Wikipedia

Komenda Rejonu Uzupełnień Chorzów

Komenda Rejonu Uzupełnień Chorzów (KRU Chorzów) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Komenda Rejonu Uzupełnień Chorzów
Powiatowa Komenda Uzupełnień
Królewska Huta
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1924

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

PKU Królewska Huta
PKU Chorzów

Komendanci
Pierwszy

ppłk Ludwik Ott

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Chorzów (Królewska Huta)

Podległość

DOK V

Skład

PKU typ I

Komendy rejonów uzupełnień OK V

Historia komendy edytuj

26 marca 1924 roku został ogłoszony rozkaz O. I. Szt. Gen. 2124/Org. ministra spraw wojskowych w sprawie podziału terytorialnego Górnego Śląska na wojskowe okręgi poborowe. Rozkaz powoływał do życia Powiatową Komendę Uzupełnień Królewska Huta. Okręg poborowy obejmował miasto Królewska Huta oraz powiaty: tarnogórski i świętochłowicki[2][3]. 12 kwietnia 1924 roku w Dzienniku Personalnym MSWojsk. została ogłoszona obsada personalna komendy[4].

Z dniem 1 października 1927 roku powiat tarnogórski został podporządkowany nowo utworzonej PKU Tarnowskie Góry, a okręg poborowy PKU Królewska Huta ograniczony do miasta Królewska Huta i powiatu świętochłowickiego[5].

W marcu 1930 roku PKU Królewska Huta nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr V i wciąż administrowała miastem Królewska Huta i powiatem świętochłowickim[6]. W grudniu tego roku PKU Królewska Huta posiadała skład osobowy typ I[7].

Z dniem 1 lipca 1934 roku Sejm Śląski zmienił nazwę miasta Królewska Huta na Chorzów[8]. 22 listopada 1934 roku minister spraw wojskowych zmienił nazwę garnizonu „Królewska Huta” na „Chorzów”[9].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Chorzów została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Chorzów przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[10], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[11]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU Chorzów normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[12].

Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr V, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień obejmował miasto Chorzów i powiat świętochłowicki[1].

Obsada personalna edytuj

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU Królewska Huta i KRU Chorzów, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w latach 1926 i 1938.

Komendanci
Stopień, imię i nazwisko Okres pełnienia funkcji Kolejne stanowisko (dalsze losy)
ppłk piech. Ludwik Ott[a] IV 1924 – 30 IV 1927[25] stan spoczynku
ppłk piech. Rudolf Hulka[b] IV 1927[29] – 31 XII 1928[30] stan spoczynku
ppłk piech. Eugeniusz Skorupski III 1929[31] – VIII 1931[32] dyspozycja dowódcy OK V
mjr piech. Edward Seweryn Jan Magiera 8 IX 1931[33] – 1939[34]
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1924–1925[35][36]
  • I referent – mjr piech. Erwin Pallas (do VII 1925[37] → kierownik referatu w Dep. I MSWojsk.)
  • II referent
    • kpt. nauk.-ośw. Ludomił Rudnicki (IV – †19 X 1924[38])
    • kpt. kanc. Julian Zygmunt Menhard (1 II 1925[39] – II 1926 → kierownik II referatu)
  • oficer instrukcyjny – por. Stanisław III Jabłoński[c] (XI 1924[41] – VI 1925[42] → 11 pp)
  • oficer ewidencyjny Tarnowskie Góry – por. kanc. Stanisław Łania (do II 1926[43])
  • oficer ewidencyjny miasto Królewska Huta – urzędnik wojskowy X rangi / por. kanc. Aleksander Kiszakiewicz
  • oficer ewidencyjny Świętochłowice – por. sam. Jan Mieczysław Szumski (do II 1926[44] → referent)
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926–1938[45][46][47][48]
  • kierownik I referatu administracji rezerw i zastępca komendanta
  • kierownik II referatu poborowego
    • kpt. kanc. Julian Zygmunt Menhard[f] (II 1926 – VII 1927 → PKU Zawiercie[55])
    • kpt. sam. Jan Mieczysław Szumski[g] (VII 1929 – 31 III 1930 → stan spoczynku[56])
    • kpt. kanc. Gustaw Hollanek (III[57] – IX 1930 → dyspozycja dowódcy OK V[58])
    • kpt. piech. Franciszek Kielar (od IX 1930[59], był w VI 1935)
  • referent
    • por. / kpt. sam. Jan Mieczysław Szumski (II 1926 – VII 1929 → kierownik II referatu[60])
    • kpt. sap. Stanisław Józef Małecki (do III 1930[61])
  • referent inwalidzki – por. kanc. Stanisław Łania (II 1926 – IV 1929 → dyspozycja Ministra Pracy i Opieki Społecznej[62])
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[34][h]
  • kierownik I referatu ewidencji – kpt. adm. (piech.) Rudolf Maria Neuman[i]
  • kierownik II referatu uzupełnień – kpt. adm. (piech.) August Gottas[j]

