Komenda Rejonu Uzupełnień Łask
Komenda Rejonu Uzupełnień Łask (KRU Łask) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita
| |
| Sformowanie | 1928 | |
| Rozformowanie | 1939 | |
| Tradycje | ||
| Rodowód | PKU Łask | |
| Działania zbrojne | ||
| kampania wrześniowa | ||
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Łask | |
| Podległość | DOK IV | |
| Skład | PKU typ III | |
Historia komendyEdytuj
Z dniem 25 września 1928 roku na obszarze Okręgu Korpusu Nr IV została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Łask, która administrowała powiatem łaskim, wydzielonym z PKU Sieradz[2][3][4]. W grudniu 1930 roku PKU Łask posiadała skład osobowy typ III[5].
1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Łask została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Łask przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[6], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[7].
Komendant Rejonu Uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiat łaski[8].
Obsada personalnaEdytuj
- Obsada personalna PKU w latach 1928–1929[9]
- komendant – ppłk piech. Stefan Rychalski (od III 1929[10][11])
- kierownik I referatu – mjr piech. Wacław II Wierzbicki (do III 1929 → dyspozycja dowódcy OK IV[12])
- kierownik I referatu – mjr piech. Dionizy Tustanowski (od III 1929)
- kierownik II referatu – por. kanc. Mieczysław IV Ostrowski
- referent – por. piech. Jan II Kawecki
- Obsada personalna PKU w 1932[13]
- komendant – ppłk piech. Stefan Rychalski
- kierownik I referatu – kpt. piech. Adolf Kozubal
- kierownik II referatu – por. piech. Dionizy Edward Kazimierz Sikorski
- komendant – ppłk piech. Stefan Rychalski †1940 Katyń
- kierownik I referatu ewidencji – kpt. adm. (piech.) Edward Franciszek Wawryka (od IX 1939 w niemieckiej niewoli, w Oflagu II C Woldenberg[16])
- kierownik II referatu uzupełnień – kpt. adm. (piech.) Sławomir Zbigniew Krzeszowski
UwagiEdytuj
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[15].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 34 z 4 grudnia 1928 roku, poz. 372.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 169-170.
- ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
- ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
- ↑ Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 337, 355, 363.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 226, zatwierdzony na stanowisku komendanta.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 86.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 517.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 851.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Straty ↓.
BibliografiaEdytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2019-01-03].