Wikipedia

Kodeks 0228

grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie

Kodeks 0228 (Gregory-Aland no. 0228) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na IV wiek. Do czasów współczesnych zachował się fragment jednej karty kodeksu, który jest przechowywany w Wiedniu. Tekst fragmentu był dwukrotnie rekonstruowany, jest cytowany w niektórych krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.

Kodeks 0228 (GA)
Vindobonensis Pap. G. 19888
Ilustracja
Data powstania

IV wiek

Rodzaj

Kodeks majuskułowy

Numer

0228

Zawartość

Hebrajczyków 12,19-21,23-25 †

Język

grecki

Rozmiary

[15 × 12 cm]

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

III

Miejsce przechowywania

Austriacka Biblioteka Narodowa

Opis edytuj

Do czasów współczesnych zachował się fragment jednej karty, z tekstem Listu do Hebrajczyków (12,19-21,23-25)[1][2]. Oryginalne karty kodeksu miały rozmiar 15 na 12 cm[1].

Tekst pisany jest jedną kolumną, 17 linijek w kolumnie[1], około 18–19 liter w linijce tekstu. Górny margines jest szeroki na 2,3 cm, marginesy boczne mają 2 i 1,5 cm szerokości[2]. Skryba stosuje przydechy i intrepunkcję[3], pojawia się iota adscriptum[2].

W zachowanym fragmencie nie występują nomina sacra (święte imiona), ale mogą być rekonstruowane w brakujących częściach karty[2].

Tekst edytuj

Fragment reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1], co oznacza, że fragment jest ważny dla odtworzenia oryginalnego tekstu Nowego Testamentu[4]. Nie zawiera on żadnych wariantów tekstowych, ale zdaniem Porterów warianty mogły występować na niezachowanych częściach karty[2].

Według rekonstrukcji dokonanej przez Petera Sanza w Hbr 12,23 rękopis przekazywał wariant έν ούρανοϊς άπογεγραμμένων („w niebie zapisanych”) i jest zgodny z bizantyjską tradycją tekstualną[5]. W taki też sposób cytują ten rękopis wydania krytyczne Nestle-Alanda[6][7]. Jednak według rekonstrukcji dokonanej przez Porterów fragment przekazuje ten wariant zgodnie z aleksandryjską tradycją tekstualną – άπογεγραμμένων έν ούρανοϊς („zapisanych w niebie”)[5].

Historia edytuj

Rękopis datowany jest przez paleografów na IV wiek. Za taką datą opowiadali się Haelst, Aland, Porterowie[2]. Jest to też oficjalna data, jaką proponuje INTF[1][8]. Karl Wessely, austriacki paleograf, przypuszczał, że znaleziono go w Fajum[2].

Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Kurt Aland w 1953 roku, nadając mu siglum 0228[9][10].

Transkrypcję tekstu opublikował Peter Sanz w 1946[3]. Porterowie w 2008 roku opublikowali zarówno faksymile[11], jak i transkrypcję tekstu[12]. Rekonstrukcja trzech pierwszych linijek na stronie verso jest odmienna od tej, jakiej dokonał Sanz. Rekonstrukcja Porterów jest zgodna z aleksandryjską tradycją tekstualną[5].

Fragment cytowany jest we współczesnych krytycznych wydaniach greckiego tekstu. Cytuje go Novum Testamentum Graece Nestle-Alanda (NA26[13], NA27[14]). Nie był cytowany w trzecim wydaniu greckiego Nowego Testamentu przygotowanego przez Zjednoczone Towarzystwa Biblijne (UBS3[15]), był natomiast cytowany w czwartym wydaniu (UBS4[16]). W 27. wydaniu Nestle-Alanda (NA27) traktowany jest jako świadek pierwszego rzędu cytowania[14].

Rękopis przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. G. 19888) w Wiedniu[1][8].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f Aland i Aland 1995 ↓, s. 125.
  2. ↑ a b c d e f g Porter i Porter 2008a ↓, Texts, s. 243.
  3. ↑ a b Porter i Porter 2008a ↓, Texts, s. 244.
  4. ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 106, 159.
  5. ↑ a b c Porter i Porter 2008a ↓, Texts, s. 245.
  6. ↑ NA26 1991 ↓, s. 584.
  7. ↑ NA27 2001 ↓, s. 584.
  8. ↑ a b INTF i Cod. 0228 ↓.
  9. ↑ Kurzgefasste 1963 ↓, s. 10.
  10. ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 74.
  11. ↑ Porter i Porter 2008b ↓, Plates, s. XLVII.
  12. ↑ Porter i Porter 2008a ↓, Texts, s. 244–245.
  13. ↑ NA26 1991 ↓, s. 52*.
  14. ↑ a b NA27 2001 ↓, s. 61*.
  15. ↑ UBS3 1983 ↓, s. XIX.
  16. ↑ UBS4 1993 ↓, s. 16*.

Bibliografia edytuj

Krytyczne wydania NT
  • K. Aland, E. Aland (red.): Novum Testamentum Graece. Wyd. 26. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991. ISBN 3-438-05100-1. [NA26]
  • Eberhard et Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2001. ISBN 978-3-438-05100-4. [NA27]
  • K. Aland, M. Black, C. M. Martini, B. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 3. Stuttgart: United Bible Societies, 1983. ISBN 3-438-05113-3. [UBS3]
  • B. Aland, K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. Metzger, A. Wikgren: The Greek New Testament. Wyd. 4. Stuttgart: United Bible Societies, 1993. ISBN 978-3-438-05110-3. [UBS4]
Listy rękopisów
  • K. Aland: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Wyd. 1. Berlin: Walter de Gruyter, 1963. (niem.).
  • INTF: Kodeks 0228 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2015-03-19].
Faksymile i transkrypcje
  • Stanley E. Porter, Wendy J. Porter: New Testament Greek Papyri and Parchments. New Editions: Plates. Berlin – New York: Walter de Gruyter, 2008, s. XLVII. ISBN 978-3-11-020308-0.
Opracowania
  • K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  • Stanley E. Porter, Wendy J. Porter: New Testament Greek Papyri and Parchments. New Editions: Texts. Berlin – New York: Walter de Gruyter, 2008, s. 243–245. ISBN 978-3-11-020308-0.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kodeks_0228&oldid=59472828”