Uwagi edytuj

  1. ↑ ppłk piech. Ludwik Ott ur. 12 sierpnia 1875. Jesienią 1895 rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii. Został wcielony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 20 w Krakowie[13]. W latach 1898–1902 był przydzielony do pułkowej Komendy Okręgu Uzupełnień w Nowym Sączu na stanowisko oficera[14][15]. W 1903 został przeniesiony do rezerwy i przydzielony w rezerwie do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 20[16]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie: kadeta-zastępcy oficera (starszeństwo z 1 września 1895)[17], porucznika (starszeństwo z 1 listopada 1896)[18], nadporucznika (starszeństwo z 1 maja 1901)[19] i kapitana (starszeństwo z 1 listopada 1914)[20]. 15 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w PKU 46 pp w Samborze[21]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w PKU 2 psp, a jego oddziałem macierzystym był 2 Pułk Strzelców Podhalańskich[22]. Następnie został przeniesiony do 17 Pułku Piechoty w Rzeszowie i przydzielony do PKU Rzeszów na stanowisko I referenta[23]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Chorzów. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[24].
  2. ↑ ppłk piech. Rudolf Hulka (ur. 16 lutego 1884) w latach 1920–1924 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Kraków i Dowództwie Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie, ostatnio na stanowisku szefa Oddziału V Sztabu. Za ten okres służby dowódca Okręgu Korpusu Nr V gen. dyw. Mieczysław Kuliński udzielił mu pochwały, która została opublikowana na łamach „Polski Zbrojnej”[26]. W czerwcu 1924 został odkomenderowany na cztery miesiące do PKU Kraków Miasto w celu odbycia praktyki poborowej[27]. W sierpniu 1926 został przydzielony do PKU Łomża na stanowisko komendanta[28]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji PKU Królewska Huta. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny” [24].
  3. ↑ Stanisław III Jabłoński (ur. 5 maja 1894)[40].
  4. ↑ Antoni Inasiński ur. 13 czerwca 1896 roku. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Legionów Polskich. Służył w V batalionie I Brygady. Od 2 października 1915 przebywał w szpitalu w Białej. Został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. 15 lipca 1924 roku został przydzielony z 53 pp do PKU Wadowice na cztery miesiące w celu odbycia praktyki poborowej[49]. Od lutego 1926 roku pełnił służbę na stanowisku kierownika I referatu administracji rezerw i zastępcy komendanta PKU Królewska Huta. W grudniu 1931 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[50]. Z dniem 31 maja 1932 roku został przeniesiony w stan spoczynku[51]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji PKU Królewska Huta. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[52]. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości (13 kwietnia 1931 roku) i Krzyżem Walecznych.
  5. ↑ kpt. piech. Walerian Konstanty Markowski ur. 9 grudnia 1897 w Sieniawie, w ówczesnym powiecie powiecie jarosławskim Królestwa Galicji i Lodomerii. Prawdopodobnie spokrewniony z mjr. lek. wet. Julianem Zygmuntem Markowskim ur. 27 września 1895 w Sieniawie, lekarzem weterynarii 5 Dywizjonu Artylerii Konnej.
  6. ↑ Więcej informacji biograficznych w: Komenda Rejonu Uzupełnień Zawiercie.
  7. ↑ kpt. sam. Jan Mieczysław Szumski ur. 10 lipca 1891 w Krakowie, w rodzinie Mieczysława (ur. 1862) i Bronisławy ze Stroińskich (ur. 1863). Zmarł 17 maja 1967. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
  8. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[63].
  9. ↑ Kpt. adm. (piech.) Rudolf Maria Neuman (ur. 26 kwietnia 1895) był odznaczony Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)[64]. Od połowy grudnia 1939 był adiutantem dowódcy 2. baonu Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich, ppłk dypl. piech. Władysława Deca, „co w ramach francuskich zasad organizacji wojska było równoznaczne ze stałym pełnieniem obowiązków zastępcy dowódcy batalionu”. Z dniem 1 października 1940 objął dowództwo kompanii ckm 6. Baonu Strzelców (Podhalańskich), a później został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza 1. Batalionu Strzelców Podhalańskich[65].
  10. ↑ Kpt. adm. (piech.) August Gottas (ur. 6 października 1896) był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[66]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austriacko-węgierskiej.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 12 z 26 marca 1924 roku, poz. 178.
  3. ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 12 kwietnia 1924 roku, s. 210.
  5. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.
