylotu żlebu opadającego z wierzchołka Rysów na polską – północno-zachodnią stronę Tatr[2]. Jest najwyższym piętrem Doliny Rybiego Potoku. Jego ograniczenie tworzą:

  • od północy – Bula pod Rysami i górna część jej zachodniej grzędy;
  • od północnego wschodu – zachodnia grzęda Niżnich Rysów;
  • od wschodu – ścianki opadające z Niżnich Rysów i z grani łączącej je z Rysami;
  • od południowego wschodu – Grzęda Rysów;
  • od zachodu – piarżysto-trawiasta wypukłość[3].

Piarżysty wał odchodzący od środkowej części Grzędy Rysów i dochodzący do Buli pod Rysami dzieli kocioł na dwie części. Wody lewej części kotła (patrząc od dołu) spływają pomiędzy płytami Buli pod Rysami a Żlebem Orłowskiego do najniższej części tego żlebu. Wody prawej części kotła (częściej jest to śnieg) są odprowadzane przez Żleb pod Rysami. Trudna do ustalenia, umowna granica między tym żlebem a kotłem biegnie mniej więcej po poziomicy 1950 m przez tzw. Kamień[3].

Przez Żleb pod Rysami i Kocioł pod Rysami prowadzi znakowany szlak turystyczny na Rysy[3].

Szlaki turystyczne

edytuj
  – czerwony szlak znad Morskiego Oka obok Czarnego Stawu pod Rysami i dalej przez kocioł na Rysy – na wierzchołek graniczny i słowacki.
  • Czas przejścia od schroniska nad Morskim Okiem nad Czarny Staw: 50 min, ↓ 40 min
  • Czas przejścia znad Czarnego Stawu na szczyt Rysów: 3 h, ↓ 2:30 h[4].

Przypisy

edytuj
  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. a b c Władysław Cywiński, Rysy, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2001, ISBN 83-7104-027-X.
  4. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.