  6. ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  7. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  8. ↑ Dziennik Ustaw Śląskich z 1934 roku, Nr 13, poz. 24.
  9. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 9 z 22 listopada 1934 roku, poz. 184.
  10. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
  11. ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  12. ↑ Historia WKU Suwałki ↓.
  13. ↑ Schematismus 1896 ↓, s. 261.
  14. ↑ Schematismus 1899 ↓, s. 409.
  15. ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 440.
  16. ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 324, 441.
  17. ↑ Schematismus 1896 ↓, s. 363.
  18. ↑ Schematismus 1897 ↓, s. 289, 405.
  19. ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 282.
  20. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 173.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920, s. 592.
  22. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 227, 803.
  23. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 173, 399, 1477.
  24. ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 939.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 38, 44.
  26. ↑ Pochwały. „Polska Zbrojna”. 254, s. 4, 1924-09-16. Warszawa. .
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 60 z 27 czerwca 1924, s. 359.
  28. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 25 sierpnia 1926, s. 280.
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 11 kwietnia 1927 roku, s. 112.
  30. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 383.
  31. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
  32. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 226.
  33. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 234.
  34. ↑ a b Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 844.
  35. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 12 kwietnia 1924 roku, s. 209–211, przydział por. kanc. Jana I Stępnia z PKU Stryj na stanowisko OE Świętochłowice został anulowany w Dz. Pers. MSWojsk. Nr 51 z 24 maja 1924 roku, s. 297.
  36. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1337.
  37. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 79 z 30 lipca 1925, s. 435.
  38. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 123 z 21 listopada 1924 roku, s. 691.
  39. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 10 lutego 1924 roku, s. 46, przydzielony na stanowisko II referenta z równoczesnym przeniesieniem z korpusu oficerów piechoty (53 pp) do korpusu oficerów administracji, dział kancelaryjny.
  40. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 27, 264.
  41. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 120 z 12 listopada 1924 roku, s. 671.
  42. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 65 z 18 czerwca 1925 roku, s. 328.
  43. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 3.
  44. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 30 stycznia 1925 roku, s. 46, zatwierdzony na stanowisku.
  45. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 12.
  46. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 516.
  47. ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 25, 43, 56.
  48. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 23, 42, 54.
  49. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 3 lipca 1924 roku, s. 368.
  50. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 23 grudnia 1931 roku, s. 415.
  51. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 16 sierpnia 1932 roku, s. 361.
  52. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 328, 939.
  53. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 231.
  54. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 50, jako oficer stanu spoczynku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.
  55. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 224.
  56. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 25 marca 1930 roku, s. 94.
  57. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 112.
  58. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 292.
  59. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 12.
  60. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 225.
  61. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 100.
  62. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 114.
  63. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  64. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 291.
  65. ↑ Rozkazy dzienne (cz. 2) 1940 ↓, s. 85.
  66. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 399.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Komenda_Rejonu_Uzupełnień_Chorzów&oldid=73493657”